Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ποτέ δεν στρέφονται προς τον Θεό και ποτέ δεν προσεύχονται.
Και ξαφνικά η ψυχή τους αισθάνεται μελαγχολία, το πνεύμα τους ανησυχία και η καρδιά τους θλίψη. Τότε συνειδητοποιούν ότι σε μια τέτοια δυστυχία, κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να τους βοηθήσει. Γι’ αυτό στρέφονται προς τον Θεό και μ’ ένα βαθύ αναστεναγμό λένε: «Κύριε, ελέησέ με!».
Και ο Κύριος τους ακούει, αν και στην αρχή ο άνθρωπος μόλις που αισθάνεται την θεία Χάρη. Αργότερα, την αισθάνεται όλο και περισσότερο και νιώθει ανακούφιση.
(Στάρετς Νεκτάριος της Όπτινα)
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου