Ο χώρος με τον χρόνο είναι ευλογία του Θεού για τον άνθρωπο. Αιωνιότητα δεν είναι η πέραν του χρόνου και του τάφου ζωή, αλλά η βίωση της παρουσίας του Θεού μέσα στο χρόνο.
Ας μη φθάνομε ποτέ με τη ζωή μας στα όρια της θείας μακροθυμίας, αλλά ας προσπαθούμε «θελήματι Θεοῦ τόν ἐπίλοιπον ἐν σαρκί βιῶσαι χρόνον» (Α΄ Πέτρ. 4,2). Δηλαδή το αγαθό θέλημα του Θεού να είναι το δικό μας θέλημα.
Ας ατενίζομε το μέλλον με αισιοδοξία. Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη αμαρτία, είναι διαβολική πλάνη. Χαμόγελο της πίστεως είναι η κατά Θεόν ελπίδα που οδηγεί στην ευημερία. Το χθες, όσο επαχθές κι αν είναι, εξ αιτίας των αμαρτιών μας, εξαγιάζεται με τη μετάνοια και το αύριο, όσο αγχώδες κι αν θα είναι, θα γίνεται προσδόκιμη χαρά με τη χάρη του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου