"Αν λοιπόν θέλουμε ν΄ απαλλαγούμε τέλεια και να ελευθερωθούμε, ας μάθουμε να κόβουμε τα θελήματά μας, και έτσι προκόβοντας λίγο-λίγο, με τη Χάρη του Θεού, θα φτάσουμε στην "απροσπάθεια". Γιατί τίποτα δεν ωφελεί τόσο τους ανθρώπους, όπως το να κόψουν το θέλημά τους. Πραγματικά, προοδεύει κανείς απ΄ αυτό το πράγμα σχεδόν περισσότερο απ΄ όσο με οποιαδήποτε άλλη αρετή. Και όπως ακριβώς ο άνθρωπος που περπατάει στο δρόμο και βρίσκει ένα μονοπάτι και το ακολουθεί, μ΄ εκείνο το μονοπάτι κερδίζει πολύ μεγάλο μέρος από το δρόμο, το ίδιο συμβαίνει και μ΄ αυτόν που ακολουθεί το δρόμο της "εκκοπής του θελήματος". Γιατί με το να κόβει κανείς το θέλημά του, αποκτά την "απροσπάθεια" και από την "απροσπάθεια" έρχεται, με τη Χάρη του Θεού, σε τέλεια "απάθεια". Μπορεί δέ σε μικρό χρονικό διάστημα να κόψει κανείς δέκα θελήματα, και σας λέω πώς: Κάνει ένα μικρό περίπατο και βλέπει κάτι, και του λέει ο λογισμός: "Κοίταξε εκεί", και λέει στο λογισμό: "Όχι δεν κοιτάζω καθόλου", και κόβει το θέλημά του και δεν προσέχει. Πάλι συναντάει μερικούς που κουβεντιάζουν, και του λέει ο λογισμός: "Πές και σύ αυτό", και κόβει το θέλημά του και δεν το λέει. Πάλι του λέει ο λογισμός: "Πήγαινε και ρώτησε το μάγειρα τί μαγειρεύει", και δεν πάει, αλλά κόβει το θέλημά του. Βλέπει κάτι και του λέει ο λογισμός: "Ρώτησε ποιός το έφερε", και κόβει το θέλημά του και δεν ρωτάει. Και έτσι κόβοντας συχνά - πυκνά το θέλημά του, συνηθίζει να το κόβει και αρχίζοντας από τα μικρά φτάνει να κόβει με άνεση και χαρά και τα μεγάλα. Έτσι καταλήγει να μην έχει καθόλου θέλημα, αλλά ο,τιδήποτε συμβεί τον αναπαύει, σάν να γίνεται με το θέλημά του. Και χωρίς να θέλει ο ίδιος να κάνει το θέλημά του βρίσκεται πάντοτε να το κάνει. Γιατί για όποιον δεν έχει δικό του θέλημα, καθετί που γίνεται είναι και δικό του. Και μ΄ αυτόν τον τρόπο φτάνει, όπως είπαμε, να μην έχει "προσπάθεια" και από την "απροσπάθεια" έρχεται στην "απάθεια".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου