«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6.33).
Σέ δύο βασικά θέματα, τά ὁποῖα ἐπηρεάζουν σημαντικά τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἡλικία καί τήν κοινωνική θέση, ἀνεξάρτητα ἀκόμη καί ἀπό τόν τόπο καί τόν χρόνο στόν ὁποῖο ζεῖ, ἀναφέρεται στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ὁ Χριστός. Τό ἕνα εἶναι οἱ μέριμνες καί τό ἄλλο οἱ ἀπαιτήσεις.
Ὁ ἄνθρωπος κατακλύζεται ἀπό μέριμνες, ἀπό σκέψεις πού τόν ἀπασχολοῦν πῶς θά κάνει τό ἕνα ἤ τό ἄλλο, πῶς θά ἀντιμετωπίσει τή μία ἤ τήν ἄλλη κατάσταση τῆς καθημερινότητάς του, πῶς θά λύσει τά προβλήματά του, πῶς θά ἐξασφαλίσει ὅ,τι τοῦ χρειάζεται γιά τή ζωή του, πῶς θά ἀποκτήσει ἀκόμη περισσότερα.
Μέριμνες εἶναι ὅλα αὐτά, μέριμνες βιοτικές, πού δέν τόν ἀφήνουν νά ἡσυχάσει, νά ἀναπαυθεῖ, νά συγκεντρώσει τήν προσοχή του σέ αὐτά πού κάνει, ἀλλά καί πού κάποιες φορές τόν ὁδηγοῦν σέ ἀκραῖο σημεῖο καί φθάνουν νά διαταράσσουν καί τήν ὑγεία του, τήν ψυχική καί τή σωματική.
Μέριμνες εἶναι ὅλα αὐτά, ἀδελφοί μου, πού ἀπασχολοῦν τόν νοῦ καί τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, καί δέν τόν ἀφήνουν συχνά οὔτε ἀκόμη καί νά προσευχηθεῖ.
Μέριμνες εἶναι, παρότι δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε ἀπό αὐτά γιά τά ὁποῖα μεριμνοῦμε καί ἀνησυχοῦμε, δέν μποροῦμε νά ἀλλάξουμε ἤ νά τροποποιήσουμε κάτι ἀπό αὐτά. Τό ἀκούσαμε νά μᾶς τό λέει σήμερα καθαρά ὁ Χριστός: «τίς ἐξ ὑμῶν μεριμῶν δύναται προσθεῖναι ἐπί τήν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;» Ποιός ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ μέ τή δική του φροντίδα καί μέριμνα νά προσθέσει στό ὕψος του ἕναν πῆχυ; Ἀναμφισβήτητα κανείς δέν μπορεῖ ὄχι ἕνα πῆχυ, ἀλλά οὔτε κἄν μερικά ἑκατοστά. Καί ὅμως συνεχίζει νά μεριμνᾶ, σάν νά μήν ἀντιλαμβάνεται τήν ἀδυναμία του.
Στίς μέριμνες ὅμως προστίθενται καί ἀπαιτήσεις. Θέλουμε, ζητοῦμε, ἐπιδιώκουμε διάφορα πράγματα στή ζωή μας. Χρήσιμα καί λιγότερο χρήσιμα, ἐφικτά καί ἀνέφικτα, ὠφέλιμα καί ἐνδεχομένως βλαπτικά γιά τόν ἑαυτό μας, γιά τούς γύρω μας, γιά τήν ψυχή μας. Τά θέλουμε ὅμως. Θέλουμε τιμή, δόξα, χρήματα, ἀπολαύσεις, εὐκολίες, ἀνέσεις καί πολλά ἄλλα, καί ἀγωνιοῦμε γιά τήν ἀπόκτησή τους. Καί στίς μέριμνες προσθέτουμε καί ἄλλες, καί βρισκόμεθα συχνά σέ ἀδιέξοδο καί δέν μποροῦμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό αὐτό.
Τί μποροῦμε, λοιπόν, νά κάνουμε; Μποροῦμε νά ἀκούσουμε τή φωνή τοῦ Χριστοῦ πού μᾶς δίνει σήμερα τή λύση τοῦ προβλήματός μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».
