Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία την οποία ήλεγξε ο Χριστός

Γέρων Παΐσιος

Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχει μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.

Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονεί τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος όταν έχει ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός και χαίρεται τα πάντα. Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος. γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα...

Θέλω να πω ότι, αν δεν αναγνωρίζουμε τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός και γκρινιάζουμε, έρχονται οι δοκιμασίες και μαζευόμαστε κουβάρι. Όχι, αλήθεια σας λέω, όποιος έχει αυτό το τυπικό, την συνήθεια να γκρινιάζει, να ξέρει ότι θα του έρθει σκαμπιλάκι από τον Θεό, για να ξοφλήσει τουλάχιστον λίγο σ΄ αυτήν την ζωή. Και αν δεν του έρθει σκαμπιλάκι, αυτό θα είναι χειρότερο, γιατί τότε θα τα πληρώσει όλα μια και καλή στην άλλη ζωή.

- Δηλαδή Γέροντα, η γκρίνια μπορεί να είναι συνήθεια ;

- Γίνεται συνήθεια, γιατί η γκρίνια φέρνει γκρίνια και η κακομοιριά φέρνει κακομοιριά. Όποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριά και αποθηκεύει άγχος. Ενώ, όποιος σπέρνει δοξολογία, δέχεται την Θεϊκή χαρά και την αιώνια ευλογία. Ο γκρινιάρης, όσες ευλογίες κι να του δώσει ο Θεός, δεν τις αναγνωρίζει. Γι΄ αυτό απομακρύνεται η Χάρις του Θεού και τον πλησιάζει ο πειρασμός. τον κυνηγάει συνέχεια ο πειρασμός και του φέρνει αναποδιές, ενώ τον ευγνώμονα τον κυνηγάει ο Θεός με τις ευλογίες Του.

Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία την οποία ήλεγξε ο Χριστός : «Ουχί οι δέκα εκκαθαρίσθησαν ; οι δε εννέα πού ;» (Λουκάς 17,17), είπε στον λεπρό που επέστρεψε να τον ευχαριστήσει. Ο Χριστός ζήτησε την ευγνωμοσύνη από τους δέκα λεπρούς όχι για τον εαυτό Του αλλά για τους ίδιους, γιατί η ευγνωμοσύνη τους ίδιους θα ωφελούσε.

ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ, Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ

http://agiameteora.net/