Η εικόνα της απελπισίας

Απελπισία! Φρικτό άκουσμα, πλήρες καταστροφής και παντός είδους κακών! Ποιός μπορεί να αριθμήσει όλα τα δεινά που την ακολουθούν; Ποιός μπορεί να εικονίσει τον χαρακτήρα της; Είναι μαύρη σαν κόρη του Άδη και αποτρόπαιη σαν ερινύα. Πατέρας της είναι ο Τάρταρος. 
Ανέβηκε από τις σπηλιές του Άδη πάνω στη γη, για να βυθίσει τον κόσμο στον ζοφερό Τάρταρο. Γεννήθηκε για να καταστρέψει την ύπαρξη των ανθρώπων και να τους εξαφανίσει και από προσώπου γης. Όπου αντηχήσει τ’ όνομά της, εκεί η φθορά και η καταστροφή εγκαθιδρύουν το κράτος τους. Η ερήμωση και ο αφανισμός ακολουθούν στα ίχνη της. Δαίμονας εκδικητικός διευθύνει την πορεία της και φρίκη συνοδεύει την εμφάνισή της.
Απελπισία! Το όνομά σου εκφράζει άρνηση των πάντων, άρνηση της ελπίδας, άρνηση του ουρανού, άρνηση του Δημιουργού του κόσμου. Η δε άρνησή σου εκφράζει την ασέβειά σου προς τον Θεό. Αρνείσαι την πρόνοια και την παντοδυναμία Του και αθετείς την ύπαρξη του Σωτήρα Χριστού, του λυτρωτή αυτών που κινδυνεύουν. Όπου εισέλθεις, διώχνεις απ’ εκεί την ελπίδα, πάνω στην οποία θεμελιώθηκε ο κόσμος. 
Το έργο σου είναι η καταστροφή, η δε αποστολή σου ο αφανισμός. Εσύ αποκαρδιώνεις και τον φύσει θαρραλέο και εκφοβίζεις τον φύσει γενναίο. Τον ανδρείο φανερώνεις ως δειλό, τον τολμηρό καθιστάς άτολμο, αποθαρρύνεις τους θαρραλέους αγωνιστές και καταβάλλεις τους γενναίους μαχητές που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας συνθλίβεις αυτούς που αγωνίζονται, που αθλούνται υπέρ της αρετής και της αλήθειας αυτούς που μοχθούν για το δίκαιο, το καλό, το αγαθό και την πρόοδο της επιστήμης, τους κάνεις δραπέτες και ριψάσπιδες και τους παραδίδεις όλους αιχμάλωτους στους εχθρούς.

Βγήκες μέσα από τον Τάρταρο, διότι φθόνησες την ευτυχία και τη μακαριότητα του ανθρώπου και έβαλες στόχο τη γη για να ανακόψεις την πορεία του προς την πρόοδο. Να τον κάνεις να οπισθοδρομήσει ενώ τρέχει στο στάδιο του αγώνα του να ανακόψεις την εργασία του υπέρ ευδαιμονίας και της τελειότητας. Ήρθες για να δεσμεύσεις τις διανοητικές και σωματικές του δυνάμεις καθώς και τις ενέργειές του και να φέρεις έτσι την εξάλειψη και τον αφανισμό του. Ήλθες για ν’ απλώσεις δυστυχία, θλίψεις και στενοχώριες στις ανθρώπινες κοινωνίες και να ποτίσεις με ζωηρά δάκρυα την ανθισμένη γη. Κι αυτό γιατί απεχθάνεσαι την ευδαιμονία των ανθρώπων και καταπολεμάς τη χαρά τους.
Αυτόν που έχει ήδη γεράσει και βαδίζει προς το τέρμα της ζωής του, το όνομά σου και μόνο τον βαραίνει με σκοτεινές σκέψεις. Τον νέο που ήδη βρίσκεται σε πλήρη ζωή και δύναμη, που βαδίζει στη σταδιοδρομία του, τον αποθαρρύνεις και τον καταβάλλεις΄ τις παρθένες που αγωνίζονται για τιμιότητα και αρετή τις ρίχνεις σε απελπισία και τις παραδίδεις στην ακολασία. Και εν γένει εσύ τους καταβάλλεις και τους καταστρέφεις όλους. Βάζεις την ιδέα του θανάτου! Σ’ αυτούς που δεν πάσχουν και στους δυστυχισμένους οπλίζεις το χέρι κατά της ίδιας τους της ζωής. Οδηγείς τη νεότητα στη διαφθορά και καταβάλλεις το σθένος των καρδιών. Παραπλανάς και πείθεις αυτόν που βρίσκεται σε στενοχώρια να παραβεί τους θείους και ανθρώπινους νόμους και να καταλήξει ένοχος εγκλήματος.
Συμβουλεύεις ότι κακό και διαπράττεις όλα τα εγκλήματα. Η εμφάνισή σου συνοδεύεται από πυκνό και μαύρο σκοτάδι που καλύπτει τα πάντα με μαύρα σύννεφα. Εκεί που βρίσκεσαι δεν εισχωρεί πουθενά έστω και αμυδρή ακτίνα φωτός. Η παρουσία σου εξεγείρει τρικυμίες στις καρδιές των ανθρώπων και σηκώνει παφλάζοντα κύματα, τα οποία κατακλύζουν και καταποντίζουν το ταλαντευόμενο σκάφος μαζί με όλο του το πλήρωμα. Απ’ αυτό το ναυάγιο κανείς δεν μπορεί να σωθεί΄ το βάθος της αβύσσου γίνεται ο αιώνιος τάφος των ναυαγών.
Αποδεικνύεται δειλός ο άνθρωπος που εγκαταλείπει την ελπίδα, την άγκυρα της σωτηρίας και παραδίδει τον εαυτό του στην απελπισία!

(ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, "ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. 
ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ) 
https://inpantanassis.blogspot.com/

Πρέπει να ελέγχουμε ή όχι τον πλησίον;

- Γέροντα, είναι δυνατόν κανείς συνειδητά να κρύβη μια πτώση του από τον πνευματικό του; 
- Ναι, αλλά, και αν ξέρη ο πνευματικός την πτώση του ή κάτι καταλαβαίνη, δεν συμφέρει, ούτε θα τον ωφελήση, να του το πη. Πολλές φορές βλέπω στον αγώνα του αλλού κάτι, καταλαβαίνω ή ξέρω τι έχει κάνει, όμως, από σεβασμό, δεν του λέω τίποτε, αν δεν μου το πη ο ίδιος. Το θεωρώ εκβιασμό, ατιμία, να του το πω, την στιγμή που εκείνος δεν θέλει μόνος του να το φανερώση. Είναι λεπτό το θέμα, γιατί θα τον ρεζιλέψης. Πώς να βιάσης τον άλλον; Υπάρχει ελευθερία.
Εκτός αν δω ότι κινδυνεύει και δεν πρόκειται να βοηθηθή από αλλού ή ότι έχει άγνοια και θα σπάση τα μούτρα του, θα καταστραφή, τότε θα κοιτάξω με τρόπο να του πω κάτι. Είναι καλύτερα να δίνης στον άλλον να καταλαβαίνη πού φταίει, εφόσον το ζητήση και να χτυπά μόνος του τον παλαιό του άνθρωπο, γιατί έτσι πονά λιγώτερο. 
Βλέπεις, κι ένα παιδάκι, όταν πέση μόνο του και χτυπήση, κλαίει λιγώτερο απ’ ότι κλαίει, αν πέση, γιατί το έσπρωξε ένα άλλο παιδί. Για να πη κανείς στον άλλον να κάνη κάτι, πρέπει αυτός που θα το ακούση να είναι ταπεινός και αυτός που θα το πη να είναι δέκα φορές πιο ταπεινός και να προσπαθή να το εφαρμόζη αυτό που θα πη. Θα κάνω ενάμιση εγώ, για να πω στον άλλον να κάνη ένα, και πάλι θα σκεφθώ αν το πω.
Βέβαια, ο έλεγχος γίνεται πάντοτε σε άνθρωπο που είναι δικός σου ή γνωστός. Ο πνευματικός θα δη τι δικαιώματα του έδωσε ο άλλος και τι ευθύνη έχει γι’ αυτόν και ανάλογα θα φερθή. Όταν έχη αναλάβει την ευθύνη της ψυχής, τότε επιβάλλεται ο έλεγχος, φυσικά με διάκριση. 
Δεν βοηθάει όμως να κάνης στον άλλον τον δάσκαλο και να τον ελέγχης για τις συνήθειές του, αν εκείνος δεν σου δώση το δικαίωμα. Είναι σαν να μπη κάποιος στο κελλί μου και μου αλλάξη τα πράγματα, να μου βάλη το κανδήλι εδώ, το κρεββάτι εκεί, να κρεμάση το κομποσχοίνι αλλού, χωρίς να με ρωτήση. 

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, 
"Λόγοι Γ΄- Πνευματικός Αγώνας". 
Εκδ. : Ι. Ησ. Ευαγγελιστή Ιώαννη του Θεολόγου. Σουρωτή Θεσ/νίκης
https://inpantanassis.blogspot.com/

«Θέλεις να ιδής αν είσαι γνήσιος η ψεύτικος χριστιανός;»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
«Οι χρυσοχόοι εχουν μια πέτρα πολυτιμον, που την ονομάζουν λυδίαν λίθον. Η πέτρα αυτή έχει την ιδιότητα να ξεχωρίζει το πραγματικό χρυσάφι απο το κιβδηλο.
Αλλά μια τέτοια πέτρα, μια τέτοια Λύδια λίθος, με την οποία ημπορουμεν να ξεχωρισωμεν την αρετή απο την κακιαν, τους πραγματικούς χριστιανούς απο τους ψεύτικους, είναι η Αγια Γραφή.
Θέλεις να ιδης αν είσαι γνήσιος η ψεύτικος χριστιανός; Σε συμβουλεύω να αγοράσεις αυτήν την λυδιαν λίθον, την Γραφήν, και να αρχίζεις να την μελέτες προσεκτικά. Κάθε φορά που θα διαβάσεις ενα στίχο, να ελεγχεις τον εαυτό σου και να τον ερωτάς; Αυτό που γράφεται εδώ, το εφηρμοσα; Απο την στιγμη αυτήν θα αρχίζεις να μπαίνει εις το μεγαλο νόημα του Χριστιανισμού και να γίνεσαι συνειδητός χριστιανός.»

https://simeiakairwn.wordpress.com/

Κοιτάξτε τον εαυτό σας σύμφωνα με το Ευαγγέλιο και όχι με τα μάτια των άλλων

Κοιτάξτε τον εαυτό σας σύμφωνα με το Ευαγγέλιο και όχι με τα μάτια των άλλων.
Ποιός σου είπε ότι δεν μπορείς; Πότε, ποιός και γιατί σου είπε ότι δεν μπορείς; Ότι…
Δεν μπορείς να γνωρίσεις τον Θεό.
Δεν μπορείς να κάνεις νηστεία.
Δεν μπορείς να κάνεις προσευχή.
Δεν μπορείς να αντέξεις όλη την διάρκεια του εκκλησιασμού.
Δεν μπορείς να ακούσεις μια πνευματική ομιλία.
Δεν μπορείς να διαβάσεις ένα πνευματικό βιβλίο.
Δεν μπορείς να εξομολογηθείς.
Δεν μπορείς να αφεθείς στο θέλημά Του.
Δεν μπορείς να συγχωρήσεις ή να συγχωρεθείς.
Δεν μπορείς να ξεφορτωθείς τα πάθη σου.
Δεν μπορείς, δεν μπορείς, δεν μπορείς….
Ποιός σου το είπε;
Απαντάς και λές:
Ο εαυτός μου, μου το λέει σε κάθε αρχή που κάνω, οι δυνάμεις μου με προειδοποιούν ότι δεν θα αντέξω, οι φοβίες με κατακλύζουν, ο ψυχολόγος μου, τα χάπια τα οποία παίρνω για να κρατήσω την υγεία μου, την ψυχραιμία και ηρεμία μου, οι φίλοι και γνωστοί μου, ακόμα και η οικογένεια μου, όλα και όλοι μου βάζουν όρια και μου λένε αυτό χρειάζεσαι και μέχρι εκεί μπορείς.

Τον Θεό τον ρώτησες;
Ρώτησες πως γίνεται να είσαι ένα μικρό κορίτσι όπως η Αγία Ελένη εκ Σινώπης, ένα μικρό αγόρι όπως ο Άγιος Κήρυκος, ένας νεαρός όπως ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Φανούριος, ένα νεαρό κορίτσι όπως η Αγία Αικατερίνη, ένας άνδρας όπως ο Άγιος Ανδριανός με την Αγία Ναταλία, ένας γέροντας όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ένας βασιλιάς όπως ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη, όπως μια Αυτοκράτειρα η Αγία Ειρήνη, ένας απλός Ιερέας όπως ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς ή Επίσκοπος όπως ο Άγιος Νικόλαος, ένας μοναχός όπως Άγιος Παΐσιος, ένας Ιερομόναχος όπως ο Πορφύριος και ο Ιάκωβος ο Τσαλίκης, πως γίνεται είτε είσαι ο Δαυίδ ή ο Ιώβ ή ο φτωχός Λάζαρος ή ο Άσωτος ή ο Ληστής είτε μια πόρνη όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, πώς γίνεται αυτοί όλοι να έχουν καταφέρει κάτι παραπάνω από αυτό που και οι ίδιοι θεωρούσαν αδύνατο και παρακαλούσαν τον Θεό να τους δώσει την δύναμη να ανταπεξέλθουν;
Είχαν την ελπίδα τους στον Θεό και άκουγαν μόνο Τον Θεό τι τους έλεγε και ο Θεός τους είπε:
«άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμί»
«εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16. 33).
«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε!»
Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. (Λκ. 21,19)
Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. (Ιω. 8,12).
Ρώτα τον Θεό για το τί μπορείς και όχι τον εαυτό σου…. Τον εαυτό εμπιστεύσου τον στον Θεό και τότε θα δείς πώς αλλάζουν τα όρια…. Κοιτάξτε τον εαυτό σας σύμφωνα με το Ευαγγέλιο και όχι με τα μάτια των άλλων.

https://simeiakairwn.wordpress.com/

«Εάν αντιστέκεσαι στην επιδρομή του διαβόλου και δεις ότι εξασθένησε και υποχωρεί, μη χαρείς…»

<<Εάν αντιστέκεσαι στην επιδρομή του διαβόλου και δεις ότι εξασθένησε και υποχωρεί, μη χαρής, διότι η κακία των πονηρών πνευμάτων δεν εξαντλήθηκε ακόμη, αλλά ακολουθεί πίσω από αυτά…
Ετοιμάζουν πόλεμο χειρότερο από τον πρώτο, και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία…
Εάν αντισταθής σ’ αυτούς, φεύγουν νικημένοι!
Αν όμως υπερηφανευθής πως τους έδιωξες και αφήσης αφύλακτη την πόλη, τότε άλλοι έρχονται από πίσω και άλλοι στέκονται εμπρός, και η ταλαίπωρη ψυχή ανάμεσά τους, δεν ευρίσκει καταφύγιο πουθενά…Ο Διδάσκαλός μας Ιησούς Χριστός, που γνωρίζει την ασπλαγχνία των δαιμόνων και ευσπλαγχνίζεται το Ανθρώπινο γένος, μας έδωσε αυστηρή εντολή λέγοντας:
«Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. Ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι, εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ» (Ματθ.ΚΔ΄42-43΄)!!!
Λέει επίσης:
«Μὴ ἐλθὼν ἐξαίφνης εὕρῃ ὑμᾶς καθεύδοντας» (Μαρκ.ΙΓ΄36΄)!!!
Και σε άλλο μέρος λέει:
«Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιοτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ἡμέρα ἐκείνη» (Λουκ. ΚΑ΄34΄)!!!
Στάσου λοιπόν καλά και πρόσεχε τις αισθήσεις σου.
Και αν κρατής ειρηνικά τον νου σου εις την μνήμη του Θεού, τότε βλέπεις τους ληστές δαίμονες, που προσπαθούν να την αφαιρέσουν κρυφά… Διότι εκείνος που προσέχει με ακρίβεια τους λογισμούς του, αντιλαμβάνεται εκείνους που θέλουν να μπουν και να τον μολύνουν. Οι κακοί λογισμοί ταράσσουν τον νου, γιά να γίνει μετέωρος, φουσκωμένος και αργός. Αλλά εκείνοι που γνωρίζουν την κακία τών δαιμόνων, μένουν ατάραχοι, προσευχόμενοι εις τον Κύριον!>>!!!

Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής.
https://simeiakairwn.wordpress.com/

Μη φοβάσαι την αποτυχία… Την παραίτηση να φοβάσαι

Μη φοβάσαι την αποτυχία… Την παραίτηση να φοβάσαι. Την τεμπελιά. Το να μην κάνεις τίποτα. Τότε είναι που είσαι πραγματικά καταδικασμένος. 
Μη φοβάσαι το τι θα πει ο κόσμος. Το τί γνώμη θα έχουν οι άνθρωποι για σένα… Καθένας, εκ του περισσεύματος της καρδίας μιλάει πάντοτε. Αν έχει μέσα του αγάπη, αγάπη θα δώσει και σε σένα. Αν έχει μέσα του κακό, κακό θα σε κεράσει.
Μη φοβάσαι τη πρόσκαιρη τη μοναξιά… Υπάρχουν φορές που πρέπει, που χρειάζεται, να βαδίσεις για λίγο μόνος. Μακριά από ανθρώπους που σε δηλητηριάζουν… Πολύ σύντομα, θα βρεθείς ξανά στο φως, με όμορφη παρέα. 
Μη φοβάσαι τον κόπο. Τις δυσκολίες. Τον αγώνα… Έτσι ατσαλώνεται ο άνθρωπος. Έτσι αποκτά φρόνημα ανδρείο. Όσο περισσότερο ιδρώνεις στη προπόνηση, τόσο λιγότερο ματώνεις αργότερα στο πόλεμο. Νόμος.
Τέλος, μη φοβάσαι το λάθος. Την αμαρτία. Τη πτώση… Την απελπισία να φοβάσαι. Την παραίτηση. 
Πιστεύουμε σε ένα Θεό, που χίλιες φορές και αν πέσεις, χίλιες και μία θα σου απλώσει το χέρι για να σηκωθείς.
Πιστεύουμε σε ένα Θεό, που δεν έπαψε να κάμει θαύματα ποτέ Του.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος
https://simeiakairwn.wordpress.com/

Ἅγιος Χαραλάμπης. Ἱερεύς καί Μάρτυς

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
Ἱερομάρτυρας εἶναι ὁ σημερινός τιμώμενος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Χαραλάμπης. Ἱερεύς καί Μάρτυς. Ἱερεύς Ἅγιος, ὁ ὁποῖος ἐκτός ἀπό τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης ἔλαβε ἀπό τόν Ἅγιο Θεό καί τήν χάρι τοῦ μαρτυρίου, μάλιστα σέ ἡλικία 113 ἐτῶν, καί ἀξιώθηκε νά βάψει τήν ἁγία ἱερατική του στολή, μέ τήν ὁποία προσέγγιζε τό Ἱερό Θυσιαστήριο καί πρόσφερε στόν Θεό τήν ἀναίμακτο θυσια τοῦ Σταυροῦ, μέ τά μαρτυρικά του αἵματα, καί μέ πορφυρωμένη τήν στολή του, τήν στολή τοῦ ἱερομάρτυρος, νά παρουσιασθεῖ στό ὑπερουράνιο πλέον θυσιαστήριο, ἐμπρός στόν θρόνο τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως καί Πρωτομάρτυρος τοῦ Γολγοθᾶ, τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.
        Ὁ Ἅγιος Χαραλάμπης ἔζησε καί μαρτύρησε στήν Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἐπί βασιλείας Σεπτίμιου Σεβήρου, τόν 2ο μ. Χ. αἰώνα, ὅταν ξέσπασε φοβερός διωγμός κατά τῶν χριστιανῶν. Ὁ Ἅγιος δέν κρύφθηκε ἀπό τούς διῶκτες. Ἀπεναντίας, ὁμολογοῦσε ἐλεύθερα καί κήρυττε τήν χριστιανική του πίστη. Ὑπέμεινε ὅλα τά βασανιστήρια, σάν νά ἐπρόκειτο γιά τό σῶμα κάποιου ἄλλου. Ὅταν στό τέλος τόν ἔγδερναν ζωντανό, ὁ Ἅγιος Χαραλάμπης συγχώρεσε τούς βασανιστές του καί εἶπε στούς στρατιῶτες τοῦ βασιλιᾶ: «Σᾶς εὐχαριστῶ, ἀδελφοί μου, γιατί, καθώς γδέρνετε τό γερασμένο σῶμα μου, ἀνακαινίζετε τό πνεῦμα μου γιά τήν καινή καί αἰώνια ζωή».
        Γιά τήν σθεναρή του στάση κατά τήν διάρκεια τοῦ μαρτυρίου του, ὀνομάζεται ἀπό τόν ἱερό ὑμνογράφο «στῦλος ἀκλόνητος τῆς Ἐκκλησίας» καί γιά τήν χριστιανική του δράση «ἀείφωτος λύχνος τῆς οἰκουμένης». Γι’ αὐτούς τούς λόγους κατά τό Ἱερό του Συναξάριο «Κατηξιώθης, Χαράλαμπες, ἐκ ξίφους, καὶ λαμπρότητος καὶ χαρᾶς τῶν Μαρτύρων», πού ἀνταποκρίνεται ἀπόλυτα στήν σημασία τοῦ ὀνόματός του «Χαραλάμπης» (δηλαδή ὁ λάμπων ἀπό χαρά).
        Στό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους ἐκπληρώθηκε τό προφητικό «ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου» (Ψαλμ. 102, 5), διότι παρόλο τό προχωρημένο τῆς ἡλικίας του, εἶχε νεανικό πόθο καί ἐνθουσιασμό καί μέ νεανική ἀνδρεία ὡμολόγησε τόν Χριστό.
        Ἄραγε, πόση μεγάλη εὐλογία καί χαρά ἔχει ὁ πιστός χριστιανός, ὅταν ὅλη του ἡ ζωή καί αὐτά ἀκόμη τά γηρατειά εἶναι ἐν Χριστῷ! Καί πόση εἰρήνη ἔχει στήν ψυχή του! Καί τότε πού οἱ σωματικές του δυνάμεις τόν ἐγκαταλείπουν, ἐκεῖνος νά προοδεύει πνευματικά καί νά ἁγιάζεται. Ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ὁ ἔξω ἄνθρωπος νά φθείρεται, ἀλλά ὁ ἔσω νά ἀνακαινοῦται – κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν» (Β΄ Κορ. 4,16 – Κολ. 3, 10).
        Ἔλεγε ὁ μακαριστός Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, ὅτι γιά νά εἶναι τά γηρατειά ἐν Χριστῷ, πρέπει καί τά νειάτα νά εἶναι ἐν Χριστῷ. Ὅποιος δέν ἔχει πνευματική ἐργασία ἀπό τήν νεανική του ἡλικία, αὐτός δύσκολα θά ἔχει χριστιανά και εἰρηνικά τέλη. Γι’ αὐτό ἀπό τώρα πρέπει οἱ νεώτεροι καί οἱ μεσήλικες, νά ἐργαστοῦμε στόν ἑαυτό μας, γιά νά ἔχουμε καί ἐλπίδα νά ἔχουμε καλά γηρατειά.
        Αὐτός πού θά μάθει ἀπό μικρός στήν ὑπακοή, καί ἡλικιωμένος θά κάνει ὑπακοή. Αὐτός πού θά μάθει τήν ταπείνωση, καί μεγαλύτερος θά ἔχει τήν ταπείνωση. Αὐτός πού θά μάθει νά μήν προσκολλᾶται στά ὑλικά πράγματα αὐτός ἐλεύθερος θά εἶναι καί στά γηρατειά. Αὐτός πού θά μάθει στήν πραότητα, πρᾶος θά εἶναι καί μεγαλύτερος. Αὐτός πού θά μάθει στήν ἐγκράτεια καί τήν ἁγνότητα, ἁγνότητα θά ἔχει καί στά γηρατειά.
        Γι’ αὐτό λοιπόν, ἄς μήν χάνουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, διότι ὅ,τι καλό ἐργασθοῦμε νεώτεροι, αὐτό θά τό βροῦμε μπροστά μας καί θά τό ἀπολαύσουμε ὡς καρπό πνευματικό στό τέλος τῆς ζωῆς μας, ἀλλά πολύ περισσότερο θά τό βροῦμε μπροστά μας στήν αἰωνιότητα. Καί ἄς προσευχόμαστε νά δώσει ὁ Κύριος σέ ὅλους μας τήν χάρι Του, ὥστε νά ἔχουμε και ἐμεῖς «χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά καί καλήν ἀπολογίαν» ἐνώπιον «τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ». Ἀμήν.

http://www.nyxthimeron.com/