Αν η εορτή του Τιμίου Σταυρού ημερολογιακά παρήλθε, η Εκκλησία επιμένει να ζει στον απόηχό της. Και τούτο διότι ο Τίμιος Σταυρός δεν είναι ένα οποιοδήποτε σύμβολο, αλλά το Σύμβολο. Γι’ αυτό και ο Σταυρός δεν σταματά ποτέ να προβάλλεται, καθώς είναι η καθημερινότητά μας, η διαρκή απαντοχή μας και το όπλο μας. Έτσι, κάνουμε τον Σταυρό μας, όχι τυπικά και βιαστικά, αλλά με συναίσθηση και προσευχητική διάθεση την κάθε στιγμή της ημέρας, ιδίως όταν προσευχόμαστε, καθώς φεύγουμε από το σπίτι μας το πρωί, καθώς περνάμε έξω από Ορθόδοξο Ναό, κάθε στιγμή που θέλουμε να επικαλεστούμε τον Κύριο της Δόξης. Αλλά και η Εκκλησία μας, κηρύσσοντας το ισχυρό και ψυχωφελές του Συμβόλου, όχι μόνο έχει θεσπίσει τις ειδικές μέσα στο έτος εορτές, της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ή της Σταυροπροσκηνύσεως, αλλά συνεχώς προβάλλει τον Τίμιο Σταυρό σε συνάρτηση με το πρόσωπο του Χριστού μας, τόσο κατά τη Μεγάλη Πέμπτη, τη Μεγάλη Παρασκευή και την Αναστάσιμη περίοδο, αλλά και κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, οπότε η υμνολογία βρίθει ειδικών αναφορών στο τρισμακάριο Ξύλο.
(Από τη Φωνή Κυρίου 38-2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου