"Νά προσπαθήσεις νά τοῦ μάθεις νά λέει τό 'Κύριε, ἐλέησον'!

Θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ἱστορία, ὅπως ἀκριβῶς μοῦ τὴν διηγήθηκε μιὰ σεβαστή καί πολύπαθη γιαγιά.
Πρόκειται γιὰ ἕνα μικρὸ ἀγοράκι, τεσσάρων χρονῶν, ποὺ δὲν μιλοῦσε ἀκόμα. Δὲν ἔλεγε λέξεις, μόνο ἔβγαζε ἄναρθρες κραυγὲς. Τὸ πρόβλημα εἶχε γεμίσει μὲ πόνο καὶ ἀγωνία τὴν ψυχὴ τῆς γιαγιᾶς ποὺ τὸ φρόντιζε.
Σύνδρομο αὐτισμοῦ; Κανεὶς δὲν ἤξερε ἀκριβῶς.
Μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη ἀνησυχία, ἀποφάσισε νὰ ζητήσει τὴ συμβουλὴ ἑνὸς σοφοῦ καὶ ἐνάρετου γέροντα. Ὁ γέροντας, ἀφοῦ τὴν ἄκουσε μὲ προσοχή, τῆς εἶπε:
"Νὰ προσπαθήσεις νὰ τοῦ μάθεις νὰ λέει τὸ 'Κύριε, ἐλέησον'."
Ἡ καλή γιαγιὰ, μὲ πίστη στὸν Θεὸ καὶ στὸν λόγο τοῦ γέροντα, ξεκίνησε νὰ λέει μαζί μὲ τὸ μικρὸ τὴν εὐχούλα. Ἡ προσευχὴ ἔγινε καθημερινὸς δρόμος τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλπίδας.
Κι ἐκεῖ, μέσα σὲ δύο τρεῖς μέρες, συνέβη τὸ ἀπρόσμενο γιά τήν κοινή λογική τοῦ ὀρθολογισμοῦ!
Τὸ παιδάκι ἄρχισε νὰ μιλᾶ!
Πρῶτα πρόφερε τὴν εὐχὴ: «Κύριε, ἐλέησον!»
Κατόπιν, ξεκίνησε νὰ λέει ἁπλές λέξεις: «Καλημέρα!» καὶ «Πῶς εἶσαι, γιαγιά;»
Ἡ γιαγιὰ δὲν πίστευε στὰ μάτια της καὶ στὰ αὐτιὰ της! Τὸ μικρὸ ποὺ δὲν μιλοῦσε καθόλου, τώρα μιλούσε καθαρά, μὲ χαρὰ καὶ ζωντάνια! Τό ἴδιο βράδυ πήγανε στό ζαχαροπλαστεῖο γιά τό καθιερωμένο του γλυκό. Ὁ μικρός μπόμπιρας μπῆκε μέσα στό ζαχαροπλαστεῖο εἶπε "καλησπέρα" καί ἔδειξε ποιό γλυκό θέλει.
Στή συνέχεια παίρνοντας τό γλυκό εἶπε "καληνύχτα εὐχαριστῶ πολύ"!
Ἄν αὐτὸ δὲν εἶναι θαῦμα, πέστε μου ἐσεῖς ποιὸ εἶναι!
Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι ὅλα αὐτὰ τυχαῖα;
Ἡ προσευχὴ τῆς πίστης ἔφερε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ λύση στὸ ἀδιέξοδο.
Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Κυρίου, τὸ ἀδύνατο γίνεται δυνατὸ!
Ἡ ἱστορία συνέβη αὐτή τήν ἑβδομάδα, εἶναι πέρα γιά πέρα ἀληθινή!

Ἱ.Μ. Ἁγ. Τριάδος Ἀκράτας
https://proskynitis.blogspot.com/