ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

«Οἱ προφῆται ὡς εἶ­δον, οἱ ἀπόστολοι ὡς ἐδί­­δα­ξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς πα­ρέ­λαβεν, οἱ διδά­σκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν … ἡ χά­ρις ὡς ἔλαμψεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λα­λοῦ­­μεν, οὕτω κη­ρύσ­σο­­μεν».
Κυριακή τῆς Ὀρθοδο­ξίας σήμερα, ἀδελφοί μου, Κυριακή τοῦ θρι­άμ­βου τῆς πίστεως ἐπί τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀμφι­βολίας καί τῆς ἀμφι­σβη­τήσεως, καί ἡ Ἐκ­κλη­­σία μας μνημονεύει ὅλους ὅσους «διά πί­στεως κατηγωνί­σαν­το»· μνημονεύει καί προ­βάλ­λει ὅλους ἐκείνους πού μέ τή ζωή καί τή διδασκαλία τους, μέ τούς ἀγῶνες καί τό μαρτύριό τους, μετέδω­σαν καί σέ μᾶς ἀκαι­νο­τόμητη καί ἀπαραχά­ρα­κτη τήν πίστη στόν Ἰη­σοῦ Χριστό.
Αὐτή τήν ἑνότητα τῆς πίστεως ἐκφράζει τό Συ­νοδικό τῆς Κυρια­κῆς τῆς Ὀρθοδοξίας πού θά διαβάσουμε σέ λίγο κατά τήν περι­φο­ρά τῶν ἁγίων εἰκόνων, ἑνό­τη­τα πού ξεκινᾶ ἀπό τούς προφῆτες, οἱ ὁ­ποῖοι ἐκή­ρυξαν τήν ἔ­λευση τοῦ Χριστοῦ, καί κατα­λή­γει στή ζωή τῆς Ἐκ­κλησίας πού βιώνει καί κηρύσσει αὐτή τήν πί­στη στηριζόμενη στήν ἐμ­­πειρία τῶν ἁγίων της.
Πολλοί στίς ἡμέρες μας νομίζουν ὅτι ἡ πί­στη εἶναι μία ὑπόθεση προ­σω­πι­κή. Νομίζουν ὅτι ὁ κα­θέ­νας μπορεῖ νά πι­στεύει στόν Θεό ὅπως νο­μίζει, μπορεῖ νά πι­στεύει γιά τόν Θεό ὅ,τι νομίζει καί μπορεῖ νά ἐκφράζει τήν πίστη του πρός αὐτόν μέ ὅ­ποι­ον τρόπο νομίζει.
Ἀσφαλῶς, ἀδελφοί μου, ἡ πίστη εἶναι μία προσωπική ὑπόθεση: ὁ κάθε ἄνθρωπος ὀφείλει νά πι­στεύει, καί κανείς δέν ἐξαιρεῖται ἀπό τήν πίστη, ἐπειδή πιστεύ­ουν οἱ ἄνθρωποι γύρω του. Αὐτό εἶναι τό προ­σω­πι­κό στοι­χεῖο τῆς πί­στεως, δέν εἶναι ὅμως προσωπικό τό περιεχό­­με­νό της. Αὐτό εἶναι κοινό γιά ὅλους, ὅπως κοινός εἶναι καί ὁ τρό­πος, κοινή καί ἡ οὐσία τῆς πίστεως.
Ὁ Χρι­στός ἦλθε στή γῆ ὄχι μό­­νο γιά νά μᾶς δεί­ξει τόν δρόμο πού θά πρέ­­πει νά ἀκολου­θή­σουμε γιά νά φθάσουμε κοντά του καί νά ἐπι­τύ­χουμε τή σωτηρία μας, ἀλλά καί γιά νά μᾶς ἀπο­κα­λύ­ψει ποιός εἶναι ὁ ἴδι­ος καί ποιός εἶναι ὁ Θε­ός Πατέρας του καί σέ ποιά κοινωνία ἀγά­πης ὑπάρχουν μέ τό Πα­νά­γιο Πνεῦμα. Μᾶς τά ἀπο­κάλυψε ὁ Χριστός γιά νά γνωρίζουμε τί πρέπει νά πιστεύουμε γι᾽ αὐτόν καί τί πρέπει νά πιστεύουμε γιά τόν Θεό-Πατέρα. Μᾶς τά ἀπο­­­κάλυψε, γιατί δέν εἶ­ναι δυνατόν νά πλη­σιά­σουμε καί νά φθά­σουμε στόν Θεό, ἐάν δέν γνωρίζουμε ποιός εἶ­ναι. Καί αὐτή τήν ἀπο­­­κάλυψη διέσωσαν καί κήρυξαν οἱ ἀπό­στο­λοι. Αὐτή τήν ἀπο­κά­λυ­ψη παρέδωσαν στήν Ἐκ­κλησία ἡ ὁποία καί τή μεταδίδει στούς ἀν­θρώπους ἀνά τούς αἰῶ­νες.
Αὐτή ὅμως τήν ἀποκά­λυ­ψη τοῦ περιεχομένου τῆς πίστεως ἐπιχείρη­σαν κατά καιρούς διά­φοροι νά πα­ραχαρά­ξουν, εἴτε για­τί δέν κα­τανοοῦσαν τί ἀκριβῶς δίδαξε ὁ Χριστός καί διέ­σωσε ἡ Ἐκκλησία, εἴτε γιατί νό­­μιζαν ὅτι μποροῦν νά διατυπώ­σουν τήν πίστη τῆς Ἐκ­κλησίας μέ τόν δικό τους ὑποκειμενικό τρό­πο. Μία τέτοια ὅμως πί­στη πού παρεκκλίνει ἀπό τή ὀρθή καί θεο­πα­ρά­δοτη δέν ὁδηγεῖ, ἀ­δελ­φοί μου, οὔτε στήν ἀληθινή γνωριμία καί γνώση τοῦ Θεοῦ οὔτε στή σωτηρία, ἀλλά ὁδη­γεῖ στήν ἀστοχία καί τήν ἀποτυχία τοῦ ἀν­θρώ­που, ἔστω καί ἐάν αὐτός ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά προσεγ­­γίσει τόν Θεό. Γι᾽ αὐ­τό, ἀδελφοί μου, καί οἱ πα­τέρες τῆς Ἐκκλη­σίας μας ἀγωνίσθηκαν ὑπε­ρα­σπιζόμενοι τήν ὀρ­­θή πίστη καί κατεδί­κασαν τίς νόθες καί αἱ­ρετικές διδασκαλίες πε­ρί πίστε­ως πού παρασύ­ρουν τούς ἀνθρώπους μα­κριά ἀπό τόν Θεό.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκ­κλησία μας προβάλλει ἰδιαιτέ­ρως σήμερα τούς ἁγίους της, λιτανεύον­τας τιμη­τικά τά σεπτά καί ἅγια λείψανά τους καί τίς ἱερές τους εἰκό­νες, γιά νά τονίσει τόν ρόλο καί τή ση­μασία τους στήν πίστη, καί νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι γιά ἐμᾶς τούς Ὀρ­θο­δόξους ὁ Χριστός γνω­ρί­ζεται καί πιστεύεται μέ­­­σα στήν Ἐκκλησία καί μέ­σα ἀπό τίς ἐμπει­ρίες τῶν ἁγίων της.
Αὐτή τήν πίστη, τήν ὁποία παρέδωσαν καί σέ μᾶς οἱ πατέρες μας, ἄς ἀγωνισθοῦμε νά διαφυλάξουμε, μένοντας ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι σέ ὅσα διδαχθήκαμε, ἀλλά καί νά τήν μεταδώσουμε καί στά παιδιά μας, γιατί αὐτή ἡ πίστη, ἡ ὀρθόδοξη πίστη, ἡ πίστη πού διδάσκεται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί βιώνεται μέσα σ᾽ αὐτήν, εἶναι ἡ μόνη πού κράτησε τόν κόσμο ἀλλά καί τήν πατρίδα μας καί τόν Ἔθνος μας καί μπορεῖ νά μᾶς κρατήσει ὄρθιους καί στό μέλλον.
 
 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/