Επιμέλεια: Λαφάρα Δήμητρα
Ένας από τους μεγάλους Πατέρες της ερήμου συλλογίστηκε κάποτε:
– Άραγε σε ποιού Αγίου μέτρα έχω φτάσει;
Μα ο αγαθός Θεός, για να τον προλάβει από την υψηλοφροσύνη, του φανέρωσε πως στο γειτονικό Κοινόβιο ζούσε κάποιος μοναχός πολύ ανώτερός του στην αρετή, που θεωρούσε εντούτοις τον εαυτό του πολύ αμαρτωλό και τελευταίο από όλους.
Κίνησε έτσι ένα πρωί ο Γέροντας να επισκεφθεί το μοναστήρι και ζήτησε από τον Ηγούμενο να δει όλους τους μοναχούς. Εκείνος έδωσε αμέσως διαταγή να παρουσιαστούν στον Άγιο όλοι οι μονάχοι.
Ο Γέροντας παρατηρούσε έναν έναν με προσοχή, μα δεν έμεινε ικανοποιημένος. Δεν είδε αναμεσά τους εκείνον που του είχε αποκαλύψει ο Θεός.
-Πρέπει να υπάρχει κι άλλος αδελφός στο Κοινόβιο, είπε στον Ηγούμενο.
-Ναι, αποκρίθηκε εκείνος, είναι ακόμη ένας, λιγάκι βλαμμένος στο μυαλό που δουλεύει στο χωράφι.
-Φέρετε κι αυτόν, παρακάλεσε ο Όσιος.
Οδήγησαν με την βία τον αδελφό στον Γέροντα κι αυτός μόλις τον είδε, τον αγκάλιασε και τον φίλησε, γιατί γνώρισε στο πρόσωπό του εκείνον που του είχε φανερώσει ο Θεός. Ύστερα τον πήρε παράμερα και τον παρακαλούσε να του πει ποια ήταν η κρυφή του εργασία.
-Δεν κάνω τίποτε, Αββά, έλεγε εκείνος. Εγώ είμαι άνθρωπος ανόητος, καθώς βλέπεις.
Μα ο Γέροντας δεν εννοούσε να τον αφήσει, αν δεν του φανέρωνε την αρετή του.
Τότε ο αδελφός αναγκάστηκε να του εμπιστευθεί:
– Ο Γέροντάς μου, Αββά, από τότε που ήρθα στο Κοινόβιο, πριν πολλά χρόνια, έβαλε το βόδι της Μονής στο κελλί που δουλεύω και κοιμάμαι. Αυτό μου σπάζει κάθε μέρα το σχοινί που πλέκω.
Τριάντα χρόνια υπομένω αυτή την δοκιμασία κι ούτε μια φορά δεν άφησα τον εαυτό μου να βάλει κακό λογισμό εναντίον του Αββά μου.
Ούτε το ζώο έδειρα ποτέ. Πλέκω διαρκώς από την αρχή το σχοινί μου, ευχαριστώντας τον Θεό για τον μικρό τούτο πειρασμό.
Θαύμασε ο Άγιος την υπομονή του καλού εκείνου υποτακτικού κι απ᾿ αυτή κατάλαβε και τις υπόλοιπες αρετές του.
Θαβώριος Λόγος
Διμηνιαία έκδοση ενημέρωσης και πνευματικής οικοδομής
Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης
Έτος ιε΄ – Απρίλιος – Μάιος 2021 – τεύχος 74
https://oikohouse.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου