Του Αρχιμ. Παϊσίου Λαρεντζάκη
Έκτη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας διηγείται το θαύμα του Κυρίου μας στον τυφλό. Τυλιγμένος στο πέπλο του σκοταδιού ήρθε στη ζωή ο τυφλός. Είναι δυστυχισμένος σε όλη του τη ζωή. Ακούει και δεν βλέπει. Άλλοι τον ντύνουν και τον τρέφουν, άλλοι τον οδηγούν στους δρόμους και του εξηγούν του μεγαλείο του φωτός και της δημιουργίας. Αυτός καθισμένος στις γωνίες του δρόμου κλαίει τη θλίψη του. Διαλαλεί τον πόνο του. Τον κάνει τραγούδι για να ζήσει. Για να κερδίσει την συμπάθεια και την ευσπλαχνία των συνανθρώπων του. Σ᾽ αυτή την κατάσταση τον συνάντησε μια ημέρα ο Χριστός. Του μίλησε με στοργή και αγάπη. Έχρισε τα μάτια του με πηλό και τον διέταξε να πάει στη κολυμβήθρα του Σιλωάμ να πλυθεί. Ο τυφλός έτρεξε με όση δύναμη είχε. Πήγε. Πλύθηκε. Ανέβλεψε. Είδε. Το ποθητό φως, που η έλλειψή του τον κρατούσε στη δυστυχία τόσα χρόνια, τον έλουσε. Το θαύμα είναι ένα χειροπιαστό γεγονός. Ο λαός το έζησε από πολύ κοντά. Οι άρχοντες του λαού το είδαν κι αυτοί. Αλλά πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Ακόμη κι αυτοί οι γονείς του πρώην τυφλού αρνούνται να το ομολογήσουν. Μόνο ο αναβλέψας τυφλός διακηρύττει: «ένα πράγμα ξέρω, ότι ενώ ήμουν πρώτα τυφλός, τώρα βλέπω».
Ας σταθούμε όμως εμείς σήμερα στη διαμάχη μεταξύ του πρώην τυφλού και των Γραμματέων και Φαρισαίων.
Ο ηρωικός πρώην τυφλός όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά και με αξιοζήλευτο επιμονή διακηρύττει την ευγνωμοσύνη του προς τον Χριστό και υπερασπίζεται την πίστη με θάρρος, ανδρεία και δύναμη, πραγματικά αξιοθαύμαστη.
Αλλά και σήμερα, τόσους αιώνες μετά από το μεγάλο θαύμα, οι δισταγμοί, οι ειρωνείες, οι χλευασμοί, οι συκοφαντίες και ιδιαίτερα στις ημέρες μας, είναι τα μέσα που χρησιμοποιούν οι άπιστοι και οι παντός είδους δήθεν προοδευτικοί για να σπείρουν την αμφιβολία και να κλονίσουν την πίστη και την ευσέβεια του λαού μας.
Μόλις δουν άλλους να είναι συνεπείς προς όσα πιστεύουν και προσπαθούν να ζήσουν την ευγενή, την κατ᾽ εξοχή ευεργετική ζωή της χριστιανικής πίστης, παίρνουν την θέση του τιμητή, του κριτή. Θίγονται, ταράσσονται και ρίχνουν τα βέλη της ειρωνείας, μη μπορώντας να πουν κάτι άλλο.
Βλέπουν ανθρώπους να εκκλησιάζονται, να ζουν μια πνευματική ζωή, να διαβάζουν την Αγία Γραφή και εκκλησιαστικά βιβλία, αμέσως θα ειρωνευθούν. Αμέσως θα πουν ότι όλα αυτά θα τους κάνουν ακοινώνητους, καθυστερημένους, οπισθοδρομικούς. Όποιος αγωνίζεται να ζήσει κοντά στον Χριστό και στην Εκκλησία οφείλει να είναι έτοιμος κάθε στιγμή να δεχθεί ειρωνείες και χλευασμούς. Ας μην αποκάμει όμως. Το βλέμμα του να είναι στραμμένο στον Κύριο, στην Παναγία, στους Αγίους Εκκλησίας μας, από εκεί θα αντλεί δύναμη και καρτερία.
Αντίθετα, βέβαια, όταν γίνεται κάτι αντίθετο με το πιστεύω μας ως Ορθοδόξων Χριστιανών, οι αντιδράσεις θα είναι χλιαρές ή και ανύπαρκτες εντελώς. Όλοι θα επαινέσουν κάτι τέτοιο. Θα μιλήσουν για πρόοδο και ελευθερία. Όλα αυτά τα βιώνουμαι καθημερινά τα τελευταία χρόνια.
Και τώρα, οι πιστοί κάθε εποχής, ποια θέση καλούνται να πάρουν μπροστά σ᾽ αυτή την τακτική; Τι έκανε ο πρώην τυφλός όταν τον «ἐλοιδόρησαν»; Κωφεύει στα διάφορα σχόλια, κλείνει τα αυτιά του στις απειλές που δέχεται. Δεν παραπλανάται από τους αντιπάλους του. Οι γονείς του δειλιάζουν. Αυτός όμως απαντάει, ελέγχει, διακηρύττει το θαύμα, την αλήθεια της πίστεώς του. Νικά και εξευτελίζει τους εχθρούς του. Και παίρνει έπαινο από τον ίδιο τον Κύριο. Οι επικριτές του χαρακτηρίζονται, από το στόμα της Αλήθειας «τυφλοί», ενώ αυτός σοφός και άνθρωπος που βλέπει και κρίνει ορθά τα πράγματα.
Ας βαδίσουμε κι εμείς στα ίχνη του πρώην τυφλού. Με το ίδιο πνεύμα ανδρείας, γενναιότητας και θάρρους να αντιμετωπίζουμε την όποια διαγωγή του κόσμου. Μακριά από τον καθένα μας η δειλία.
Ακόμα οι κατηγορίες αυτές είναι έπαινος για τον πιστό. Αποτελούν παράσημα για τα οποία μπορεί να καυχάται. «Μακάριοί ἐστε, ὃταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι ἡμᾶς καί εἲπωσιν πᾶν πονηρόν ρῆμα καθ᾽ ὑμῶν ψευδόμενοι ἓνεκεν ἐμοῦ», μάς λέει ο Κύριος στους Μακαρισμούς.
Και πάνω απ᾽ όλα ας μη ξαχνάμε ότι ο ρόλος μας δεν είναι να συμορφωνόμαστε στις κακίς και τις πλάνες του περιβάλλοντός μας, αλλά να ανορθώνουμε τους γύρω μας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου