᾿Εκεῖνο ποὺ ἐνδιέφερε περισσότερο τὸν Ὅσιο Γρηγόριο τὸν Σιναΐτη, ἦταν ἡ καλλιέργεια τῆς προσευχῆς. Ἐρώτησε λοιπὸν τὸν Ὅσιο Μάξιμο τὸν Καυσοκαλύβη:
– Ἐξασκεῖς, τίμιε πάτερ, τὴν νοερὰ προσευχή;
Ἐκεῖνος χαμογέλασε καὶ ἀπάντησε:
– Δὲν θὰ σοῦ κρύψω τὸ θαῦμα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ ἔκανε σ᾿ ἐμένα τὸν ἀνάξιο. Ἐγὼ ἀπὸ τὴν νεανική μου ἡλικία εἶχα πολλὴ εὐλάβεια σ᾿ Αὐτὴν καὶ μὲ δάκρυα Τὴν παρακαλοῦσα νὰ μοῦ δωρίσει τὴν χάρη τῆς νοερᾶς προσευχῆς.
Μιὰ μέρα λοιπόν, πῆγα στὸν Nαό Της καί, καθὼς εἶχα συνήθεια, τὴν παρακάλεσα πάλι μὲ ἰδιαίτερη καρδιακὴ θέρμη.
Κι ἐνῶ μὲ ἄπειρο πόθο ἀσπαζόμουν τὴν ἁγία Εἰκόνα Της, ἔνιωσα ξαφνικὰ στὸ στῆθος μιὰ φλόγα ποὺ δὲν μ᾿ ἔκαιγε, ἀλλὰ μὲ δρόσιζε καὶ μὲ γλύκαινε καὶ προξενοῦσε στὴν ψυχή μου βαθειὰ κατάνυξη.
Ἀπὸ τὴν καρδιά μου ἄρχισε ν’ ἀναβλύζει ἡ εὐχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με».
Παράλληλα ὁ νοῦς γλυκαινόταν μὲ τὴν ἐνθύμηση τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Παναγίας Μητέρας Του.
Ἀπὸ τότε δὲν ἔλειψε ἡ προσευχὴ ἀπὸ μέσα μου…
(*)Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης, σελ. 44, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 1994.
Οἰκοδομὴ καὶ Παραμυθία
Περιοδική Ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Γυναικείας Μονῆς τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων
Ἀριθμὸς τεύχους 16 – Μάϊος 2020
Εἰκόνα: «Μονὴ Δαφνίου» ἔργο τοῦ Λουκᾶ Γεραλὴ ἀπὸ: paletaart – Χρώμα & Φώς
https://oikohouse.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου