Η πίστη πραγματοποιεί θαύματα. Αυτά δεν χρειάζονται για τους πιστούς αλλά για τους απίστους και τους αρχαρίους. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι άγιοι δεν ζητούν από τον Θεό θαύματα για τον εαυτό τους αλλά για τους άλλους. Θαύματα δεν γίνονταν μόνο στην εποχή του Χριστού· γίνονται σε κάθε εποχή. Αν όμως αυτά μετά τη διάδοση του χριστιανικού κηρύγματος περιορίστηκαν, δεν σημαίνει ότι ο Θεός περιφρονεί τους ανθρώπους, αλλά αντίθετα ότι τους τιμά, όπως αναφέρει ο ιερός Χρυσόστομος.
Ο περιορισμός των θαυμάτων κατά την περίοδο ακμής της Εκκλησίας μπορεί να παραλληλισθεί προς τον περιορισμό της χάριτος στην προσωπική ζωή των πιστών μετά την πρώτη εμφανή επίσκεψή της. Και στις δύο δηλαδή περιπτώσεις ο περιορισμός γίνεται παιδεία και ωρίμανση των πιστών. Τα «σημεία» και τα «τέρατα» ήταν απαραίτητα, για να εξυπηρετήσουν την εξάπλωση του Ευαγγελίου στον κόσμο. Στη συνέχεια όμως απαραίτητα είναι μόνο τα «σημεία», για να βεβαιώνουν την πίστη των χριστιανών. Και τα «σημεία» αυτά είναι πρωτίστως τα έργα της πίστεως, με τα οποία δοξάζεται ο Θεός από τους ανθρώπους.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου