Αγιογραφικό ανάγνωσμα

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ´ 38 - 45
38 Τότε ἀπεκρίθησάν τινες τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν. 39 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. 40 ὥσπερ γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. 41 ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν· ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. 42 βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτήν· ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ὧδε. 43 Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ οὐχ εὑρίσκει. 44 τότε λέγει· εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον· καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σχολάζοντα καὶ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ’ ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ· καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ.

Ερμηνευτική απόδοση:
Τότε ἔλαβαν τὸν λόγον μερικοὶ ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς Φαρισαίους καὶ εἶπαν· Διδάσκαλε, θέλομεν νὰ ἴδωμεν ἀπὸ σὲ κάποιο ἐξαιρετικὸν καὶ καταπληκτικὸν θαῦμα, ποὺ νὰ μαρτυρῇ τὴν ἀποστολήν σου. 39 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη καὶ τοὺς εἶπε· Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλίς, ποὺ ἐπρόδωκε τὴν πίστιν της πρὸς τὸν οὐράνιον Νυμφίον, ἐπιμένει νὰ ζητῇ θαῦμα, ποὺ νὰ δεικνύῃ φανερώτερον τὴν ἀποστολήν μου.Ἀλλὰ τέτοιο θαῦμα δὲν θὰ τῆς δοθῇ, παρὰ τὸ θαῦμα, τὸ ὁποῖον προετυπώνετο καὶ προεικονίζετο ἀπὸ τὸ θαῦμα Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. 40 Διότι, καθὼς τότε ὁ Ἰωνᾶς ἦτο μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέσα εἰς τὸν τάφον καὶ τὰ βάθη τῆς γῆς ἐπὶ τρία ἡμερονύκτια. 41 Ἄνδρες Νινεῖται θὰ ἀναστηθοῦν εἰς τὴν μέλλουσαν κρίσιν μαζὶ μὲ τὴν γενεὰν αὐτὴν καὶ θὰ κατακρίνουν αὐτήν.Διότι ἐκεῖνοι, καίτοι ἦσαν ἀλλοεθνεῖς καὶ εἰδωλολάτραι, μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωνᾶ, ὁ ὁποῖος καὶ ξένος ἦτο καὶ κανὲν θαῦμα δὲν ἔκανεν εἰς αὐτούς.Καὶ ἰδοὺ ἐδῶ πολὺ περισσότερα συντείνουν εἰς τὸ νὰ γίνῃ δεκτὸν τὸ ἰδικόν μου κήρυγμα παρ’ ὅσα συνέτρεχον διὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωνᾶ.Διότι πρὸ ἑμοῦ οἰ προφῆται σᾶς ἐγνώρισαν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ σᾶς προανήγγειλαν τὴν ἔλευσίν μου, καὶ ἑγὼ ἐπὶ μακρὸν σᾶς κηρύττω καὶ μὲ θαύματα καταπληκτικὰ σᾶς ἀποδεικνύω, ὅτι δὲν εἶμαι ἀπλοῦς προφήτης. 42 Ἡ βασίλισσα τῆς νοτιοδυτικῆς Ἀραβίας, τῆς χώρας Σαβά, θὰ ἀναστηθῇ κατὰ τὴν ἐσχάτην κρίσιν μαζὶ μὲ τὴν γενεὰν αὐτὴν καὶ θὰ τὴν κατακρίνῃ.Διότι ἦλθεν ἡ βασίλισσα αὐτὴ ἀπὸ τὴν ἄκρη τοῦ κόσμου νὰ ἀκούσῃ τὴν σοφίαν τοῦ Σολομῶντος, μολονότι ἦτο γυνὴ καὶ δὲν ἐγνώριζε τὸν ἀληθινὸν Θεόν.Καὶ ἰδοὺ ἐδῶ εἶναι περισσότερον ἀπὸ τὸν Σολομώντα, ἀφοῦ ἐγὼ δὲν εἶμαι ἁπλῶς σοφός, ὅπως ἦτο ἐκεῖνος, ἀλλ’ εἶμαι αὐτὴ ἡ ἐνσάρκωσις τῆς θείας Σοφίας. 43 Τῆς ἀπίστου δὲ καὶ σκληροκαρδίου γενεᾶς τὸ τέλος θὰ εἶναι κάκιστον.Διότι ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα βγῇ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον, ποὺ ὁπωσδήποτε μετενόησε, περνᾶ ