ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐ­δό­θη ἡ χάρις κατά τό μέ­τρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. 4.7).
Στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, γράφει πρός τούς χρι­στιανούς τῆς Ἐφέ­σου ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος, δό­θη­κε ἡ χάρη κατά τό μέ­­τρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ τοποθέτηση τοῦ ἀποστόλου ἐντυπωσιά­ζει, γιατί αὐτός πού ἀρ­νεῖται νά ἀποδεχθεῖ τίς διαφορές μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑπο­στη­ρί­ζο­ντας ὅτι ὅλοι εἶ­ναι τό ἴδιο ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ, ὡς τέ­κνα Θεοῦ, δέν ἀρ­νεῖται νά παρα­δε­χθεῖ καί τή μεταξύ τους δια­φορε­τι­κότητα πού ἐ­ξαρ­τᾶται καί βασί­ζεται στήν πα­ρου­σία τῆς θεί­ας Χάρι­τος.
Μεταξύ τῶν λεγομέ­νων τοῦ ἀποστόλου δέν ὑπάρχει φυσικά καμία ἀντίφαση. Γιατί πράγ­μα­­­­τι ὁ Θεός, δημιουρ­γώ­ν­­τας τόν ἄνθρωπο «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁ­μοίωσίν του», δέν τόν ἔπλασε ὅμοιο μέ τούς συνανθρώπους του. Ἔ­πλα­σε ὅλους τούς ἀν­θρώπους μέ τίς ἴδιες δυ­­­νατότητες καί τίς ἴδι­ες προοπτικές, ὥστε νά ἔχουν ὅλοι τίς ἴδιες εὐ­καιρίες νά φθάσουν στόν κοινό τους στόχο, πού εἶναι ὁ Θεός. Καί αὐτές οἱ κοινές δυνα­τότητες καί προοπτικές πηγάζουν ἀπό τό «κατ᾽ εἰκόνα», ἀπό τήν κοινή καταγωγή τῶν ἀνθρώ­πων ἀπό τόν Θεό.
Συγχρόνως ὅμως ὁ Θε­ός ἔπλασε τόν ἄν­θρω­πο καί «καθ᾽ ὁμοί­ω­σίν» του, μέ τή δυνα­τό­τη­τα, δηλαδή, νά γίνει  ὅμοιος μέ Αὐ­τόν. Καί γιά τόν λόγο αὐτό σέ κάθε ἕνα ἔδωσε τή χάρη του «κατά τό μέ­τρον τῆς δωρεᾶς».
Ἡ διαφορετική χάρη, πού λαμβάνει ὁ κάθε ἄν­­θρωπος, εἶναι μέσα στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ καί ἔχει σκοπό ἀφενός νά βοη­θήσει τόν ἴδιο νά φθά­σει μέσω αὐτῆς στόν προορισμό του καί νά ἐπιτύχει τήν ὁμοίω­σή του μέ τόν Θεό, καί ἀφετέρου μέσω αὐτῆς νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους ἀνθρώπους νά ἐπιτύχουν τό ἴδιο. Ἑπο­μένως ἡ χάρη πού ἔχει λάβει ὁ καθένας μας ἀπό τόν Θεό δέν εἶναι μία ἀποκλειστικά δική μας ὑπόθεση, ἀλλά εἶ­ναι καί ὑπόθεση τῶν ἀδελ­φῶν μας. Καί ἔχουμε χρέος καί εὐθύνη, ἀ­δελ­φοί μου, γι᾽ αὐτό.
Τό πρῶτο, λοιπόν, πού θά πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε εἶναι ὅτι ἔχουμε μέσα μας ὅλοι τή χάρη τοῦ Θεοῦ, αὐτή πού μᾶς ἔ­δω­σε ὁ Θεός μέ τό μυ­στήριο τοῦ ἁγίου βα­πτί­σματος καί μᾶς δίνει μέ τά λοιπά μυ­στήρια τῆς Ἐκ­κλησίας μας στά ὁ­ποῖα με­τέχουμε. Στή συνέχεια θά πρέ­πει νά τήν ἀνακα­λύψουμε καί νά τήν ἀξιοποιήσουμε. Νά μήν τήν ἀφή­νου­­­με ἀνενερ­γῆ καί ἀδρανῆ μέσα στήν ψυ­χή μας, ἀλλά νά τήν καλ­λιεργοῦμε καί νά τήν αὐξάνουμε, ἀξιο­ποι­­­ών­τας την γιά τή δική μας πνευ­μα­τική πρόοδο ἀλλά καί θέ­τοντάς την στή διακο­νία τῶν ἀδελφῶν μας.
Αὐτό εἶναι καί τό δεύτερο πού θά πρέπει νά κάνουμε: Νά ἐξετάσου­με εἶναι τί μποροῦμε νά κάνουμε μέ τή χά­ρη πού ἔχουμε. Πῶς μποροῦμε νά ἐξυπη­ρε­τή­σου­με καί νά συν­δρά­μουμε τίς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν μας. Πῶς μπο­ροῦμε νά γίνου­με χρήσιμοι καί ὠφέλιμοι στό ἔργο τῆς Ἐκκλη­σίας μας. Πῶς μποροῦ­με νά στηρί­ξου­με καί νά ἐνισχύσουμε τούς ἀνθρώπους γύρω μας. Πῶς μπροῦμε νά δώ­σου­με καί ἐμεῖς τή μαρ­τυρία τοῦ Χριστοῦ σέ ἕνα κόσμο πού φαι­νο­με­νικά ἀπομα­κρύ­νε­ται ἀπό Αὐτόν. Πῶς μπο­ροῦμε νά μεταδώ­σου­με τήν ἐλπίδα τῆς πίστεως σέ ὅλους ἐκεί­νους πού εἶναι ἀπογοη­τευμένοι καί ἀπαι­σι­ό­δο­ξοι.
Ἀδελφοί μου, ἄς ἀ­κούσουμε σήμερα τόν ἀπό­στολο Παῦλο πού μᾶς λέγει ὅτι «ἑνί ἑκά­στῳ ἐδόθη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς», καί ἄς ἀναζητήσουμε αὐτή τή χά­ρη στήν ψυχή μας. Καί ἄς τήν αὐξήσουμε, ἐπενδύοντάς την σέ ἔρ­γα διακονίας, ὥστε νά αὐξάνει μέσα μας, διότι σέ ὅποιον τήν ἀξιο­ποιεῖ σ᾽αὐ­τόν δίνει ὁ Θεός πε­ρισσότερη χάρη, γιά νά μᾶς ὁδηγήσει δι᾽ αὐτῆς στή σωτηρία μας.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
https://imverias.blogspot.com/