Άγιος Εφραίμ ο Σύρος.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Του αγίου Εφραίμ
Εκείνος που λέει πολλά λόγια, (όταν βρίσκεται) ανάμεσα σε αδελφούς, θα προκαλέσει πολλές φιλονικίες και πολλή αντιπάθεια εναντίον του.
Αν όμως δύσκολα ανοίγει τα χείλη του, θα γίνει αγαπητός.
Αδελφέ, όταν ο αθλητής αγωνίζεται, κρατάει σφιχτό το στόμα του.
Σφίγγε κι εσύ το στόμα σου, (συγκρατώντας το) από τα περιττά (λόγια), και θα έχεις (ψυχική) ανάπαυση.
Όποιος λέει πολλά λόγια, γίνεται αντιπαθητικός.
Όποιος όμως προσέχει το στόμα του, γίνεται αγαπητός.
Όποιος φυλάει το στόμα του, φυλάει και την ψυχή του.
Απεναντίας, ο αυθάδης αυτοκαταστρέφεται ή (πάντως) «εγγίζει συντριβή», όπως είναι κάπου γραμμένο (Παροιμ. 10:14).
Ο κήπος που δεν έχει φράχτη, ποδοπατιέται και ερημώνεται.
Κι αυτός που δεν φράζει το στόμα του, χάνει τους (πνευματικούς) καρπούς του.
***
Ένας γέροντας είπε:
– Υπάρχει άνθρωπος που νομίζει ότι σωπαίνει, μα η καρδιά του κατακρίνει τους άλλους.
Αυτός πάντοτε μιλάει.
Και υπάρχει άλλος που μιλάει απ’ το πρωι ως το 6ράδυ, μα φυλάει τη σιωπή, γιατί δεν λέει τίποτα που να μην είναι ωφέλιμο.
Από το Γεροντικό
***
Ρώτησαν ένα γέροντα:
Ποια είναι η σημασία του ρητού, «παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι,
αποδώσουσι περί αυτού λόγον» (Ματθ. 12:36);
Και αποκρίθηκε:
– Κάθε λόγος που αναφέρεται σε υλικά πράγματα, εκτός από τα απαραίτητα, είναι αργολογία.
Μόνο η ομιλία για σωτηρία ψυχής δεν είναι αργολογία.
Ωστόσο, και σ’ αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο ν’ αποφεύγει κανείς τα πολλά λόγια.
Γιατί καθώς μιλάς για το καλό, έρχεται και το κακό.
Από τον «Μικρό Ευεργετινό» της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.
http://theomitoros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου