Η μεταμόρφωσή μας δεν μπορεί να γίνει με τον δικό μας τρόπο αλλά με τον τρόπο του Χριστού, με τον τρόπο της Εκκλησίας.
Καλοί άνθρωποι μπορούμε να γίνουμε και μόνοι μας αλλά το ζητούμενο δεν είναι να γίνουμε καλοί άνθρωποι αλλά να γίνουμε χριστιανοί, να είμαστε και να ζούμε ως χριστιανοί. Τι σημαίνει να ζεις ως χριστιανός; Σημαίνει ότι είσαι μια αγκαλιά και όχι τοίχος προς τους άλλους.
Πνευματική ζωή είναι να είσαι έτοιμος να χάσεις για χάριν του άλλου, να βγεις δηλαδή από το εγώ σου κι ας σου στοιχίσει τα πάντα, είτε λέγεται αξιοπρέπεια και καλό όνομα, είτε λέγεται συμφέρον, είτε λέγεται δίκαιο,είτε ησυχία και βόλεψη. Να είσαι έτοιμος να σταυρωθείς ως κακούργος...να ζεις ως σταυρωμένος.
Ο Χριστός αδελφοί μου δεν έρχεται με τα μυαλά μας, δεν έρχεται με τις θεολογικές μας σπουδές, δεν έρχεται με τα κηρύγματά μας, δεν έρχεται με την ηθική μας, δεν έρχεται με τους καλούς μας τρόπους. Έρχεται με την προσωπική αποδοχή και εμπειρία του σταυρού. Πότε δηλαδή; Όταν είμαστε έτοιμοι να τα χάσουμε όλα για να Τον βρούμε, όταν στην ζωή μας ταπεινωθούμε και αποδεχτούμε το κάθε τί ως ευκαιρία πνευματικής άσκησης...μια διαφωνία στο σπίτι, μια αδικία στην εργασία μας, μια ασθένεια, μια απρόσμενη δοκιμασία...
«Συ μου ισχύς Κύριε, συ μου και δύναμις, συ Θεός μου, συ μου αγαλλίαμα » ψέλνουμε στην Παράκληση· εάν αδελφοί μου αυτά τα λόγια τ' αποδεχόμαστε μέσα στην καρδιά μας, τότε η ύπαρξή μας πρέπει να γεμίζει ειρήνη και γαλήνη διότι αποδεχόμαστε ότι το στήριγμα της ζωής μας δεν είναι τα χρήματά μας, οι γνώσεις μας, οι γνωριμίες μας (που έρχονται και φεύγουν), αλλά ο Κύριος και Θεός μας. Ο Θεός λοιπόν, του οποίου η Αγάπη μένει πάντα σταθερή και αμετακίνητη, μας ελευθερώνει από κάθε φόβο, από κάθε μιζέρια, από κάθε κόμπλεξ. Πλέον ζούμε με χαρά κι ας μην μας πάνε όλα καλά. Πλέον έχουμε ειρήνη στην καρδιά μας κι ας ζούμε μέσα στον "πόλεμο" της καθημερινότητας.
π.Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου