Τότε αναπνέουν τα φυτά, εννοώ την νύχτα. Και η ψυχή τότε, πολύ περισσότερο από εκείνα, δέχεται την πνευματική δροσιά. Εκείνα που κατά την διάρκεια της ημέρας τα κατέκαυσε ο ήλιος, αυτά δροσίζονται τη νύχτα. Περισσότερο από οποιαδήποτε δροσιά κατεβαίνουν τα δάκρυα της νύκτας και εναντίον των επιθυμιών και εναντίον κάθε φλεγμονής και καύσωνα και δεν αφήνουνε να πάθουμε κάτι το φοβερό. Αν όμως δεν απολαύσης εκείνη τη νυκτερινή δροσιά, θα κατακαής την διάρκεια της ημέρας.
Αλλά εύχομαι κανένας σας να μη γίνη τροφή καύσεως της φωτιάς εκείνης, αλλ’ αφού δροσιστούμε και απολαύσουμε την φιλανθρωπία του Θεού, όλοι μας να ελευθερωθούμε από το φορτίο των αμαρτημάτων με τη χάρι και την φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού…
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
(Εις τας Πράξεις ΚΣΤ΄, ΕΠΕ 16Α,98-104. PG 60,202-204)
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ Τα νεύρα της ψυχής.
Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄
ΕΚΔΟΣΙΣ: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου.
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
http://agiosioannisprodromos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου