Ἡ ἀπιστία εἶναι τρέλα

«Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἔστι Θεός».

Δέν ὑπάρχουν τά θεμέλια· ἀλλά τότε πῶς στέκεται ἡ οἰκοδομή;

Δέν ὑπάρχει ἡ καρίνα τοῦ πλοίου· ἀλλά τότε πῶς συγκρατεῖται τό πλοῖο;

Δέν ὑπάρχει ὁ ναυπηγός· καί πῶς συναρμολογήθηκε τό πλοῖο;

Δέν ὑπάρχει ὁ κτίστης· καί πῶς ἔγινε ἡ οἰκία;

Δέν ὑπάρχει ὁ Δημιουργός· ἀλλά τότε πῶς ἡ ὡραιότης τῶν κτισμάτων μαρτυρεῖ τήν ὕπαρξη τοῦ Κτίστου;

Διότι ἀπό τό μέγεθος καί τήν ὡραιότητα τῶν δημιουργημάτων, κατ’ ἀναλογία καί ὁ δημιουργός τους θεωρεῖται.

«Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἔστι Θεός».

Ὅλα, ὅσα γίνονται καί πράττονται καί ἐνεργοῦνται εἰς τόν κόσμον, ἔχουν κάποιον πού ἐπιστατεῖ καί τά ἐκτελεῖ· καί μόνον ὁ κόσμος δέν ἔχει διακοσμητήν;

Ἐάν δέν ὑπάρχει Θεός, τί κάνεις μέσα εἰς τά δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ;

Μένεις μέσα στήν οἰκία τοῦ Θεοῦ, καί ἀρνεῖσαι τόν Οἰκοδεσπότη;

Ἤ δῶσε τό ἐνοίκιο –τήν πρός Αὐτόν εὐχαριστία– ἤ ἔβγα ἀπό τήν οἰκία.

Τί μένεις καί καπνίζεις (λερώνεις, μαυρίζεις) τήν οἰκία μέ τίς βλασφημίες σου;

τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου 

http://inpantanassis.blogspot./2018/01/blog-post_60.html