ΚΥΡΙΑΚΗ E´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Οι δύο προϋποθέσεις για την σωτηρία μας

«Ἐάν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν καί πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεός αὐτόν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ» (Ρωμ. 10.9).
Δύο προϋποθέσεις γιά τή σωτηρία μας διατύπωσε ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας πρός τούς χριστιανούς τῆς Ρώμης. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ σκοπός καί τό τέλος τῆς ἐνανθρω­πήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἀποστόλου Παύ­λου, καί σωτηρία σημαίνει τήν ἀποκατάσταση τῆς σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί τήν κληρονομία τῆς αἰωνίου ζωῆς πλησίον του. Αὐτό σημαίνει σωτηρία. Γι᾽ αὐτήν ἀγωνίζεται ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος καί καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἀκολουθήσουν τό παράδειγμά του προκειμένου νά τήν κερδίσουν.
Ποιές εἶναι ὅμως οἱ προϋποθέσεις γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου αὐτοῦ κατά τόν ἀπόστολο;
Ἡ πρώτη εἶναι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Χριστό. Χωρίς τόν Χριστό ἡ σωτηρία εἶναι κενό γράμ­μα, διότι ὁ Χριστός εἶναι ὁ σωτήρας καί λυτρωτής τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἡ σωτηρία ὅμως δέν εἶναι ἕνα μαζικό γεγονός ἀλλά εἶναι προσω­πική ὑπόθεση τοῦ καθενός μας.
Ὁ Χριστός ἔσωσε τό ἀνθρώπινο γένος μέ τή σταυρική θυσία καί τήν Ἀνάστασή του, ἐπωμιζόμενος δηλα­δή τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες μας καί πλύνοντάς τες μέ τό τίμιο αἷμα του, τό ὁποῖο ἔρρευσε ἐπί τοῦ Σταυροῦ διά τήν τοῦ κόσμου σωτη­ρίαν, ἀλλά καί «συνανιστῶν παγ­γε­νεί τόν Ἀδάμ» διά τῆς Ἀναστά­σεώς του.
Σταυρώθηκε ὅμως καί ἀνέστη γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ξεχωριστά, ἔτσι ὥστε κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ νά οἰκειοποιηθεῖ τή σωτηρία μόνον διά τῆς πίστεως εἰς Χριστόν.
Ἡ πίστη ὅμως στόν Χριστό δέν εἶναι μία κεκρυμμένη ὑπόθεση, ἀλλά μία πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας, τήν ὁποία καλούμεθα νά ὁμολογοῦμε θαρραλέα, ὄχι γιά νά τήν διαφημίζουμε, ἀλλά γιά νά ἐκφράζουμε καί μέ αὐτό τόν τρόπο τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε νά τόν γνωρίσουμε καί νά τόν πιστεύσου­με. Καί ἀκόμη γιά νά γίνεται ἡ ὁμολογία μας αὐτή ἀφορμή καί γιά ἄλλους ἀδελφούς μας νά πιστεύ­σουν στόν Χριστό.
Τήν ὁμολογία τοῦ ὀνόματός του θέτει ἄλλωστε καί ὁ ἴδιος ὁ Χρι­στός ὡς προϋπόθεση γιά νά μᾶς ἀναγνωρίσει καί Ἐκεῖνος ἐνώπιον τοῦ Πατρός του ὡς μαθητές καί οἰκεί­ους του. «Ὅστις ἄν ὁμολογή­σῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ αὐτόν ἔμπρο­σθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρα­νοῖς». Ὅποιος θά μέ ὁμολογήσει μπροστά στούς ἀνθρώπους, μᾶς λέγει, ἐκεῖνον θά τόν ὁμολογήσω κι ἐγώ μπροστά στόν Πατέρα μου.
Ἡ δεύτερη προϋπόθεση τήν ὁποία ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ἡ ἀληθινή πίστη. Πολλοί λέμε ὅτι πιστεύουμε στόν Χριστό, ἐπειδή ἔχουμε βαπτι­σθεῖ, ἀλλά στήν πραγματικότητα δέν ξέρουμε οὔτε τί ἀκριβῶς πιστεύουμε οὔτε πῶς ἐκφράζουμε τήν πίστη μας στόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος προσδιορίζει τήν πίστη, λέγοντάς μας ὅτι θά πρέπει νά πιστεύουμε ὅτι «ὁ Θεός αὐτόν», δηλαδή τόν Χριστό, «ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν», διότι, ὅπως διακηρύσσει σέ ἄλλη ἐπιστολή του, ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό θεμέλιο τῆς πίστεώς μας, καί ἐάν ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε, τότε εἶναι μάταιη ἡ πίστη μας.
Ἡ πίστη ὅμως στόν ἀναστάντα Χρι­στό δέν μπορεῖ νά εἶναι μία νεκρή πίστη. Ὁ Χριστός ἀναστήθη­κε γιά νά ἀναστήσει καί ὅσους τόν πιστεύουν, ὄχι μόνο κατά τή μέλ­λουσα κρίση ἀλλά καί ἀπό αὐτή τή ζωή, μεταποιώντας τους σέ ἀνα­στη­μένους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θά προ­ΐστα­νται καλῶν ἔργων, τά ὁποῖα καί ἀποτελοῦν ἀπόδειξη τῆς πίστεώς τους. Διότι πίστη χωρίς ἔργα, ὅπως λέγει καί ὁ ἀπόστολος, εἶναι νεκρή, καί νεκρή πίστη, εἶναι ἀνύπαρκτη πίστη, πού δέν μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία.
Ἄς φροντίσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, νά πληροῦμε τίς δύο προϋποθέσεις πού ὑποδεικνύει ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, τήν πίστη, δηλαδή, καί τήν ὁμολογία της στούς ἀνθρώπους, γιά νά χαρίσει ὁ Χριστός καί σέ μᾶς τή σωτηρία.
 
 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
https://imverias.blogspot.com/