Πῆγε κάποτε ἕνας ἀδελφὸς σὲ κάποιον Γέροντα καὶ τοῦ λέει: «Ὁ ἀδελφός μου μὲ βγάζει ἀπὸ τὴ σειρά μου πηγαίνοντας ἐδῶ κι ἐκεῖ καὶ στενοχωριέμαι». Κι ὁ Γέροντας τὸν παρηγόρησε συμβουλεύοντας τὸν: «Νὰ τὸν ὑπομείνεις, ἀδελφέ, καὶ ὁ Θεὸς βλέποντας τὸν κόπο τῆς ὑπομονῆς σου, θὰ τὸν ἐπαναφέρει. Γιατί μὲ τρόπο σκληρὸ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ μεταστρέψεις κάποιον. Οὔτε ἕνας δαίμονας διώχνει ἄλλον δαίμονα. Ἀλλὰ μᾶλλον μὲ τὴν καλοσύνη σου θὰ τὸν ἐπαναφέρεις. Γιατί καὶ ὁ Θεὸς μᾶς ἑλκύει τοὺς ἀνθρώπους προσφέροντάς τους τὴν παρηγοριά».
Καὶ τοῦ διηγήθηκε τὸ ἑξῆς: Ἦταν δύο ἀδελφοὶ στὴ Θηβαϊδα καὶ ὁ ἕνας πολεμήθηκε ἀπὸ τὸν πειρασμὸ τῆς πορνείας καὶ εἶπε στὸν ἄλλο: «Θὰ γυρίσω στὸν κόσμο». Ὁ ἄλλος ὅμως μὲ κλάματα τοῦ ἔλεγε: «Δὲν σ’ ἀφήνω, ἀδελφέ μου, νὰ φύγεις καὶ νὰ χάσεις τὸν κόπο σου καὶ τὴν παρθενία σου». Ἀλλ’ αὐτὸς δὲν πειθόταν καὶ ἔλεγε: «Δὲν μπορῶ νὰ μείνω ἄλλο, θὰ φύγω. ‘Η ἔλα μαζί μου καὶ ἐπιστρέφω πάλι μαζί σου ἢ ἄφησε μὲ καὶ θὰ μείνω στὸν κόσμο».
Πῆγε λοιπὸν (ὁ ἄλλος) ἀδελφὸς καὶ τὸ ἀνέφερε σὲ κάποιον μεγάλο Γέροντα. Καὶ ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Πήγαινε μαζί του. Καὶ ὁ Θεὸς γιὰ τὸν κόπο σου δὲν θὰ τὸν ἀφήσει νὰ πέσει». Σηκώθηκαν λοιπὸν καὶ κατέβηκαν στὸν κόσμο. Μόλις ὅμως ἔφτασαν στὸ χωριό, ὁ Θεὸς βλέποντας τὸν κόπο τῆς ἀγάπης του, πῆρε τὸν πόλεμο ἀπὸ τὸν ἀδελφό. Καὶ τοῦ λέει ὁ ἀδελφός: «Ἃς γυρίσουμε πίσω στὴν ἔρημο, ἀδελφέ. Νά, πὲς ὅτι ἁμάρτησα, καὶ τί κέρδισα;». Καὶ γύρισαν στὸ κελὶ τοὺς χωρὶς νὰ πάθουν ζημιά.
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ
http://salpismata.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου