Όταν ο Ιωσήφ είδε το παιδί που γεννήθηκε (τον Χριστό), ένιωσε μεγάλη χαρά μέσα του. ταράχτηκε όμως σαν έμαθε πως ο βασιλιάς Ηρώδης ζητούσε πληροφορίες για το παιδί. Την ταραχή του αυτή διαλύει άλλη χαρά, το λαμπρό αστέρι και η προσκύνηση των μάγων. Πάλι όμως μετά τη χαρά ξανάρχεται ο φόβος και ο κίνδυνος. Ζητάει ο Ηρώδης να σκοτώσει το βρέφος. Πρέπει ανθρώπινα να αλλάξει σπίτι, να φύγει μακριά. Δεν έπρεπε ο Χριστός να θαυματουργήσει τότε και να σωθεί εκεί; Όχι. Αν έκανε θαύματα από νήπιο, δε θα τον θεωρούσαν και άνθρωπο παρά μόνο Θεό. Προηγήθηκαν η κυοφορία, πόνοι του τοκετού, γέννα, θηλασμός, πολύχρονη ησυχία και αφάνεια, περιμένοντας την ώριμη ανδρική ηλικία. Κι όλα αυτά για να γίνει παραδεχτό το μεγάλο Μυστήριο, η ένωση του τέλειου Θεού και του τέλειου ανθρώπου στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού, το μεγάλο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου