Γιά κάθε ἱερέα ὁ θάνατος εἶναι μιά προαγωγή.

Γιά κάθε ἱερέα ὁ θάνατος εἶναι μιά προαγωγή. ὁ ἱερεύς εἶναι ἀφομοιωμένος μέ τόν Θεό, δεν μπορεῖ νά πεθάνει. Μένει ἱερεύς καί μέσα στό θάνατο καί παρά τόν θάνατο. Στήν αἰωνιότητα. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς καί ἐνταφιάζουν τόν ἱερέα ντυμένο μέ ὅλα τά ἱερατικά του ἄμφια, πού φορεῖ ὅταν τελεῖ τήν θεία Λειτουργία. Ὁ ἱερεύς ἐνταφιάζεται μέ τόν Σταυρό, μέ τό Ἐπιτραχήλι, τό Φελόνι, τό Στιχάρι, τά ἐπιμανίκια… ὁλόκληρη τήν στολή, ὅπως γίνεται γιά τήν πιό ἐπίσημη ἀκολουθία. 

 Διότι ὁ νεκρός ἱερεύς θά πάει νά λειτουργήσει στήν ἀληθινή οὐράνια Ἐκκλησία, μέ τόν ἐπίσκοπό του, τόν Χριστό. Περνάει ἀπ’ τή μικρή του ἐπίγεια ἐκκλησία στόν καθεδρικό ναό τοῦ οὐρανοῦ, για να τελεῖ τήν παγκόσμια λειτουργία γύρω ἀπ’ τόν Χριστό.

 Ποτέ λοιπόν δέν πρέπει νά θρηνεῖται ὁ θάνατος ἑνός ἱερέως. Διότι δέν πεθαίνει ποτέ. Ὁ θάνατος εἶναι ὁ προβιβασμός του. Και ἐπειδή ὁ ἱερεύς μένει ἱερεύς παρά τόν φυσικό θάνατο, ὅταν τόν βάζουν στόν τάφο, ντυμένο μέ τά ἄμφια πού φοράει γιά τήν τέλεση τῆς Λειτουργίας, καλύπτουν τὀ πρόσωπό του με τα ἱερά Καλύμματα ἤ τόν Ἀέρα, τό πανί ἐκεῖνο μέ τό ὁποῖο καλύπτουν κατά τή λειτουργία τό Ἅγιο Ποτήριο, πού περιέχει τό Σώμα και το Αἷμα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἀήρ συμβολίζει τόν λίθο, πού ἒκλεινε τόν τάφο τοῦ Ἱησοῦ Χριστοῦ.

 Ἡ πέτρα αὐτή πού ἔκλεισε τόν τάφο τοῦ Χριστοῦ, σφραγίζει ἐπίσης καί τον τάφο κάθε ἱερέως. Διότι κάθε ἱερεύς εἶναι ἀφομοιωμένος μετον Υιώ του Θεοῦ.

π. Νικόλαος

https://proskynitis.blogspot.com/