Τί μᾶς λέει ὁ Χριστός; Δέν μᾶς λέγει νά ἀδιαφοροῦμε γιά τά ἐγκόσμια καί τά ὑλικά. Δέν μᾶς λέγει νά μήν ἐνδιαφερόμεθα γιά ὅ,τι συμβαίνει γύρω μας. Δέν μᾶς λέγει νά μήν μᾶς ἀπασχολεῖ ἡ ἀπόκτηση τῶν ἀναγκαίων γιά τή ζωή μας. Μᾶς λέγει ὅμως ἀφενός ὅτι πρέπει νά γνωρίζουμε καί νά ἀντιλαμβανόμεθα τά ὅρια τῶν δυνατοτήτων μας καί νά μήν ζητοῦμε ὑπερβολικά πράγματα ἤ πράγματα πού δέν μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε ἤ νά μεταβάλλουμε, καί ἀφετέρου ὅτι πρέπει νά ἱεραρχοῦμε τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας καί νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.
«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Αὐτό εἶναι τό πρῶτο γιά τό ὁποῖο πρέπει νά μεριμνοῦμε καί νά ἀγωνιοῦμε. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο γιά τό ὁποῖο πρέπει νά προσευχόμεθα καί νά ζητοῦμε ἐπίμονα ἀπό τόν Θεό. Διότι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα ἀγαθό πού ἔχει θέσει στή διάθεσή μας ὁ Θεός καί τό ὁποῖο δέν εἶναι προσωρινό καί πρόσκαιρο ἀλλά αἰώνιο. Εἶναι ἕνα ἀγαθό πού ἀρχίζει ἀπό αὐτή τή ζωή καί συνεχίζεται μέχρι τήν ἄλλη ζωή ὁπότε καί ὁλοκληρώνεται. Εἶναι ἕνα ἀγαθό, τό ὁποῖο ὅταν τό ἔχεις, ὅταν τό ζεῖς, ἤ ἔστω ὅταν τό ἐπδιώκεις, τότε βλέπεις ὅλα τά ὑπόλοιπα πράγματα σέ αὐτόν τόν κόσμο ὑπό διαφορετικό πρίσμα. Τότε τά βλέπεις στίς ἀληθινές τους διαστάσεις καί τά ἀντιλαμβάνεσαι μέ τήν πραγματική τους ἀξία.
Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ἕνα καί μοναδικό ἀγαθό, ἡ μία καί μοναδική πραγματικότητα, τήν ὁποία ἔχει ἀνάγκη ὁ καθένας μας. Καί αὐτό τό ἀναγνωρίζει καί τό ἐπιβεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, μιλώντας στή Μάρθα, τήν ἀδελφή τοῦ φίλου του Λαζάρου, πού ἐκδαπανᾶται στήν περιποίησή του καί διαμαρτύρεται γιατί ἡ ἀδελφή της, ἀντί νά τῆς συμπαρίσταται, κάθεται κοντά του καί ἀκούει τόν λόγο του. Τί τῆς λέγει; «Μεριμνᾶς καί τυρβάζῃ περί πολλά, ἑνός δέ ἐστί χρεία, Μαρία δέ τήν ἀγαθήν μερίδα ἐξελέξατο».
Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι τό μόνο πού ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος καί θέλει ὁ Θεός νά τοῦ τό ζητᾶ, ἐπίμονα, συνεχῶς, ἐπανειλημμένα. Ὁ Θεός δέν ἐνοχλεῖται ἀπό τήν ὑπερβολική ἐπιμονή μας, οὔτε ἀπό τήν ἐπίμονη ἀπαίτησή μας, ἀλλά χαίρεται καί ἀνταποκρίνεται στό αἴτημά μας καί μαζί μέ αὐτό ἱκανοποιεῖ καί ὅσα ἄλλα αἰτήματά μας κρίνει ἐκεῖνος μέ τήν πατρική του ἀγάπη ὅτι μᾶς εἶναι ἀναγκαῖα. Ἀρκεῖ νά ἔχουμε, ἀδελφοί μου, ἐμπιστοσύνη στόν Θεό πού μεριμνᾶ γιά τά πάντα. Ἀρκεῖ νά κάνουμε πράξη αὐτό τό «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα», πού ἀκοῦμε σέ κάθε θεία Λειτουργία καί σέ κάθε ἱερή Ἀκολουθία τῆς Ἐκκλησίας μας.
«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ … καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». Ἄς ζητοῦμε καί ἐμεῖς, καθημερινά καί ἐπίμονα, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀναθέτοντας σέ Ἐκεῖνον μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη ὅλες τίς μέριμνές μας, καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς τή χαρίσει.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου