Ότι και να κάνει ο άνθρωπος δεν μπορεί να σβήσει από την καρδιά του το τεράστιο κενό του χαμένου Παραδείσου. Όλοι νοιώθουμε κατά βάθος, όπως ο άσωτος, όταν ήλθε εις εαυτόν, μόνο που οι περισσότεροι δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που μας λείπει. Το κενό αυτό προσπαθούμε να το γεμίσουμε με υλικά αγαθά και απολαύσεις, αλλά δεν τα καταφέρνουμε, όσα κι αν αποκτήσουμε, επειδή τίποτε δεν συγκρίνεται με την απέραντη ευτυχία που φέρνει στην καρδιά του
ανθρώπου η παρουσία του Θεού κι επειδή όλα τα υλικά αγαθά και οι απολαύσεις είναι πεπερασμένα και φθαρτά.
Το "φάρμακο" της πλεονεξίας είναι η ελεημοσύνη. Η χαρά που πλημμυρίζει την καρδιά του ανθρώπου, όταν προσφέρει κάτι με αγάπη στο συνάνθρωπό του, είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από την απόλαυση, που θα είχε, αν το δεχόταν ή το κατανάλωνε ο ίδιος. Παράλληλα η ελπίδα του μελλοντικού Παραδείσου, που προέρχεται από μια συνεπή πνευματική προσπάθεια, μπορεί να σκεπάσει την αίσθηση του κενού, που δημιουργεί η απόστασή μας απ' αυτόν.
http://lllazaros.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου