Η οδός λοιπόν που πρέπει να ακολουθήσουν
Όσοι επιθυμούν τη σωτηρία τους
Είναι η νέκρωση της επιθυμίας
Του πρωτείου και του μεγαλείου
Και αντί αυτού να επιδιώξουν
Να γίνουν δούλοι και διάκονοι πάντων.
Όσο πιο πολύ κατεβαίνει κανείς, τόσο ανυψώνεται.
Ο άνθρωπος όσο πιο ψηλά ανεβαίνει
Τόσο πιο πολύ οφείλει να ταπεινώνει τον εαυτό του και να μην επαίρεται.
Η εξουσία του δόθηκε όχι για να καταδυναστεύει
Αλλά για να υπηρετεί τους άλλους.
Μόνο με την ταπείνωση ο ηγέτης αποκτά φυσιολογική συμπεριφορά έναντι των άλλων.
Όσοι υιοθετούν αυτού του είδους την εξουσία
Θα άρχουν αληθινά και όχι όπως οι άρχοντες του κόσμου
Που νομίζουν πως εξουσιάζουν τον κόσμο, ενώ οι ίδιοι είναι δούλοι των παθών.
Ο Χριστός λοιπόν, που για εμάς είναι "τύπος και υπογραμμός"
Όχι μόνο δεν θέλησε να τον διακονήσουν οι Μαθητές
Όπως πεθύμησαν οι υιοί του Ζεβεδαίου
Αλλά γίνεται "πάντων έσχατος και πάντων δούλος"
Και έτσι κατακρίνει και καταργεί την ασθένεια της υπερηφάνειας και τον θάνατο
Που αυτή προκαλεί στην ψυχή.
Με αίσθηση λοιπόν της δικής μας αδυναμίας
Ας ακολουθήσουμε τη δική Του ζωή
Ας ζητήσουμε το έλεος Του
Για να μπορέσουμε ταπεινά να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας
Και να του ζητήσουμε συγχώρεση
Γιατί τον σταυρώσαμε με την υπερηφάνεια και την αλαζονεία μας. Αμήν.
http://lllazaros.blogspot.hu/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου