Νὰ συμπεριφέρεσαι στὸν πλησίον σου μὲ ἄδολη καρδιά, δηλαδὴ μὲ ἀγάπη ποὺ τρέφεις γιὰ τὸν ἑαυτό σου. Ἔτσι εἶναι πολὺ πιθανό, ὁ πλησίον σου νὰ σοῦ ἐπιστρέψει τὴν ἴδια ἀγάπη. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸ νὰ μὴν γίνει θὰ αἰσθανθεῖ μέσα του σεβασμὸ πρὸς τὴν ἀρετή σου, θὰ τὴν τιμήσει καὶ θὰ θελήσει ἴσως, ἀργότερα, νὰ τὴ μιμηθεῖ.
Εἶναι δυσάρεστο γιὰ τὸν ὑπερήφανο νὰ τοῦ ζητηθεῖ νὰ εἶναι ταπεινὸς πρὸς τοὺς ἄλλους. Στὸν φθονερό, νὰ λέγει καλὰ λόγια γιὰ τοὺς ἐχθρούς του. Στὸν ἐκδικητικό, νὰ συγχωρήσει καὶ νὰ συμφιλιωθεῖ. Στὸν φιλοχρήματο, νὰ πληρώσει τὰ χρέη του. Στὸν σαρκολάτρη, νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του.
Ἀλλὰ ὅλοι αὐτοὶ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ δαμάσουν τὰ αἰσθήματά τους καὶ τὰ πάθη τους. Ἀλλιῶς παραδίδοντας τὸν ἑαυτὸ τοὺς ἀμετανόητα στὰ πάθη τους, θὰ πέσουν στὴν αἰώνια ἀπώλεια.
ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου"
Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης
http://salpismata.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου