Άρωμα ανεξάντλητο

( Άγιος Πορφύριος )

Νώντας Σκοπετέας

Πόσο όμορφα είναι όλα του Θεού τα φτιάγματα! Πάντα εν σοφία εποίησε, εν αρμονία , εν γαλήνη ! Η ωραιότητα της ανόθευτης πλάσης που αντιστέκεται στο πολλάκις ανίερο και ακαλαίσθητο αυτεξούσιο του ανθρώπου,  είναι συγκλονιστική! Τι κάλλος προσφέρουν τα ανθισμένα χώματα της γης! Μια πανδαισία χρωμάτων φέρτε μπροστά στα μάτια σας και γαληνέψτε! Και δοξολογείστε τον Μεγάλο Ζωγράφο, γι αυτόν τον αχειροποίητο ασύνορο καμβά τον υπέροχο ! Τώρα πάρτε στα χέρια σας το πιο αγαπημένο σας ευωδιαστό λουλούδι!

Αυτό το άρωμα ! Αυτή η μοσχοβολιά του ! Μια γαρδένια , ένα γιασεμάκι , ένα νυχτολούλουδο , ένα τριαντάφυλλο , μια λεβάντα, ένα γαρύφαλλο , ένα αγιόκλημα! Ένα τόσο δα ανθάκι κρατήστε και αρχίστε να το ανασαίνετε! Συνέχεια εισπνέετε  το άρωμά του, ξανά και ξανά και ξανά ! Μα… δεν σταματά η ευωδία! Όσες,  αμέτρητες ανάσες και αν του κλέψετε , το άρωμά του ανεξίτηλο , ανεξάντλητο!

Έτσι ακριβώς συμβαίνει αδελφοί μου συναμαρτωλοί και με του ουρανού τα άνθη τα πανεύοσμα  ! Με τους Αγίους του Θεού ! Με τους γνήσιους φίλους του Χριστού μας ! Τους δικούς μας μεσίτες στον θρόνο του Δεσπότη και Κριτή ! Δεν εξαντλείται  το άρωμά τους! Η πνευματική και μεθυστική τους ευωδία! Θες συνεχώς να ρουφάς την μυροβόλα αγιότητά τους! Να θεραπεύεις έτσι της ψυχής τα δυσώδη τραύματα !Να φυλακίζεις την μυρωδιά του θαυμαστού τους βίου μέσα στην καρδιά σου !

Κρατώ στα χέρια μου ανθό, από Θεό σπαρμένο

Τον ανασαίνω , τον ρουφώ , θυμίαμα αγιασμένο !

Μίσχο βαστώ και έναν βλαστό που όλα τα γαληνεύει !

Του Παραδείσου το άρωμα ποτέ του δεν στερεύει!

Μα πόσες εκπομπές θα γίνουν, πόσα βιβλία θα γραφτούν , πόσες ακολουθίες , πόσα απολυτίκια και ποιήματα πόσα αφιερώματα και πόσα δάκρυα θα κυλήσουν για τους Αγίους των ημερών μας ; Ξανά για τον Άγιο Πορφύριο θα μιλήσουμε ; Ναι , ξανά ! Το άρωμα του Αγίου αξεθύμαστο , εξαπλώνεται προσπαθώντας να σκεπάσει τις δυσωδίες των σκοτεινών ημερών μας ! Και εμείς έχουμε τόση ανάγκη από ευωδιαστές αναπνοές!

Δεν σταματούν τα σημεία , τα θαύματα , οι αποκαλύψεις , τα αρώματα που ξεχύνονται από τις σελίδες του συναξαριού όταν σταματά το φυλλομέτρημά του στην δεύτερη μέρα του Δεκεμβρίου ! Ανάσα και δάκρυ , λέξη και εκχύλισμα Χριστού και Παραδείσου!Άρωμα ανεξάντλητο! Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο διορατικός και ιαματικός, ο θαυματουργός, ο παγκόσμιος Άγιος!  Στην απειράριθμη ανθοδέσμη του δωρεοδότη Χριστού μας ,ανήμερα της οσίας του μνήμης, ένα εικόνισμά του,στολισμένο με όλα τα μυρίπνοα δημιουργήματα του Μεγάλου Σπορέα!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

https://oikohouse.wordpress.com/