ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ Β' Γ´ 1 - 17
1 Ταύτην ἤδη, ἀγαπητοί, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν, 2 μνησθῆναι τῶν προειρημένων ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος, 3 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι 4 καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ; ἀφ’ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτω διαμένει ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεως. 5 λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας, ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι’ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ, 6 δι’ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο· 7 οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρί τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. 8 Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία. 9 οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδύτητα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι. 10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. 11 Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, 12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. 14 Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, 15 καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, 16 ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν. 17 Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ.
1 Ταύτην ἤδη, ἀγαπητοί, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν, 2 μνησθῆναι τῶν προειρημένων ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος, 3 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι 4 καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ; ἀφ’ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτω διαμένει ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεως. 5 λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας, ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι’ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ, 6 δι’ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο· 7 οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρί τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. 8 Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία. 9 οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδύτητα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι. 10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. 11 Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, 12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. 14 Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, 15 καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, 16 ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν. 17 Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ.
Ερμηνευτική απόδοση:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ Β' Γ´ 1 - 17
1 Ταύτην τὴν ἐπιστολήν, ἀγαπητοί, δευτέραν ἐντὸς ὀλίγου, ὕστερα ἀπὸ τὴν πρώτην, γράφω εἰς σᾶς. Καὶ εἰς τὰς δύο ταύτας ἐπιστολάς, διὰ τῆς ὑπενθυμίσεως, τὴν ὁποίαν δι’ αὐτῶν σᾶς κἀνω, καθιστῶ προσεκτικὴν τὴν διάνοιάν σας, τὴν εἰλικρινῆ καὶ καθαρὰν ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ τὰ πάθη, 2 διὰ νὰ ἐνθυμηθῆτε τοὺς λόγους, ποὺ ἐλέχθησαν εἰς τὸ παρελθὸν ἀπὸ τοὺς ἁγίους προφήτας, καθὼς καὶ τὴν ἠθικὴν διδασκαλίαν τῶν Ἀποστόλων σας, ἡ ὁποία εἶναι καὶ διδασκαλία τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος μας. 3 Πρέπει δὲ νὰ ἐνθυμηθῆτε καὶ νὰ κρατῆτε ζωηρὰς εἰς τὴν μνήμην σας τὰς διδασκαλίας αὐτάς, διὰ νὰ μὴ παρασυρθῆτε εἰς πλάνας. Διότι πρέπει πρωτίστως νὰ ξεύρετε τοῦτο· ὅτι δηλαδὴ θὰ ἔλθουν κατὰ τὸν πρὸ τῆς δευτέρας παρουσίας χρόνον ἄνθρωποι ἀσεβεῖς, ποὺ θὰ ἐμπαίζουν τὰ ἱερώτατα καὶ θὰ πορεύωνται σύμφωνα μὲ τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας των. 4 Καὶ θὰ λέγουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί· Ποὺ εἶναι καὶ πῶς δὲν ἐπραγματοποιήθη ἡ ὑπόσχεσις περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας του; Διότι ἀπὸ τὴν ἐποχήν, ποὺ ἀπέθαναν οἱ πατέρες καὶ παλαιοί μας πρόγονοι, ὅλα μένουν ἔτσι, ὅπως τὰ βλέπομεν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς δημιουργίας. 5 Λέγουν ὅμως αὐτά, διότι ἐξ αἰτίας τῆς θεληματικῆς των τυφλώσεως τοὺς διαφεύγει τοῦτο· ὅτι δηλαδή οἰ οὐρανοὶ ὑπῆρχον πρὸ πολλοῦ, ἐξ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας, καθὼς καὶ ἡ γῆ, ἡ ὁποία ἔγινε καὶ ὑπάρχει διὰ τοῦ παντοδυνάμου λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἀπὸ τὸ νερὸν ἐβγῆκε καὶ ἐν μέσῳ τῶν θαλασσῶν ἐστηρίχθη. 6 Μὲ τὸ νερὸν δὲ καὶ μὲ τὸν προστακτικὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἔγινεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἡ γῆ μὲ τοὺς κατοίκους της κατεστράφη πλημμυρισθεῖσα ἀπὸ τὰ νερά. 7 Οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ διὰ τοῦ αὐτοῦ προστακτικοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀποταμιευμένοι καὶ φυλαγμένοι διὰ τὸ πῦρ, καὶ διατηροῦνται διὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, ἡ ὁποία θὰ εἶναι καὶ ἡμέρα καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν. 8 Ἀλλἀ σᾶς, ἀγαπητοί, ἂς μὴ διαφεύγῃ ἕνα πρᾶγμα, τὸ ἑξῆς· ὅτι μία ἡμέρα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἶναι ὅσον χίλια ἔτη ἰδικά μας καὶ χίλια ἔτη ἀνθρώπινα σὰν μία ἡμέρα. Εἰς ἡμᾶς τοὺς περιορισμένους ἀνθρώπους οἱ αἰῶνες φαίνονται μακροί. Ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅμως εἶναι ὅσον μία στιγμὴ ἰδικῆ μας. 9 Δὲν βραδύνει λοιπὸν ὁ Κύριος νὰ ἐκπληρώσῃ τὴν ὑπόσχεσίν του, ὅπως μερικοὶ νομίζουν, ὅτι ἡ ἀναβολὴ αὐτὴ προέρχεται ἐξ ἀμελείας, ἀλλὰ δεικνύει μακροθυμίαν εἰς ἡμᾶς, διότι δὲν θέλει οὔτε κὰν ὀλίγοι νὰ ἀπολεσθοῦν,ἀλλὰ θέλει νὰ προσχωρήσουν ὅλοι εἰς μετάνοιαν. 10 Θὰ ἔλθῃ δὲ ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ κρίνῃ τὸν κόσμον. Καὶ θὰ ἔλθῃ ἔξαφνα, σὰν τὸν κλέπτην κατὰ τὴν νύκτα. Κατ’ αὐτὴν δὲ τὴν ἡμέραν οἱ οὐρανοὶ μὲ βοὴν καὶ πάταγον θὰ παρέλθουν, τὰ δὲ οὐράνια σώματα διὰ τῆς καύσεως θὰ διαλυθοῦν, καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἔργα, ποὺ θὰ ὑπάρχουν εἰς αὐτήν, θὰ κατακαοῦν. 11 Ἀφοῦ λοιπὸν ὅλα αὐτὰ θὰ διαλυθοῦν, πόσον τέλειοι Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶσθε σεῖς εἰἲς ὅλας τὰς ἐκδηλώσεις ἁγίας διαγωγῆς καὶ εὐσεβείας! 12 Καὶ ἔτσι νὰ περιμένετε μὲ εἰρήνην καὶ ἐλπίδα καὶ νὰ προχωρῆτε μὲ ζῆλον πρὸς τὸν ἐρχομὸν τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ, ἕνεκα τῆς ὁποίας οἰ οὐρανοὶ θὰ κοκκινίσουν ἀπὸ φωτιὰ καὶ θὰ διαλυθοῦν καὶ τὰ οὐράνια σώματα θὰ κατακαοῦν καὶ θὰ λυώσουν. 13 Καινούργιους δὲ οὐρανοὺς καὶ καινούργιαν γῆν σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσίν του περιμένομεν, εἰς τοὺς ὁποίους ἡ ἀρετὴ καὶ ἁγιότης θὰ κατοικῇ. 14 Διὰ τοῦτο, ἀγαπητοί, περιμένοντες μὲ τρόμον καὶ χαρὰν τὸ ξανακαινούργωμα αὐτὸ τοῦ σύμπαντος, προσπαθήσατε μὲ ζῆλον καὶ σπουδὴν νὰ εὑρεθῆτε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅταν θὰ ἔλθῃ, ἐλεύθεροι καὶ ἀπὸ τὸν παραμικρὸν μολυσμὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἐλαφροτέραν ἠθικὴν κηλῖδα, ὁπότε θὰ εἶσθε καὶ εἰς εἰρηνικὴν κατάστασιν, χωρὶς κανένα τρόμον ἢ φόβον. 15 Καὶ τὴν μακροθυμίαν τοῦ Κυρίου μας, διὰ τὴν ὁποίαν ἀναβάλλει νὰ ἔλθῃ, νὰ θεωρῆτε ὡς κάτι ποὺ ὁδηγεῖ εἰς σωτηρίαν, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητός μας ἀδελφὸς Παῦλος σύμφωνα μὲ τὴν σοφίαν, ποὺ τοῦ ἐδόθη ἀπὸ τὸν Θεόν, σᾶς ἔγραψε, 16 ὅπως κάνει λόγον καὶ εἰς ὅλας τὰς ἐπιστολάς του περὶ τῶν ζητημάτων αὐτῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι μερικὰ δυσκολονόητά, τὰ ὁποῖα οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι διαστρεβλώνουν καὶ παρερμηνεύουν, ὅπως διαστρέφουν καὶ τὰς λοιπὰς γραφάς, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν καταστροφὴν καὶ καταδίκην των. 17 Σεῖς λοιπόν, ἀγαπητοί, γνωρίζοντες ἐκ προτέρου τὸν κίνδυνον νὰ προφυλάττεσθε, διὰ νὰ μὴ συμπαρασυρθῆτε ἀπὸ τὴν πλάνην τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀνόμων ψευδοδιδασκάλων καὶ πέσετε ἔξω ἀπὸ τὴν ἀμετακίνητον θεμελίωσίν σας εἰς τὴν χριστιανικὴν πίστιν καὶ διδασκαλίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου