Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ



«Τοῦτο δέ γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά Ἡσαΐου τοῦ προφήτου» (Ματθ. 1.22).
Πλησιάζουμε πρός τή μεγάλη ἑορ­­τή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, καί ἡ Ἐκ­­κλησία μας μᾶς ὑπεν­­θυ­­­­­μίζει μέ τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τά γεγονότα πού ἀφο­­ροῦν στή θεία Γέννηση. Μᾶς ὑπενθυ­­μί­­ζει τίς προ­­φητεῖες καί τήν προσδοκία τῶν ἀνθρώ­­πων νά δοῦν τόν Μεσ­­σία καί νά ζή­­σουν τήν ἐκ­­πλήρωση τῆς ὑπο­­σχέ­­σεως τοῦ Θε­­οῦ.
Μᾶς τά ὑπενθυμίζει γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὁ Θεός δέν ξέχασε τούς ἀν­θρώπους, ἔστω καί ἄν ἐκεῖνοι ἀπομακρύν­­θη­καν ἀπό τήν ἀγάπη του καί ἀκολούθησαν ἕνα δρόμο διαφορετικό ἀπό τόν δρόμο τῶν ἐν­­τολῶν του, ἔστω καί ἐάν «ἐξέκκλινον ἅμα καί ἠχρειώθησαν» ἀπό τήν ἁμαρτία.
Μᾶς τά ὑπενθυμίζει γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὅλα ὅσα ἔγιναν, ὅλα ὅσα συνέβησαν στή ζωή τῆς Παναγίας καί στή ζωή τοῦ Ἰωσήφ, ὅλα ὅσα συνέβησαν τό βρά­δυ τῆς Γεννήσεως στή Βηθλεέμ, δέν συνέβη­σαν τυχαῖα, δέν ἦταν θέ­μα συμπτώ­σεως, ἀλ­λά ἦταν προ­κα­θορι­σμέ­να ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό καί ἐντασ­σόταν στό σχέ­διο τῆς θείας οἰκο­νομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώ­που.
«Τοῦτο δέ γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά Ἡσαΐου τοῦ προφήτου».
Ἡ πραγμάτωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία το­νίζει ὁ ἱερός εὐαγ­γε­λι­στής Ματθαῖος, δέν ἀπο­­τελεῖ ὅμως μόνο τήν ἐπι­βε­­βαί­ωση τῆς θείας προ­­ε­λεύσεως ὅσων συνέ­­­βη­σαν καί θά ἑορ­τά­σουμε σέ λίγες ἡμέ­ρες, ἀποτελεῖ συγχρόνως καί τήν ἐγγύηση ὅτι ὅλα ὅσα μᾶς ἔχει ὑπο­σχεθεῖ ὁ Θεός θά πραγ­μα­­το­ποι­ηθοῦν στόν χρό­­­­νο καί μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἔχει ὁ ἴδι­ος σχε­διάσει καί ὁρίσει.
Ἡ συνέπεια αὐτή τοῦ Θεοῦ στήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεών του ἀπέναντί μας, παρότι δέν μᾶς ὀφείλει τίποτε, σέ ἀντίθεση μέ ἐμᾶς πού τοῦ ὀφείλουμε τά πάντα, ἐγείρει τό ζή­τη­μα τῆς ἐκπληρώσεως τῶν δικῶν μας ὑπο­σχέ­σεων ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
Ὑποσχεθήκαμε στόν Θεό μέ τή βάπτισή μας νά ζήσου­με ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας του. Τοῦ ὑπο­σχόμεθα συ­χνά στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως νά δι­ορ­θωθοῦμε, νά ἀλ­λά­ξουμε τρόπο ζωῆς, νά ἐναρμονίσουμε τίς ἐπι­θυ­μίες μας μέ τό θέ­λη­μά του. Τοῦ ὑπο­σχόμεθα συχνά καί ἄλ­λα πολλά, ὅταν βρισκό­μα­στε σέ ὧρες δύ­σκο­λες, σέ στιγμές πού ἔχουμε ἀνάγκη τή βοή­θεια καί τήν προ­στα­­σία του, καί ὅμως στή συνέ­χεια δέν τηροῦμε αὐ­τές τίς ὑποσχέσεις μας.
Βέβαια ὁ Θεός εἶναι φι­­λάν­θρωπος καί ἀνε­ξί­­κα­κος καί γι᾽ αὐτό ἀνέχεται τήν ἀσυνέπειά μας καί ἀναμένει τή διόρθωσή μας, ὅμως ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀνοχή του δέν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τήν εὐθύνη καί τήν ὑπο­­χρέωση νά εἴμαστε συνεπεῖς ἀπέναντί του καί νά ἐκπληρώνουμε τίς ὑπο­σχέσεις μας, ὅ­πως καί Ἐκεῖνος εἶναι πάν­τοτε πιστός στίς δι­κές του.
Ἀδελφοί μου, καθώς σέ λίγες ἡμέρες θά βρε­θοῦμε καί πάλι ἐνώ­πι­ον τῆς φάτνης «τοῦ δι᾽ ἡ­μᾶς καί διά τήν ἡμε­τέ­ραν σωτηρίαν» ἐνανθρω­πή­­σαντος Υἱοῦ καί Λό­γου τοῦ Θεοῦ· καθώς θά ζήσουμε τό μέγα θαῦμα τῆς θείας Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στόν κό­σμο· καθώς θά αἰσθαν­θοῦμε τή χαρά πού προσ­φέρει στίς ψυχές μας ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «πλούσιος ὤν ἐπτώχευσεν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλου­τήσωμεν»· καθώς θά νιώσουμε τήν ἀγαλ­λί­αση πού χαρίζει στίς καρδιές μας ἡ βεβαιό­τη­τα ὅτι ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκαταλείπει ἀλλά εἶ­ναι «μεθ᾽ ἡμῶν πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν», ἀκόμη καί στίς δύσκολες ἡμέρες πού περνᾶ ὁ κόσμος μας σή­μερα, ἤ μᾶλλον ἰδιαί­τερα αὐτές τίς δύσκολες γιά ὅλους μας ἡμέρες, γιά νά μᾶς στηρίζει τήν ὥρα τῆς δοκιμασίας, γιά νά μᾶς ἐνισχύει τήν ὥρα τῆς ἀπογοητεύ­σεως, γιά νά μᾶς παρη­γο­ρεῖ τήν ὥρα τοῦ πό­νου, γιά νά μᾶς θερ­μαί­νει μέ τή θαλπωρή τῆς θείας ἀγάπης του, ἄς σπεύσουμε νά ἀναθεω­ρή­­σουμε τή στάση μας ἀπέναντί του· ἄς ἀπο­φα­σίσουμε νά ζήσουμε στό ἑξῆς τηρῶντας τίς ὑποσχέσεις μας καί ζῶντας ὅπως Ἐκεῖνος θά ἤθελε νά ζοῦμε, γιά νά εἴμαστε καί ἐμεῖς τέκνα του ἀγαπητά καί γιά νά μπορέσουμε νά ἀξιοποιήσουμε τή μεγά­λη προσφορά πού μᾶς κάνει στέλνοντας στή γῆ τόν μονογενῆ καί ἀγα­πητό του Υἱό προ­κει­μένου μέ τή γέννη­ση, τό πάθος καί τήν ἀνάστασή του νά μᾶς κάνει μετόχους τῆς σω­τη­ρί­ας καί κληρονό­μους τῆς βασιλείας του.
Ἔτσι μόνο, ἀδελφοί μου, θά μπορέσουμε νά ζήσουμε πραγματικά τά Χρι­στού­γεν­να καί νά αἰ­σθαν­θοῦμε τήν χαρά τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας καί τή ζωή μας. Καί αὐτό εὔ­χομαι σέ ὅλους σας νά αἰσθανθεῖτε.
 
 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου