ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ
…Ὁ Σωτήρ συνέτριψε πρῶτα τόν νοητό ἐχθρό σάν πνεῦμα στήν ἔρημο, μέ τήν προσωπική του ἐκεῖ παρουσία.
Ἐνίκησε μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τόν πειρασμό, πού τοῦ ἐμφανίσθηκε μέ τό δόλωμα τῶν ἀπολαύσεων τοῦ ὑλικοῦ κόσμου. Ἐμεῖς οἱ θνητοί δέν ἔχουμε νά διεξάγουμε ἀνοικτό πόλεμο καί προσωπικά ἐναντίον τοῦ διαβόλου· διότι, σύμφωνα μέ μερικούς Πατέρες, θά μᾶς ἔφευγε ὁ νοῦς ἀπό τόν τρόμο καί τήν ἀνατριχίλα γι᾿ αὐτά πού θά ἐβλέπαμε.
Ἐμεῖς πρέπει ν᾿ ἀρχίσουμε ν᾿ ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό μέ τήν καθαρότητα τῶν παθῶν μας γιά νά φθάσουμε κατόπιν σέ μία φυσική καί ψυχική ὑγεία, χωρίς μεγάλους κινδύνους, ἐκεῖ ἀπ᾿ ὅπου ὁ Ἰησοῦς ἄρχισε τήν μάχη. Εἶναι γεγονός γνωστό καί ἀναγνωρισμένο ἀπό τήν ἰατρική ὅτι οἱ τραυματισμοί κλονίζουν τήν ἰσορροπία τοῦ νευρικοῦ συστήματος καί, μετά τήν ἀδυναμία πού ἐμφανίζεται μέ τήν ἔλλειψι ὑπομονῆς, ὁ ἄνθρωπος φθάνει μέχρι τήν ἐπιληψία, ἡ ὁποία ὁμοιάζει πολύ μέ τόν δαιμονισμό, πού ἀναγράφεται καί στά Εὐαγγέλια
Φυσικά καί ἐμεῖς στήν μάχη μέ τά πάθη μας – ἔργο κυρίως τῶν ἀρχαρίων, πού μπορεῖ νά κρατήση ἀκόμη καί γιά ὁλόκληρη τήν ζωή μας – πρέπει νά δίνουμε μία μάχη ἐν πνεύματι πρός τόν διάβολο. Σ᾿ αὐτή τήν μάχη εἴμεθα σκεπασμένοι, μέσῳ τῆς Θείας Προνοίας, στό νά μή βλέπουμε τόν ἐχθρό μας μέ ὅλη του τήν τρομακτική παρουσία.
Μ᾿ αὐτή μόνο τήν ἰδιαιτερότητα ἡ μάχη γιά σωτηρία τόσο τοῦ Σωτῆρος μας, ὡς ἀνθρώπου στήν ἔρημο, ὅσο καί τοῦ κάθε μαθητοῦ Του εἶναι ἡ ἴδια ὁδός μέ τά ἴδια στάδια. Ἔτσι, ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς ἐκτύπησε τόν διάβολο στήν ἔρημο, ἦλθε νά τόν κτυπήση καί στόν κόσμο, στήν ἀνθρώπινη κοινωνία πού μέχρι τότε ἐκυριαρχεῖτο ἀπ᾿ αὐτόν.
Τρία ὅπλα ἔχουμε ἐμεῖς ἐναντίον τοῦ διαβόλου:
Τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γιά τό ὁποῖο λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος ὅτι «δέν ὑπάρχει στόν οὐρανό καί στήν γῆ ἄλλο ἰσχυρότερο ὅπλο, παρά μόνο τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ».
Τό δεύτερο ὅπλο κατά τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρός (Α΄Κορ.1,18) (Καί θά ἐρωτήσω αὐτούς πού δέν ἔχουν τόν σταυρό: Μέ ποιό σημεῖο θά προστατευθῆτε ἀπό τόν διάβολο;). Δέν ἔχουν τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, αὐτοί τούς ὁποίους δέν ἀφήνει ὁ διάβολος νά τό κάνουν. Δέν τό ἔχει ματαίως τό σημεῖο αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία ψάλλει: «Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου, τόν σταυρόν σου ἡμῖν ἔδωκας».
Τό τρίτο ὅπλο προστασίας κατά τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ ταπείνωσις τῆς ψυχῆς. Ὁπότε, καί τήν ὥρα τῆς ταραχῆς νά λέγης ἀπό τό βάθος τῆς καρδιᾶς σου: «Γιά τίς ἁμαρτίες μου ὑποφέρω αὐτά, Κύριε. Λύτρωσέ ἀπό τό κακό». Καί νά ἐπιστρέψης μέ ταπεινή καρδιά πρός τόν Κύριο, ὁποιουσδήποτε κακούς λογισμούς καί νά ἔχης δεχθῆ στόν νοῦ σου, διότι βλέπει ὁ Πατήρ τόν κόπο τοῦ υἱοῦ Του καί δέν τόν ἐγκαταλείπει ποτέ.
Ἐπιτρέπει ὁ Θεός τόν πειρασμό νά πλησιάζη, σάν ἕνα τελώνιο τοῦ αἰθέρος στούς δούλους Του γιά νά τούς ἐξετάση, μήπως εὑρίσκεται ἀκόμη μέσα τους φιλαυτία, ὀλίγη ὑπερηφάνεια, ἤ ἰσχυρό θέλημα γιά νά τούς ἐπαναφέρη πάλι στήν πρώτη τους κατάστασι, ἤ νά βυθισθοῦν περισσότερο στά πάθη τους.
Αὐτός εἶναι πού θά ἔλθη μέ τό ὄνομά τοῦ Μεσσίου Χριστοῦ, ἑβραῖος στήν καταγωγή, ὁ ὁποῖος θά τυραννήση τόν κόσμο ἔχοντάς τον ὑπό τήν ἐξουσία του σ᾿ ὅλη τήν γῆ. Αὐτός θά δεχθῆ νά γίνη βασιλεύς γιά τήν ἀκτινοβολία ὅλων τῶν ἐπιγείων βασιλέων. (Ματ.4,8-9).
από το βιβλίο: «ΜΕΓΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΩΝ» – ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΕ 500 ΚΕΦΑΛΑΙΑ (ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου