Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΖ´ 1 - 9
1 ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ ῞Αβραμ ἐτῶν ἐνενηκονταεννέα, καὶ ὤφθη Κύριος τῷ ῞Αβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός σου· εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος, 2 καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα. 3 καὶ ἔπεσεν ῞Αβραμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ Θεὸς λέγων· 4 καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθους ἐθνῶν, 5 καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου ῞Αβραμ, ἀλλ᾿ ἔσται τὸ ὄνομά σου ῾Αβραάμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε. 6 καὶ αὐξανῶ σε σφόδρα σφόδρα καὶ θήσω σε εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται. 7 καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετά σέ, εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν, εἰς διαθήκην αἰώνιον, εἶναί σου Θεὸς καὶ τοῦ σπέρματός σου μετὰ σέ. 8 καὶ δώσω σοι καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴν γῆν, ἣν παροικεῖς, πᾶσαν τὴν γῆν Χαναάν, εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον καὶ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν. 9 καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς ῾Αβραάμ· σὺ δὲ τὴν διαθήκην μου διατηρήσεις, σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν.

Νεοελληνική απόδοση:
Ο Ἅβραμ ἔγινε ἐνενῆντα ἐννέα ἐτῶν. Τότε παρουσιάσθη πάλιν ὁ Θεὸς εἰς αὐτόν, δηλαδὴ τὸν ἀξίωσε τῆς ἐπισκέψεώς του, καὶ τοῦ εἶπεν: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεός σου· γίνου εὐάρεστος ἐνώπιόν μου καὶ ἄμεμπτος· δίκαιος, ἐνάρετος, εὐθὺς καὶ εἰλικρινής, 2 καὶ ἐγὼ δὲν θὰ παραβλέψω τοὺς ἱδρῶτες τῆς τόσον μεγάλης ἀρετῆς σου, ἀλλὰ θὰ συνάψω καὶ θὰ ὑπογράψω διαθήκην μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ θὰ σὲ πληθύνω πάρα πολύ». 3 Ὁ Ἅβραμ, ὅταν ἄκουσε τὴν θείαν αὐτὴν ὑπόσχεσιν, γεμᾶτος εὐγνωμοσύνην καὶ ἅγιον φόβον πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Κύριον, ὁ ὁποῖος συγκατέβη τόσον πολύ, ἐταπεινώθη περισσότερον ἐνώπιον το Θεοῦ καὶ ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς. Καὶ ὁ Θεὸς ἐμίλησε καὶ το εἶπε: 4 «Νά, ἡ διαθήκη καὶ ἡ ὑπόσχεσίς μου πρὸς σέ· θὰ γίνῃς γενάρχης καὶ πρόγονος πολλῶν ἐθνῶν. 5 Καὶ τὸ ὄνομά σου δὲν θὰ εἶναι ὅπως μέχρι τώρα Ἅβραμ» (τὸ ὁποῖον σημαίνει πατέρας μεγάλος ἢ ὑψηλός· ἢ περάτης, διότι ἐπέρασες ἀπὸ τὴν Μεσοποταμίαν εἰς τὴν Χαναάν)· «Ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ ὀνομζεσαι Ἁβραὰμ (πατέρας λαῶν), διότι σὲ κατέστησα πατριάρχην καὶ σὲ ὥρισα γενάρχην πολλῶν ἐθνῶν. 6 Θὰ σὲ αὐξήσω ὑπερβολικά· ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους σου θὰ προέλθουν ἔθνη πολλά, ἀκόμη καὶ βασιλεῖς θὰ γεννηθοῦν ἀπὸ σέ. 7 Θὰ πραγματοποιήσω καὶ θὰ τηρήσω τὴν ὑπόσχεσίν μου αὐτὴν πρὸς σὲ καὶ τοὺς ἀπογόνους σου, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀκολουθήσουν μετὰ ἀπὸ σέ, εἰς ὅλες τὶς γενεές. Σοῦ δίδω ὑπόσχεσιν αἰώνιον, παντοτινήν, ὑπόσχεσιν, ἡ ὁποία δὲν ἠμπορεῖ ποτὲ νὰ χάσῃ τὴν δύναμιν καὶ τὸ κῦρος της, ὅτι θὰ εἶμαι Θεὸς ἰδικός σου καὶ Θεὸς τῶν ἀπογόνων σου, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀκολουθήσουν μετὰ ἀπὸ σέ. 8 Καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀκολουθήσουν μετὰ ἀπὸ σέ, ὁλόκληρον τὴν χώραν Χαναάν, εἰς τὴν ὁποίαν τώρα διαμένεις ὡς προσωρινὸς κάτοικος, ὡς μετανάστης· θὰ δώσω τὴν χώραν αὐτήν, ὥστε νὰ τὴν κατέχουν αἰωνίως οἱ ἀπόγονοι σου. Καὶ θὰ εἶμαι Θεὸς ἰδικός των, ὁποῖος θὰ τοὺς φροντίζῃ καὶ θὰ τοὺς βοηθῇ πάντοτε». 9 Καὶ ὁ Θεὸς εἶπεν εἰς τὸν Ἀβραάμ: «Σὺ δὲ νὰ κρατήσῃς καὶ νὰ φυλάξῃς τὴν διαθήκην μου, σὺ καὶ οἱ ἀπόγονοι, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀκολουθήσουν μετὰ ἀπὸ σὲ εἰς ὅλες τὶς γενεές των.