Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΓΕΝΕΣΙΣ Ϛ´ 9 - 22
9 Αὗται δὲ αἱ γενέσεις Νῶε· Νῶε ἄνθρωπος δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ· τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε. 10 ἐγέννησε δὲ Νῶε τρεῖς υἱούς, τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, τὸν ᾿Ιάφεθ. 11 ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας. 12 καὶ εἶδε Κύριος ὁ Θεὸς τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεφθαρμένη, ὅτι κατέφθειρε πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς. 13 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Νῶε· καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν. 14 ποίησον οὖν σεαυτῷ κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων· νοσσιὰς ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ ἀσφαλτώσεις αὐτὴν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀσφάλτῳ. 15 καὶ οὕτω ποιήσεις τὴν κιβωτόν· τριακοσίων πήχεων τὸ μῆκος τῆς κιβωτοῦ καὶ πεντήκοντα πήχεων τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα πήχεων τὸ ὕψος αὐτῆς· 16 ἐπισυνάγων ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ εἰς πῆχυν συντελέσεις αὐτὴν ἄνωθεν· τὴν δὲ θύραν τῆς κιβωτοῦ ποιήσεις ἐκ πλαγίων· κατάγαια διώροφα καὶ τριώροφα ποιήσεις αὐτήν. 17 ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπάγω τὸν κατακλυσμόν, ὕδωρ ἐπὶ τὴν γῆν καταφθεῖραι πᾶσαν σάρκα, ἐν ᾗ ἐστι πνεῦμα ζωῆς, ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ὅσα ἐὰν ᾖ ἐπὶ τῆς γῆς, τελευτήσει. 18 καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ· εἰσελεύσῃ δὲ εἰς τὴν κιβωτὸν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ. 19 καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων καὶ ἀπὸ πάσης σαρκός, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσάξεις εἰς τὴν κιβωτόν, ἵνα τρέφῃς μετὰ σεαυτοῦ· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἔσονται. 20 ἀπὸ πάντων τῶν ὀρνέων τῶν πετεινῶν κατὰ γένος, καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσελεύσονται πρὸς σὲ τρέφεσθαι μετὰ σοῦ, ἄρσεν καὶ θῆλυ. 21 σὺ δὲ λήψῃ σεαυτῷ ἀπὸ πάντων τῶν βρωμάτων, ἃ ἔδεσθε, καὶ συνάξεις πρὸς σεαυτόν, καὶ ἔσται σοι καὶ ἐκείνοις φαγεῖν. 22 καὶ ἐποίησε Νῶε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός, οὕτως ἐποίησε.

Νεοελληνική απόδοση:
9 Ἰδοὺ δὲ ἡ ἱστορία καὶ ἡ γενεαλογία τοῦ Νῶε. Μόνον ὁ Νῶε ἦταν ἄνθρωπος, ποὺ ἐγνώριζε καὶ ἐφύλαττε τὰ καθήκοντα καὶ τὶς ὑποχρεώσεις του ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ὁμοίων του· μόνον αὐτὸς ἦταν τέλειος κατὰ τὴν ἐρετὴν μεταξὺ τῆς διεφθαρμένης γενεᾶς τῶν συγχρόνων το· ὁ Νῶε μὲ τὸ μεγαλεῖον τῆς ἀρετῆς του εἶχε γίνει πολὺ ἀρεστὸς εἰς τὸν Θεόν. 10 Ἀπέκτησε δὲ ὁ Νῶε τρεῖς υἱούς, τὸν Σήμ, τὸν Χὰμ καὶ τὸν Ἰάφεθ. 11 Καὶ ἡ γῆ ἦταν διεφθαρμένη ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ καὶ γεμάτη ἀδικίαν. Ὅλοι δηλαδή οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν γῆν, εἶχαν ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἐκυλίοντο εἰς τὰ πάθη τῆς σαρκός· εἶχαν βυθισθῆ εἰς βάθος ἀσεβείας, βαρβαρότητος, βιαιότητος καὶ ἐγκληματικότητος. 12 Καὶ ὁ παντοδύναμος καὶ ἀπειροτέλειος Θεὸς ἐκύτταξεν εἰς τὴν γῆν καὶ εἶδεν ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν σαρκολάτρες· διότι ὅλοι οἱ σαρκολάτρες αὐτοὶ ἄνθρωποι εἶχαν ἐκτραπῆ ἀπὸ τὸν ἅγιον δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐβάδιζαν σταθερά, χωρὶς διάθεσιν μετανοίας, τὸν δρὸμον τῆς διαφθορᾶς. 13 Καὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Νῶε· ἔδειξα πολλὴν μακροθυμίαν, τώρα ὅμως πρέπει να ἀποκοπῇ ἡ κακία διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσοτερον· «ἔφθασεν ὁ καιρὸς τοῦ τέλους, τοῦ θανάτου, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, διότι ἡ γῆ ἐγέμισε καὶ ἐξεχείλισεν ἀπὸ τὶς ἀδικίες των· πρέπει νὰ σταματήσῃ τὸ ἀπόστημα καὶ διὰ τοῦτο, νά· ἐγὼ θὰ ἐξοντώσω καὶ αὐτοὺς καὶ ὅλα τὰ ζωντανὰ τῆς γῆς». 14 Ὅλοι ἐκεῖνοι θὰ καταστραφοῦν ὁλοσχερῶς, «σὺ ὅμως, ἐπειδὴ ἔζησες ὅλην τὴν ζωήν σου μὲ ἀρετήν, κατασκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν σου μίαν κιβωτὸν ἀπὸ δοκάρια τετράγωνα, πλανισμένα, ὥστε νὰ προσαρμόζωνται μὲ ἀκρίβειαν καὶ νὰ εἶναι ἡ κιβωτὸς στερεά· χώρισε τὴν κιβωτὸν εἰς μικρὰ διαμερίσματα καὶ ἄλειψέ την ἀπὸ μέσα καὶ ἀπ’ ἔξω μὲ ἀσφαλτόπισσαν»· ἔτσι δεν θὰ εἰσχωροῦν μέσα τὰ νερὰ καὶ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν θὰ ἐξουδετερώνεται ἡ κακοσμία ἀπὸ τὰ ζῶα. 15 «Ἔτσι νὰ κατασκευάσῃς τὴν κιβωτόν· τὸ μῆκος της νὰ εἶναι τριακόσιοι (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 137-170 μέτρα), τὸ πλάτος της πενήντα (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 23-29 μέτρα) καὶ τὸ ὕψος τῆς τριάντα (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 14-17 μέτρα). 16 Θὰ κατασκευάσῃς δὲ τὴν κιβωτὸν ἔτσι, ὥστε νὰ συνταιριάσῃς καὶ συγκλίσῃς τὶς πλευρές της διὰ νὰ ἔχῃ ἡ σκέπη της εἰς τὸ ἐπάνω μέρος κλίσιν ἐνὸς (ἑβραϊκοῦ) πήχεως (46-57 ἑκατοστὰ τοῦ μέτρου)· τὴν εἴσοδον δὲ τῆς κιβωτοῦ νὰ κατασκευάσῃς εἰς τὰ πλάγια· τὴν κιβωτὸν θὰ κατασκευάσῃς τριώροφον, ὥστε νὰ ἔχῃ πρῶτον (ἰσόγειον), δεύτερον καὶ τρίτον πάτωμα». 17 Ἐσὺ μὲν νὰ κατασκευάσῃς τὴν κιβωτόν, ὅπως σὲ διέταξα· «Ἐγὼ δέ, ὁ ἄπειρος εἰς δύναμιν καὶ τέλειος εἰς δικαιοσύνην Θεός, νά· θὰ προκαλέσω ὁπωσδήποτε τὸν μοναδικὸν εἰς τὸ εἶδος του κατακλυσμόν· θὰ ἑξαπολύσω ὕδατα πολλὰ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς γῆς, ὥστε νὰ ἐξολοθρεύσω κάθε ἔμψυχον ὀργανισμόν, ποὺ εὑρίσκεται κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν· κάθε ζωντανὸς ὀργανισμός, ποὺ ζῇ εἰς τὴν γῆν (ἄνθρωποι, τετράποδα ζῶα, ἑρπετά, πτηνά), θὰ ἀποθάνῃ». 18 Ἐὰν ὅμως θὰ ἐπιβληθῇ εἰς ἐκείνους τιμωρία ἀξία τῶν ἁμαρτιῶν των, «μαζί σου θὰ συνάψω τὴν συνθήκην καὶ συμφωνίαν μου»· ἐγὼ θὰ εἶμαι Θεός σου καὶ προστάτης σου, σὺ δὲ ἄνθρωπος ἰδικός μου, διὰ τὸν ὁποῖον θὰ φροντίσω καὶ θὰ μεριμνῶ. Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν «θὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν κιβωτὸν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ἡ γυναῖκα σου καὶ οἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μαζί σου»· διότι ἂν καὶ εἶναι κατώτεροί σου ὡς πρὸς τὴν ἀρετήν, εἶναι ὅμως μακρυὰ ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴν κακίαν τῶν ἄλλων. 19 «Καὶ θὰ εἰσαγάγῃς μαζί σου εἰς τὴν κιβωτὸν ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν κατοικιδίων ζώων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη ὅλων τῶν ἄλλων ζῳων, διὰ να τὰ τρέφῃς· κάθε ζευγάρι θὰ ἀποτελῆται ἀπὸ ἕνα ἀρσενικὸν καὶ ἀπὸ ἕνα θηλυκόν. 20 Θὰ εἰσαγάγῃς μαζί σου εἰς τὴν κιβωτὸν ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν πτηνῶν καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν κατοικιδίων ζώων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν ἑρπετῶν, ποὺ σύρονται εἰς τὴν γῆν. Θὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν κιβωτὸν μόνα των, ἐνστικτωδῶς, μὲ νεῦσιν ἰδικήν μου, κατὰ ζεύγη, δύο - δύο ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (γένη) καὶ θὰ τρέφονται μαζί σου· τὸ ἕνα θὰ εἶναι ἀρσενικὸν καὶ τὸ ἄλλο θηλυκόν. 21 Σὺ δὲ θὰ παραλάβῃς μαζί σου ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν τροφῶν, τὶς ὁποῖες τρώγετε καὶ θὰ τὶς ἀποθηκεύσῃς κοντά σου εἰς τὴν κιβωτόν, ὥστε να χρησιμεύσουν ὡς τροφὴ διὰ σὲ καὶ δι’ ἐκεῖνα κατὰ τὴν διαρκειαν τοῦ κατακλυσμοῦ». 22 Καὶ ὁ Νῶε συνεμορφώθη πλήρως πρὸς ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Θεός· τὰ ἔκαμεν ὅλα μὲ προθυμίαν, χωρὶς ἀναβολήν· ἐπροχώρησε μὲ πίστιν ἀκριβῶς ὅπως τὸν διέταξεν. Ἔτσι ἔδειξε μὲ τὴν πίστιν καὶ τὰ ἔργα του, ὅτι δικαίως ἀξιώθηκε νὰ λάβῃ τὴν εὔνοιαν τοῦ παντοκράτορος Κυρίου.