Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή. Τό ἐδήλωσε ὁ ἴδιος: «ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή». Για νά ζήσει κανείς γιά πάντα πρέπει νά ἑνωθεῖ μαζύ του. Μερικές φορές ἐδάκρυσε στήν διάρκεια τῆς ἐπίγειας διακονίας του. Ἀπεκάλυψε ἔτσι τήν ἀγάπη του γιά τό γένος μας.
Ἐδάκρυσε γιά τόν φίλο του Λάζαρο, γιά τήν Καπερναούμ, γιά τά Ἰεροσόλυμα. Σήμερα εἶπε στήν χήρα «μήν κλαῖε!». Σέ κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς λέγει «μήν κλαῖε, ἐγώ εἶμαι γιά σένα». Ἡ ὅλη διακονία τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης του. Εἶναι θαυμαστό ὅτι παρά τήν ἀναξιότητά μας ὁ Κύριος μᾶς ἀγαπᾶ. Ἡ ἀγάπη του δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἀναμαρτησία μας, ὁ Κύριος ἀφήνει τά ἑνενήντα ἑννέα πρόβατα στήν στάνη του (τήν Ἐκκλησία) καί ἀναζητᾶ τό ἀπολωλός. Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Ἐκκλησία προσεύχεται στόν Χριστό πού εἶναι «ὁ τούς δικαίους ἀγαπῶν καί τούς ἁμαρτωλούς ἐλεῶν». Εἶναι σχεδόν ἀνεξιχνίαστο γιατί ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾶ «μανικῶς» καί ἐργάζεται τήν σωτηρία μας, μέχρι νά ἀνακαλύψουμε ὅτι αὐτό πού μᾶς τρέφει εἶναι ἡ ἀγάπη του καί ὄχι τό ψωμί, ἀκόμη κι ὅταν ἐμεῖς ἀμελοῦμε τά σωτηριώδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου