Ή περηφάνια θολώνει τήν κρίση. Κι’ όπου υπάρχει περηφάνια, δέ μπορεί νά υπάρχει πίστη!
Κι’ απ’ όπου λείπει ή πίστη, λείπει κ’ ή ελπίδα. Άν πιστεύανε οί άνθρωποι πώς εκείνα πού λέει ό Χριστός είναι αληθινά, δέν θά κολλούσανε τόσο στά επίγεια.
Ό Απόστολος Παύλος λέει: «Αν, ελπίζουμε στόν Χριστό μοναχά γιά τούτη τή ζωή, είμαστε οί πιό ελεεινοί άνθρωποι».
Δέν υπάρχει κανένα πράγμα πιό σίγουρο από τήν ματαιότητα τού κόσμου, κανένα. Όλη ή ιστορία τής ανθρωπότητας φανερώνει αυτή τήν απελπιστική ματαιότητα. Καί όμως, πόσοι άνθρωποι στόν κόσμο κάθισαν καί σκεφθήκανε πάνω σ’ αυτό τό φανερότατο καί σιγουρότατο φαινόμενο, στή ματαιότητα, πού θάπρεπε ό κάθε άνθρωπος νά τόχει μέρα – νύχτα μπροστά του; Μά εμείς κάνουμε σάν τό καμηλοπούλι (στρουθοκάμηλο), πού χώνει τό κεφάλι του στόν άμμο γιά νά μή βλέπει τόν φονιά του, καί θαρρεί πώς κρύφτηκε από αυτόν.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου