Πες ένα «δόξα τω Θεώ». Πες το, να βγει, μέσα από βάθη ψυχής σου…

Σε έχουν κουράσει τα ίδια και τα ίδια. Θες βρε παιδί μου να ξεσκάσεις λίγο. Να ξεφύγεις. Όλο μια επανάληψη, καθημερινότητα, ρουτίνα.
Θες λίγο να ξελαμπικάρεις…
Είναι απολύτως φυσιολογικό. Και αν μπορείς, εννοείται να το κάνεις, δεν το συζητώ…
Υπάρχουν όμως και περίοδοι στη ζωή, που για τον έναν ή τον άλλον λόγο, δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα. Περίοδοι, που όσο και να το θέλεις, είσαι λίγο πιο εγκλωβισμένος, πιο στριμωγμένος. Λίγο τα οικονομικά, λίγο οι δουλειές, οι υποχρεώσεις, λίγο τα παιδιά…
Και έτσι αναγκάζεσαι, να το πας σερί, τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα, χωρίς σταματημό.
Ξέρεις όμως κάτι;
Ας είναι…Δεν πειράζει.
Δεν πειράζει καθόλου.
Μην γκρινιάζεις. Μην κατσουφιάζεις. Μην παραπονιέσαι.
Ναι. Είναι βαρετή η καθημερινότητα. Είναι κουραστική. Βαρύ, πράμα η ρουτίνα.
Νά ‘ξερες όμως μόνο, πόσοι άνθρωποι θα ήθελαν να ήτανε στη θέση σου. Νά ‘ξερες και τι δε θα έδιναν κάποιοι, για να έχουν μια ρουτίνα σαν και τη δική σου. Νά ‘ξερες, πόσο ευλογημένος είσαι, που μπορείς και ρουτινιάζεις. Νά ‘ξερες, πόσοι παλεύουν να αποκτήσουν, αυτά τα απλά, τα καθημερινά.
Γι΄ αυτό σου λέω.
Μην γκρινιάζεις. Πες ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’.
Είναι άγιο πράγμα η ρουτίνα.
Πες ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’. Πες το, να βγει, μέσα από βάθη ψυχής σου…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος – Ψυχολόγος M.Sc.
https://simeiakairwn.wordpress.com/