Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2024

ΚΥΡΙΑΚΗ Z´ ΛΟΥΚΑ



«Μή φοβοῦ μόνον πίστευε καί σω­θήσεται» (Λουκ. 8.50).
Ἕνας ταλαίπωρος πατέ­ρας, ἕνας ἄρχων τῆς συναγωγῆς, ὁ Ἰάει­ρος, πλησιάζει, ὅπως ἀκούσαμε πρό ὀλίγου στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, τόν Χριστό καί τοῦ ζητᾶ νά θερα­πεύσει τή θυγατέρα του. Προσέρχεται στόν Χριστό μέ πίστη, πού τόν κάνει νά ἀδιαφορεῖ γιά τό ἀξίωμα καί τήν ὑψηλή κοι­νωνική του θέση, πού τόν κάνει νά ἀδιαφορεῖ γιά τό τί θά ποῦν ὅσοι  πού τόν βλέπει νά ζητᾶ τή θεραπεία τῆς θυγατέρας του ἀπό τόν Χριστό.
Ὁ Ἰησοῦς ὡς καρδιογνώστης γνωρίζει τήν πίστη του καί θέλει νά τήν ἀναδείξει. Θέλει νά διδάξει στούς ἀν­θρώ­­πους πού τόν περιστοι­χίζουν, γιατί αὐτή ἡ πίστη εἶναι τό θεμέλιο τῆς σωτηρίας. Γι’ αὐτό καί ἐπιτρέπει νά πεθάνει ἡ θυγατέρα τοῦ Ἰαείρου, ὥστε νά δο­κιμασθεῖ ἀκόμη περισσότερο τό μέγεθος τῆς πίστεώς του καί νά λάμψει σέ ὅλο της τό με­γαλεῖο.
 «Μή φοβοῦ, μόνον πί­στευε καί σωθήσεται».
Πίστη καί σωτηρία εἶναι τό δί­πο­λο πού προβάλλει τό σημερινό θαῦμα τῆς θυγατέρας τοῦ Ἰαείρου, ἀλλά καί τό ἄλλο θαῦμα, πού ἀκούσαμε τό εὐ­­αγγελικό ἀνάγνω­σμα, αὐτό τῆς θεραπείας τῆς αἱμορροούσης γυναίκας.
Τό ἕνα σκέ­λος αὐτοῦ τοῦ διπόλου εἶναι ἡ σω­τηρία. Εἶναι κάτι πού ἀναζητοῦμε καί ἐπι­διώκουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, εἴτε πρό­κειται γιά τή σωτηρία μας καί τήν ἀπαλλαγή μας ἀπό ἀσθέ­νει­ες καί δυσάρεστα γεγονότα, ὅπως συνέ­βη μέ τά πρόσωπα τοῦ σημερι­νοῦ εὐ­αγγελικοῦ ἀνα­γνώ­σματος, εἴτε πρόκειται γιά τή μελλοντική καί αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Τό ἄλλο σκέλος, ἡ πίστη, εἶναι αὐτό πού εἶναι ἀναγκαῖο καί ἀπα­ραί­τητο γιά τή σωτηρία μας καί τήν πρόσκαιρη καί τήν αἰώνια, καί εἶ­ναι αὐτό πού πρέπει, ἀδελφοί μου, νά ἀποκτήσουμε μέ κάθε τρόπο καί κάθε θυσία, ἄν θέλουμε νά κερδί­σου­με καί τή σωτηρία μας.
Ἡ πίστη πού μᾶς χρειά­ζεται δέν εἶναι μία πίστη ἀκαδη­μαϊ­κή, μία πίστη θεωρητική, μία πίστη πού διδάσκεται στά σχολεῖα καί στά πανε­πιστήμια τοῦ κόσμου, μία πί­στη πού περιγράφεται στά βιβλία καί πού μα­θαί­νεται, ὅταν τά διαβά­σουμε. Εἶναι μία πίστη ἐμπειρική, μία πίστη πού στηρίζεται στό βίω­μα, μία πίστη πού μᾶς διδάσκει ὁ Χρι­στός μέσα ἀπό τά περιστατικά τῆς ζωῆς τοῦ καθενός μας, μέσα ἀπό τίς δυσκολίες καί τά προβλή­ματα πού συναντοῦμε, μέσα ἀπό τίς ἀσθένειες καί τίς δοκιμασίες πού ὑπο­μένουμε. Εἶναι μία πίστη ἐμπει­ρι­κή πού στηρίζεται στήν προσω­πι­κή μας γνωριμία μέ τόν Χριστό, μέ­σα ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί τά μυ­στήριά της, μέσα ἀπό τήν ἐπαφή μέ τούς ἁγίους, μέσα ἀπό τά θαύ­μα­τα πού ἐπιτελεῖ ὁ Χριστός καί στόν σύγχρονο κόσμο. Εἶναι μία πίστη ἐμπειρική, τῆς ὁποίας γινόμαστε καί ἐμεῖς μέτοχοι, ὅταν σάν τόν Ἰάειρο προστρέ­χουμε στόν Χρι­στό καί μέ θάρρος καί ἐμπιστοσύνη τοῦ ἀναθέτ­ουμε τά προβλήματα καί τίς ἀγωνίες τῆς ζωῆς μας καί τῆς οἰ­κογενείας μας, ἀλλά καί τῆς ψυχῆς μας.
Ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός εἶναι πρόθυμος πάντοτε νά μᾶς προσφέρει τήν ἴαση καί τή σωτηρία μας καί ἀπό τά σωματικά καί ἀπό τά ψυχικά μας νοσήματα, ἐφόσον ἐμεῖς προστρέχουμε σ᾽ Αὐτόν μέ τήν ἀκλόνητη πίστη ὅτι μπορεῖ νά μᾶς θεραπεύσει, μιμούμενοι τό παράδειγμα τοῦ ἄρχοντος τῆς συναγωγῆς Ἰαείρου ἀλλά καί τῆς αἱμορρούσης γυναίκας.
Γι᾽ αὐτό καί ἄς πλησιάσουμε τόν Χριστό. φέρνοντας μαζί μας ὅλα τά προβλήματά μας, ὅλες τίς ἀρρώ­στιες τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, καί ὅποιον δρόμο κι ἄν διαλέξουμε, εἴτε τόν δρόμο τῆς σιωπηλῆς ἐκζη­τή­σεως τῆς βοηθείας του, αὐτόν πού ἀκολούθησε ἡ αἱμορροοῦσα γυναίκα, εἴτε τόν δρόμο τῆς θαρραλέας ὁμολο­γί­ας τοῦ Ἰαείρου, νά εἴμαστε βέβαιοι ὅτι, ἄν διαθέτουμε τήν πίστη πού χρειάζεται, θά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς ἀπό τό στόμα τοῦ Χριστοῦ τό «ἡ πί­στις σου σέσωκέν σε», καί θά ἀπολαύσουμε τή σωτηρία πού ἐπιζητοῦμε.
 
 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου