Η μετάνοια που μας ενώνει με τoν Χριστό

Γράφει ο π. Γεώργιος Λέκκας
Ο Ιησούς Χριστός ξεκινά το έργο Του στον κόσμο από το σημείο ακριβώς εκείνο όπου σταμάτησε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ξεκίνησε το διδακτικό Του έργο ακριβώς με την φράση του Ιωάννη: «Μετανοείτε, γιατί η Βασιλεία των Ουρανών έχει φτάσει μέχρι εσάς» (Ματθ. 4, 17).
Στη διαδρομή των αιώνων το κήρυγμα των Προφητών του Ισραήλ ήταν κήρυγμα μετανοίας ενόψει της έλευσης του Μεσσία. Ο Ιωάννης είναι ο τελευταίος Προφήτης που κηρύσσει την μετάνοια γνωρίζοντας εν Αγίω Πνεύματι ότι ο Μεσσίας έχει ήδη φτάσει στον κόσμο. Έτσι όταν ο Μεσσίας Χριστός ξεκινά το έργο της διαφωτίσεως του κόσμου χρησιμοποιεί τα λόγια του Ιωάννη για να επιβεβαιώσει το έργο των Προφητών και να αποκαλύψει προοδευτικά στους ανθρώπους ότι Αυτός είναι ο Αναμενόμενος από δημιουργίας του Κόσμου.
Μέχρι την έλευση του Χριστού στον Κόσμο η μετάνοια ήταν δυνατή όχι όμως και η σωτηρία. Η μετάνοια μάς επιτρέπει τώρα τη σωτηρία, γιατί ο Θεός ήρθε στον Κόσμο και θεράπευσε το ρήγμα που δημιουργήθηκε στις σχέσεις Θεού και Κόσμου εξαιτίας κυρίως της Πτώσης του Ανθρώπου. Έτσι η μετάνοια που σώζει είναι αυτή που προκαλείται από την πίστη μας στο Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό που έγινε άνθρωπος για την σωτηρία του Ανθρώπου και του Κόσμου. Αυτή είναι η μετάνοια που μάς δίνει τώρα πρόσβαση στη Ζωή της Αγίας Τριάδος γιατί εκεί όπου είναι ο Χριστός εκεί είναι ασυγχύτως και αδιαιρέτως μαζί Του και ο Πατήρ και το Πνεύμα το Άγιο.
Ο Χριστός ολοκλήρωσε το έργο της σωτηρίας του Ανθρώπου και απομένει πλέον στον κάθε άνθρωπο να γίνει ένα με τον Χριστό αν θέλει να σωθεί. Συμμετέχουμε ενεργά στα Μυστήρια της Εκκλησίας και προσπαθούμε να τηρήσουμε τις εντολές του Χριστού όχι για να νικήσουμε το Κακό -αυτό το νίκησε μια για πάντα ο Χριστός- αλλά για να ενωθούμε όσο γίνεται περισσότερο με τον Χριστό. Όσο πλησιάζουμε τον Χριστό τόσο περισσότερο βλέπουμε το σκοτάδι μας και θέλουμε να μετανιώσουμε κι άλλο κι όσο περισσότερο μετανιώνουμε τόσο περισσότερο πλησιάζουμε τον Χριστό κι αυτό συμβαίνει συνέχεια μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής μας.
Ως μέλη του Σώματος του Χριστού επιθυμούμε τίποτα να μην μάς χωρίζει από τον Χριστό και επιδιώκουμε να πλησιάζουμε κάθε μέρα και περισσότερο τον Χριστό γιατί μόνο Αυτός μπορεί να μάς ελευθερώσει ολοκληρωτικά από τον κακό μας εαυτό, που από αγάπη στον Χριστό μαθαίνουμε να τον μισούμε. Όσο περισσότερο μάλιστα ενωνόμαστε με τον Χριστό τόσο περισσότερο μαθαίνουμε πώς είναι να ζούμε εντός της «παρεμβολής» του Χριστού, ανακαλύπτουμε τον πραγματικό μας εαυτό τέτοιον που τον έφτιαξε ο Θεός για να έχουμε αιώνια ζωή μαζί Του και προγευόμαστε από τώρα Παράδεισο τόσο έντονα που για κανένα λόγο και με τίποτα δεν θα δεχόμασταν να χάσουμε. Αγαπούμε τον Χριστό γιατί ο Χριστός είναι για μάς τα πάντα και χωρίς τον Χριστό δεν είμαστε τίποτα.

http://www.nyxthimeron.com/