«Τοῦτο δέ γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά Ἡσαΐου τοῦ προφήτου» (Ματθ. 1.22).
Πλησιάζουμε πρός τή μεγάλη ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπενθυμίζει μέ τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τά γεγονότα πού ἀφοροῦν στή θεία Γέννηση. Μᾶς ὑπενθυμίζει τίς προφητεῖες καί τήν προσδοκία τῶν ἀνθρώπων νά δοῦν τόν Μεσσία καί νά ζήσουν τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ.
Μᾶς τά ὑπενθυμίζει γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὁ Θεός δέν ξέχασε τούς ἀνθρώπους, ἔστω καί ἄν ἐκεῖνοι ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν ἀγάπη του καί ἀκολούθησαν ἕνα δρόμο διαφορετικό ἀπό τόν δρόμο τῶν ἐντολῶν του, ἔστω καί ἐάν «ἐξέκκλινον ἅμα καί ἠχρειώθησαν» ἀπό τήν ἁμαρτία.
Μᾶς τά ὑπενθυμίζει γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὅλα ὅσα ἔγιναν, ὅλα ὅσα συνέβησαν στή ζωή τῆς Παναγίας καί στή ζωή τοῦ Ἰωσήφ, ὅλα ὅσα συνέβησαν τό βράδυ τῆς Γεννήσεως στή Βηθλεέμ, δέν συνέβησαν τυχαῖα, δέν ἦταν θέμα συμπτώσεως, ἀλλά ἦταν προκαθορισμένα ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό καί ἐντασσόταν στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
«Τοῦτο δέ γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά Ἡσαΐου τοῦ προφήτου».
Ἡ πραγμάτωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία τονίζει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Ματθαῖος, δέν ἀποτελεῖ ὅμως μόνο τήν ἐπιβεβαίωση τῆς θείας προελεύσεως ὅσων συνέβησαν καί θά ἑορτάσουμε σέ λίγες ἡμέρες, ἀποτελεῖ συγχρόνως καί τήν ἐγγύηση ὅτι ὅλα ὅσα μᾶς ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Θεός θά πραγματοποιηθοῦν στόν χρόνο καί μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἔχει ὁ ἴδιος σχεδιάσει καί ὁρίσει.
Ἡ συνέπεια αὐτή τοῦ Θεοῦ στήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεών του ἀπέναντί μας, παρότι δέν μᾶς ὀφείλει τίποτε, σέ ἀντίθεση μέ ἐμᾶς πού τοῦ ὀφείλουμε τά πάντα, ἐγείρει τό ζήτημα τῆς ἐκπληρώσεως τῶν δικῶν μας ὑποσχέσεων ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
Ὑποσχεθήκαμε στόν Θεό μέ τή βάπτισή μας νά ζήσουμε ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας του. Τοῦ ὑποσχόμεθα συχνά στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως νά διορθωθοῦμε, νά ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς, νά ἐναρμονίσουμε τίς ἐπιθυμίες μας μέ τό θέλημά του. Τοῦ ὑποσχόμεθα συχνά καί ἄλλα πολλά, ὅταν βρισκόμαστε σέ ὧρες δύσκολες, σέ στιγμές πού ἔχουμε ἀνάγκη τή βοήθεια καί τήν προστασία του, καί ὅμως στή συνέχεια δέν τηροῦμε αὐτές τίς ὑποσχέσεις μας.
Βέβαια ὁ Θεός εἶναι φιλάνθρωπος καί ἀνεξίκακος καί γι᾽ αὐτό ἀνέχεται τήν ἀσυνέπειά μας καί ἀναμένει τή διόρθωσή μας, ὅμως ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀνοχή του δέν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τήν εὐθύνη καί τήν ὑποχρέωση νά εἴμαστε συνεπεῖς ἀπέναντί του καί νά ἐκπληρώνουμε τίς ὑποσχέσεις μας, ὅπως καί Ἐκεῖνος εἶναι πάντοτε πιστός στίς δικές του.
Ἀδελφοί μου, καθώς σέ λίγες ἡμέρες θά βρεθοῦμε καί πάλι ἐνώπιον τῆς φάτνης «τοῦ δι᾽ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ· καθώς θά ζήσουμε τό μέγα θαῦμα τῆς θείας Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο· καθώς θά αἰσθανθοῦμε τή χαρά πού προσφέρει στίς ψυχές μας ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «πλούσιος ὤν ἐπτώχευσεν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν»· καθώς θά νιώσουμε τήν ἀγαλλίαση πού χαρίζει στίς καρδιές μας ἡ βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκαταλείπει ἀλλά εἶναι «μεθ᾽ ἡμῶν πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν», ἀκόμη καί στίς δύσκολες ἡμέρες πού περνᾶ ὁ κόσμος μας σήμερα, ἤ μᾶλλον ἰδιαίτερα αὐτές τίς δύσκολες γιά ὅλους μας ἡμέρες, γιά νά μᾶς στηρίζει τήν ὥρα τῆς δοκιμασίας, γιά νά μᾶς ἐνισχύει τήν ὥρα τῆς ἀπογοητεύσεως, γιά νά μᾶς παρηγορεῖ τήν ὥρα τοῦ πόνου, γιά νά μᾶς θερμαίνει μέ τή θαλπωρή τῆς θείας ἀγάπης του, ἄς σπεύσουμε νά ἀναθεωρήσουμε τή στάση μας ἀπέναντί του· ἄς ἀποφασίσουμε νά ζήσουμε στό ἑξῆς τηρῶντας τίς ὑποσχέσεις μας καί ζῶντας ὅπως Ἐκεῖνος θά ἤθελε νά ζοῦμε, γιά νά εἴμαστε καί ἐμεῖς τέκνα του ἀγαπητά καί γιά νά μπορέσουμε νά ἀξιοποιήσουμε τή μεγάλη προσφορά πού μᾶς κάνει στέλνοντας στή γῆ τόν μονογενῆ καί ἀγαπητό του Υἱό προκειμένου μέ τή γέννηση, τό πάθος καί τήν ἀνάστασή του νά μᾶς κάνει μετόχους τῆς σωτηρίας καί κληρονόμους τῆς βασιλείας του.
Ἔτσι μόνο, ἀδελφοί μου, θά μπορέσουμε νά ζήσουμε πραγματικά τά Χριστούγεννα καί νά αἰσθανθοῦμε τήν χαρά τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας καί τή ζωή μας. Καί αὐτό εὔχομαι σέ ὅλους σας νά αἰσθανθεῖτε.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου