Μέσα από την αντιστοιχία της Αγίας Γραφής με τον άνθρωπο, βλέπουμε την ενότητα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
«Η χάρη της Νέας Διαθήκης είναι κρυμμένη μυστικά στο γράμμα της Παλαιάς, γι’ αυτό λέει ο Απόστολος ότι ο νόμος είναι πνευματικός. Ο νόμος λοιπόν κατά το γράμμα παλιώνει και γηράσκει και καταργείται, κατά το πνεύμα όμως είναι νέος και ισχύει για πάντα. Γιατί η χάρη δε δέχεται κανένα πάλιωμα.
Ο νόμος έχει τη σκιά του Ευαγγελίου, ενώ το Ευαγγέλιο είναι εικόνα των μελλοντικών αγαθών. Ο ένας εμποδίζει τη διάπραξη των κακών· το Ευαγγέλιο παραθέτει τα αγαθά που πρέπει να πράττομε.
Όλη η αγία Γραφή λέμε ότι διακρίνεται σε σάρκα και πνεύμα σαν να είναι πνευματικός άνθρωπος. Αυτός λοιπόν που θα πει ότι τα λόγια της Γραφής είναι σάρκα και το νόημά της πνεύμα, δηλαδή ψυχή, δε θα αστοχήσει την αλήθεια. Κι είναι σοφός ολοφάνερα όποιος αφήνει αυτό που φθείρεται και προσκολλάται ολόκληρος στο άφθαρτο.
Ο νόμος είναι η σάρκα του πνευματικού ανθρώπου της αγίας Γραφής· η αίσθηση είναι οι Προφήτες· το Ευαγγέλιο είναι η νοερή ψυχή που ενεργεί με τη σάρκα του νόμου και με την αίσθηση των προφητών και με τις ενέργειες φανερώνει τη δύναμή τους.
Ο Νόμος είχε τη σκιά και οι Προφήτες την εικόνα των θείων και πνευματικών αγαθών του Ευαγγελίου. Το ίδιο το Ευαγγέλιο μας έδειξε την αλήθεια την ίδια με τα γράμματα παρούσα σ’ αυτό που προηγούμενα ο νόμος μας έδωσε τη σκιά της και οι προφήτες την προεικόνισαν».
(Φ. ΕΠΕ 14, «Κεφάλαια περί θεολογίας», Εκατοντάδα Α’)
http://blogs.sch.gr/kantonopou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου