Έγινε δε ο Χριστός Yιός ανθρώπου, ενώ ήταν γνήσιος Yιός Θεού, για να κάνει τους υιούς των ανθρώπων παιδιά του Θεού. Γιατί το υψηλό όταν έρχεται σ' επαφή με το ταπεινό, αυτό μεν δεν χάνει τίποτα από τη δόξα του, εκείνο δε, το σηκώνει από την ταπείνωσή του. Aυτό λοιπόν συνέβη και στην περίπτωση του Xριστού. Γιατί και τη δική Του φύση δεν την μείωσε με τη συγκατάβαση και εμάς, οι οποίοι βρισκόμαστε διαρκώς στην ατιμία και το σκοτάδι, μας ανέβασε σε δόξα απερίγραπτη. Έτσι περίπου και ένας βασιλιάς, όταν μιλάει μ' ένα φτωχό και πένητα μ' ενδιαφέρον και εύνοια, τον μεν εαυτό του δεν τον καταισχύνει, ενώ εκείνον τον κάνει να είναι επιφανής σε όλους και ένδοξος... Ώστε όταν ακούς ότι ''ο Λόγος σαρκώθηκε'', να μην θορυβείσαι, ούτε να καταρρέεις. Γιατί η ουσία δεν μεταβλήθηκε σε σάρκα (αυτό είναι ασεβές και να το σκεφτεί κανείς), αλλά παραμένουσα ό,τι είναι, προσέλαβε τη μορφή του δούλου.
(Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου