Η πληρωμή των διδάκτρων για την εδώ εκμάθηση είναι η υπομονή, θέληση, αγάπη. Ο Θεός ακούει τις πολύ σιγανές φωνές και βέβαια τις καθόλου βιαστικές.
Είναι το μόνο μέρος ( εννοεί το Άγιο Όρος ) που ο θάνατος αναμένεται αίσια κι είναι τόσο αθόρυβος. Θυμάμαι τον θάνατο του Γερο - Ησύχιου του Κωνσταμονίτη πριν χρόνια. Πήγε ν' ανάψει το καντηλάκι, έγειρε κι έτσι ήσυχα έφυγε. Χρόνια πορτάρης, με μετρημένα λόγια.
Ο Μελέτιος ο Σιμωνοπετρίτης χαμογελώντας απεκοιμήθη. ο Γερο- Γιάννης, της Καλύβης μου, μόλις κοινώνησε.
...Και θυμάμαι και γω τον θάνατο αγρυπνώντας ακούσια με την αρρώστια μου.
Ακούγεται η σόμπα, ένα ποντίκι στη σκεπή, τα βήματα του παπά- Σίμωνα, σαν κάτι να' χασε μέσα στη νύχτα, κάπου να σκουντουφλά, κάτι να ζητά, ή κάτι ν' ανακατεύει ανάμεσα στα κουτιά και τα φουντούκια και τις εικόνες και τα σκεπάσματά του.
...Το φτέρνισμα του βαπτιστή. Η προσευχή του Αλέξανδρου. Πέθανε η ανιψιά του παπά-Σίμωνα, εφτά χρονώ λέει. Δηλαδή πρέπει να είμαστε κάθε στιγμή, λέει.
Όποτε κοιμηθεί μοναχός, χτυπά η καμπάνα, ο, τι ώρα και να΄ναι, ακόμη και στη λειτουργία. Για να βοηθήσουν οι ευχές την ψυχή στην άνοδο.
+μοναχός Μωυσής
http://psigmataorthodoxias.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου