Παίδευσις υπερηφάνω, πτώμα.

Μας έλεγε ο αείμνηστος γέροντάς μας, σκεφτείτε ότι στο μόνο άνθρωπο που ο Θεός λέγει ότι αντιτάσσεται, είναι στον υπερήφανο.
Ούτε στον πόρνο ούτε στον μοιχό ούτε στον κλέφτη, σε κανέναν.
Είναι φοβερό πράγμα να έχεις το Θεό αντιτασσόμενό σου.
Όχι απλώς να μη σου ευλογεί τα έργα σου, όχι απλώς να λέει ότι αυτά που κάνεις δεν τα θέλω, δεν τα αγαπώ, δεν τα ευλογώ αλλά και σου είμαι κόντρα.
Δηλαδή ό,τι κάνεις θα είμαι εναντίον σου. Θα αντιταχθεί ο Θεός από αγάπη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σε σώσει αν δεν σε συντρίψει.
Όπως, ας πούμε, ένας μεθυσμένος χρειάζεται να του δώσεις 2-3 χαστούκια -και γερά μάλιστα- και πικρό καφέ να τον συνεφέρεις. Εάν δεν το κάνεις και τον λυπηθείς, θα χαθεί ο άνθρωπος.
Πρέπει να του δώσεις ράπισμα να ξυπνήσει, δεν έχει άλλο τρόπο.
Λέγει η Γραφή:
«Παίδευσις υπερηφάνω, πτώμα» δηλαδή ο υπερήφανος άνθρωπος μόνο όταν πέσει και συντριβεί μπορεί να σωθεί.
πηγή/π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού.

Γι αυτό και ο Ιωάννης της Κλίμακος λέγει, ότι, όποιος έπεσε στην πορνεία ή άλλη σαρκική αμαρτία, εκείνος από πριν είχε την υπερηφάνεια και γι αυτό επέτρεψε ο Θεός να πέση για να ταπεινωθή· «όπου πτώμα κατέλαβεν, εκεί υπερηφάνεια προεσκήνωσεν». Και πάλι, «παίδευσις υπερηφάνω, πτώμα» (Λόγος, κβ΄).

https://proskynitis.blogspot.com/