Χωρίς προβλήματα, χωρίς συμφορές, χωρίς αρρώστιες, χωρίς λύπες, τι θα έκανε ο άνθρωπος; Θα το έριχνε στην τρυφή και τη μέθη, θα κυλιόταν στο βούρκο σαν γουρούνι, θα ξεχνούσε ολότελα το Θεό και τις άγιες εντολές Του. Τώρα, όμως, οι αγωνίες και οι φόβοι, οι θλίψεις και οι δοκιμασίες τον κρατούν σε κάποιαν εγρήγορση, του γίνεται σχολείο φιλοσοφίας, γυμναστήριο της ψυχής. Όπως ο χρυσοχόος βάζει το χρυσάφι στο χωνευτήρι και το αφήνει να δοκιμάζεται στη φωτιά, τόσο χρονικό διάστημα, μέχρι να δει να γίνεται τελείως καθαρό, έτσι ακριβώς και ο Θεός επιτρέπει τις ψυχές των ανθρώπων να δοκιμάζονται στις συμφορές τόσο, ώσπου να σωφρονιστούν, να γίνουν καθαρές και να ωφεληθούν πολύ από τη δοκιμασία αυτή. Ώστε και αυτό είναι ένα είδος ευεργεσίας και μάλιστα το πιο μεγάλο.
(Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου