Και όμως ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να γίνουμε εμείς Θεοί. Ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώση. Έλαβε μορφή δούλου για να μας χαρίση την ελευθερία. Γεννήθηκε στον χρόνο για να υπερβούμε εμείς τον χρόνο. Απέθανε για να νικήση τον θάνατο. Έλαβε την ανθρώπινη φύση για να την θεώση και ζη αδιάλειπτα ενωμένος με την Εκκλησία. Μέσα στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ, που είναι η Εκκλησία, με την μυστηριακή ζωή γεννιέται ακατάπαυστα ο Χριστός. Περιμένει τον άνθρωπο για να γεννηθή και αυτός μέσα στην Εκκλησία. Η εορτή της Γεννήσεως του Χριστού εορτάζεται πανηγυρικά από την Εκκλησία, ώστε να πάθουμε "την καλήν αντιστροφήν".
Ο Θεός δεν είναι ούτε μια ανάμνηση του παρελθόντος, μια ρομαντική ιστορία, ούτε ιδέα και αξία για την περιφρούρηση της κοινωνίας, αλλά Πρόσωπο που υπάρχει στους αιώνες και καλεί τον άνθρωπο για να τον κάνη πρόσωπο. Ο Ζωντανός Θεός προσφέρει ελπίδα στην απελπισία, συντροφιά στην μοναξιά, αγάπη στο μίσος, ζωή στην νέκρωση και τον θάνατο. Σ' αυτήν την προσωπική εορτή μας καλεί η Εκκλησία.
Νοιώθουμε τον Χριστό μέσα μας γεννημένο; Γεννηθήκαμε και εμείς εν Χριστώ;
(Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου, Ποιότητα Ζωής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου