Ὅποιος θάβει τὰ δικά του χαρίσματα, ἀρχίζει νὰ ζηλεύει τοὺς ἄλλους καὶ βασανίζεται!

Γέροντας Παΐσιος 

-Γέροντα,  πῶς θὰ βοηθηθῆ κάποιος ποῦ ζηλεύει νὰ ξεπεράση τὴν ζήλεια;

-Ἂν γνωρίση τὰ χαρίσματα μὲ  τὰ ὅποια τὸν ἔχει προικίσει ὃ Θεὸς καὶ τὰ ἀξιοποίηση, τότε δὲν θὰ ζηλεύη καὶ ἢ ζωή του θὰ εἶναι Παράδεισος. Πολλοὶ δὲν βλέπουν τὰ δικά τους χαρίσματα· βλέπουν μόνον τὰ χαρίσματα τῶν ἄλλων καὶ τοὺς πιάνει ἢ ζήλεια. Θεω ροῦντον ἑαυτὸ τοὺς ἀδικημένο, μειωμένο, κι ἔτσι βασανίζονται καὶ κάνουν τὴν ζωήτους μαύρη.

 «Γιατί αὐτὸς νὰ ἔχη αὐτὰ τὰ χαρίσματα κι ἐγὼ νὰ μὴν τὰ ἔχω;», λένε. Μὰ ἐσὺ ἔχεις ἄλλα χαρίσματα,ἐκεῖνος ἄλλα. Θυμάστε τὸν Κάιν καὶ τὸν Ἅ,βέλ; Δὲν ἔψαξε ὃ Κάιν νὰ βρῆ τὰ δικάτου χαρίσματα, ἄλλα κοιτοῦσε τὰ χὰ ρίσματα τοῦ Ἄβελ· ὁπότε καλλιέργησε τονφθόνο πρὸς τὸν ἀδελφό του, μετὰ τὰ ἔβαλε καὶ μὲ τὸν Θεὸ καὶ τελικὰ ἄπο τονφθόνο ἔφθασε στὸν φόνο. Καὶ μπορεῖ

αὐτὸς νὰ εἶχε περισσότερα καὶ μεγαλύτερα χαρίσματα ἀπὸ τὸν Ἄβελ.

- Γέροντα, πῶς μπορεῖ κανείς, oταν βλέπη τὰ χὰ ρίσματα τῶν ἄλλων, νὰ μὴ ζηλεύη,ἀλλὰ νὰ χαίρεται; - "Ἂν ἀξιοποιή τα δικά του χαρίσματα καὶ δὲν τὰ θάβη,τότε θὰ χαίρεται μὲ τὰ χαρίσματα τῶν ἄλλων. Χρόνια τώρα βλέπω ἐδῶ μιὰ ἀδελφὴ τίφωνη ἔχει, τί εὐλάβεια, καὶ δμῶς δὲν πάει νὰ ψάλη. Καὶ ἐπειδὴ τὸ δικό της χᾶ ρισματὸ θάβει καὶ δὲν ψάλλει, μαραζώνει, oταν ἄκουη τὴν ἄλληπου δὲν ἔχει καὶ τόσο καλὴ φωνὴ νὰ ψάλλη. Δὲν σκέφτεται δτὶ σ' αὐτὴν ἔδωσε ὄΘεος καλύτερη φωνή, ἄλλα δὲν τὴν καλλιεργεῖ.

Γι' αὐτό, λέω, ὃ καθένας νὰ ψάξη νὰ δὴ μήπως τὸ χάρισμα ποῦ βλέπει στὸν ἄλλον καὶ τὸ ζηλεύει τὸ ἔχει καὶ αὐτός, ἄλλα δὲν τὸ καλλιεργεῖ, ἢ μήπως ὃ Θεὸς τοϋ ἔδωσε ἄλλο χάρισμα. Γιατί ὃ Θεὸς δὲν ἀδικεῖ κανέναν στὸν καθέναν ἔχει δώσει ἕνα διαφορετικὸ χάρισμα ποῦ θάτον βοηθήση στὴν πνευματική του πρόοδο.

Ὅπως ὃ ἕνας ἄνθρωπος δὲν μοιάζει μὲ τὸν ἄλλο, ἔτσι καὶ τὸ χάρισμα τοϋ ἑνὸς δὲν μοιάζει μὲ τοϋ ἄλλου.Προσέξατε καμμιὰ φορᾶ τὰ ἄγριομπιζελα ποῦ ἔχετε ἐκεῖ κάτω στὸν φράχτη; Ὅλα εἶναι ἀπὸ μία ρίζα, ἄλλα ἔχουν διαφορετικὰ χρώματα καὶ τὸ ἕνα εἶναι πιὸ ὅμορ φὸ ἄπό το ἄλλο. Καὶ ὅμως τὸ ἕνα δὲν ζηλεύει τὸ ἄλλο... Τὸ καθένα χαίρεται μὲ τὸ χρῶμα ποῦ ἔχει. Βλέπετε καὶ τὰ πουλιά; Τὸ καθένα ἔχει τὴν χάρη του, τὸ δικό του κελάηδημα.

Ἃς βρῆ λοιπὸν ὃ καθένας τὰ χαρίσματα ποῦ τοΰ ἔδωσε ὃ Θεός, ἃς δοξάζη τὸν Καλὸ Θεό, ὄχι ἐγωιστι κά, φαρισαϊκά, ἄλλα ταπεινά, ἀναγνωρίζοντας δτὶ δὲν ἔχει ἄνταποκριθη στὶς δωρεὲς τοΰ Θεοῦ, καὶ ἃς τὰ ἀξιοποίηση στὸ ἑξῆς.

http://salpismata.blogspot.com.eg/