Μήπως είμαστε εμείς που κατορθώνουμε και οικονομούμε τα αναγκαία για τη ζωή μας; Ο Θεός φροντίζει τη ζωή μας. Η προσπάθεια του ανθρώπου, αν δεν βοηθήσει ο Θεός, είναι καταδικασμένη να αστοχεί, ενώ η Θεία Οικονομία και χωρίς τη συνεργασία του ανθρώπου παρέχει τέλεια αγαθά. Δεν έζησαν 40 χρόνια στην έρημο οι Ισραηλίτες χωρίς να έχουν τίποτα απ' αυτά που δίνει η γεωργία; Και δεν τους έλειψε καθόλου η τροφή, αλλά η θάλασσα έβγαζε τροφή παράδοξη, τα ορτύκια και ο ουρανός έβρεχε το Μάννα, βροχή ασυνήθιστη και παράξενη. Και η πέτρα που είναι κατάξερη, ράγισε και έδινε άφθονο νερό. Όσο για τα ρούχα και τα παπούτσια, άντεξαν όλο τον χρόνο γιατί δεν πάλιωναν. Και ποιά γεωργία έδινε τροφή στον Ηλία τον καιρό που ήταν στο χείμαρρο; Τα κοράκια δεν του έφερναν τροφή; Γιατί λοιπόν γκρεμίζουμε στη γη την ουράνια πολιτεία και βουλιάζουμε στις υλικές ανησυχίες; Και ντυνόμαστε με κοπριές εμείς που φορούσαμε κάποτε πορφύρα;
(Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου