Του είπε η Παναγία μας: Ο ελπίζων εις εμέ δεν φοβάται, ούτε σε τούτη ούτε στην άλλη ζωή!

πατήρ Ιωακείμ Σπετσιέρης
Σε ηλικία 18 περίπου ετών ο κ. Ιωακείμ ήλθε στο Άγιον Όρος. Περπάτησε από τη Θεσσαλονίκη με τα πόδια για να φτάση στο “Περιβόλι της Παναγίας μας”. Πέρασε από το Βατοπέδι, όπου θέλησαν να τον κρατήσουν. Δεν έμεινε όμως εκεί, εξ αιτίας ενός σκανδάλου που συνέβη.
Από το Βατοπέδι ο π. Ιωκείμ ήλθε στη Νέα Σκήτη, και συγκεκριμένα στην καλύβη των Αγίων Αναργύρων, μία από τις παλαιότερες Νεοσκητιώτικες καλύβες, η οποία τιμάται με την εορτή του «Γενεσίου της Θεοτόκου». Σε νεαρά όμως ηλικία ο π. Ιωακείμ είχε προσβληθή από την επικίνδυνη τότε αρρώστεια της φυματιώσεως. ΄Ενα Σάββατο οι γεροντάδες πήγαν στο κοιμητήρι και τον άφησαν μόνο του στο σπίτι. Ο π. Ιωακείμ παρακαλούσε την Παναγία μας να μεσιτεύση να φύγη απ’ αυτή τη ζωή για να μην κουράζη τους γεροντάδες του.
Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία μας. Φαινόταν από τη μέση και πάνω ενώ από τη μέση και κάτω βρισκόταν μέσα σε μια φωτιά και του είπε:
«Ο ελπίζων εις εμέ δεν φοβάται, ούτε σε τούτη ούτε στην άλλη ζωή !»
Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας, και συχνά την προσφωνούσε: “Παναγούλα μου, Παναγίτσα μου” με παιδική τρυφερότητα, ενώ όποτε ανέφερε τ’ όνομά Της, τα δάκρυα έτρεχαν στα μάτια του ποταμηδόν.
Μετά την ακολουθία διάβαζαν την παράκληση της Παναγίας μας, και αφού έκαμε απόλυση, έλεγε στον υποτακτικό του: “Κάνε τώρα π. Θεοφύλακτε, έναν καφέ να πιούμε, με την ευλογία της Παναγίτσας μας”.
Ο π. Ιωακείμ πάντα όταν ήθελε να κάνη κάτι, έπρεπε να ρωτήση την Παναγία μας ή τους Άγιους Αναργύρους. Τίποτε δεν έκανε χωρίς την ευλογία τους. Μια φορά ο π. Χρυσόστομος (μοναχός της Ν. Σκήτης, κοιμήθηκε το 1975) πήγε στον π. Ιωακείμ και του ζήτησε να έρθη στο σπίτι του να λειτουργήση.
—Πάτερ Χρυσόστομε, του λέει, θα ρωτήσω τους Αγίους Αναργύρους και αν μου δώσουν ευλογία θάρθω. Πήγε λοιπόν μπροστά στην εικόνα των Αγίων και προσευχήθηκε. Κατόπιν γύρισε και είπε στον π. Χρυσόστομο:
—Θά ‘ρθω, μου έδωσαν ευλογία οι Άγιοι.
Όταν έψαλλαν “την Τιμιωτέραν…” δεν θυμίαζε τις εικόνες, όπως συνήθως γίνεται, αλλά άφηνε το θυμιατό κάτω από την εικόνα της Παναγίας μας. Δεν ήθελε, ενώ μεγαλύνουμε ψάλλοντας την μητέρα του Θεού, να γυρίζουμε στο ναό, θυμιάζοντας τις εικόνες…

iconandlight
https://simeiakairwn.wordpress.com/