Ντρέπονται οι άνθρωποι να μιλούν για την αγάπη…

Ντρέπονται οι άνθρωποι να μιλούν για την αγαπή. Προτιμούν να μιλούν χωρίς ντροπή για το σεξ.
Και είναι τραγικό πόσο πολύ οι σχέσεις έχουν σαρκικοποιηθεί. Όλα περιστρέφονται γύρω από την ηδονή. Στις παρέες η συζήτηση περί σεξ είναι βασική-φυσιολογική κατάσταση. Αυτό φυσικά ξεκινά από τους λογισμούς των ανθρώπων που έχουνε αφεθεί πλήρως σ’αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Έχει χαθεί το πρόσωπο. Αυτό που συζητιέται είναι τα διάφορα μέρη του σώματος του συγκεκριμένου προσώπου. Προσεγγίζεται ο άλλος άνθρωπος ως κρέας, τίποτα παραπάνω.
Ντρέπονται λοιπόν οι άνθρωποι να μιλούν για την αγάπη, γιατί την έχουν εξορίσει από την ζωή τους. Δεν τους νοιάζει η αγάπη, είναι κάτι μουσειακό γι’αυτούς.
Ο λόγος τους λοιπόν περί σχέσεων γίνεται αισχρός, πορνικός. Το πορνό έχει αντικαταστήσει τον έρωτα. Τα «ερωτικά βοηθήματα» που πουλιούνται έχουν αντικαταστήσει το καθαρό βλέμμα των συντρόφων, το χάδι μεταξύ τους, τον γλυκό ερωτικό λόγο. Όλα γίνονται μηχανικά, όλα γίνονται για να επιτευχθεί και να παραταθεί όσο περισσότερο χρόνο γίνεται η σαρκική ηδονή. Και είναι φοβερό πως μία τέτοια πράξη τόσο ιερή που είναι η ένωση ανδρός και γυναικός γίνεται τόσο ανίερη, τόσο αισχρή, τόσο πορνική.
Στα σχολεία μας πλέον μιλούνε οι δάσκαλοι στα παιδιά όχι για την αγάπη αλλά για την «ερωτική πράξη» ως ένα γεγονός αυτόνομο από τον έρωτα. Ερωτική συνεύρεση χωρίς έρωτα…τι κατάντια. Μιλούνε για το σεξ ως μία πράξη όπως το μαγείρεμα, ή τα ψώνια στην αγορά.
Και είναι η κάθε τέτοια «ένωση» ένας βιασμός της φύσης, μία ύβρις της αγάπης, μία απάνθρωπη πράξη.
Γι’αυτό και οι νέοι που αφήνονται σ’αυτήν την ζωή φτάνουν στην μέση ηλικία και είναι ερείπια, χίλια κομμάτια. Γιατί άφησαν τον έρωτα και την αγάπη και ασχολήθηκαν με το σεξ. Άφησαν τους ανθρώπους και θεοποίησαν την ηδονή.
Δεν υπάρχει για μένα πιο ντροπιαστικός χαρακτηρισμός από το «σέξυ». Κάποιοι βεβαίως το θεωρούν κατόρθωμα να χαρακτηριστούν έτσι.
Τί πάει να πει «σέξυ»; Είναι δήθεν κομπλιμέντο, όμως εάν λίγο το φιλοσοφήσουμε θα διαπιστώσουμε ότι το «σέξυ» σε απογυμνώνει από το πνεύμα σου, από τον χαρακτήρα σου, από αυτό που είσαι και κρατά μόνο την σάρκα σου, τα χαρακτηριστικά του σώματός σου που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι· ουσιαστικά είναι ένας ευνουχισμός του προσώπου που στέκεται και καμαρώνει για το χώμα του.
Να μην θέλεις να είσαι «σέξυ», να προσπαθείς να είσαι «αγαπητός». Μην φοβάσαι να μιλάς για την αγάπη. Μην ντρέπεσαι να μιλάς με σεβασμό για την σχέση σου. Ντρέπονται οι νέοι να πούνε στο ταίρι τους «σ’αγαπώ», το θεωρούν ήττα τους. Είναι δυνατόν; Και από την άλλη δεν ντρέπονται για την εμμονή τους στην σαρκική ηδονή.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
https://simeiakairwn.wordpress.com/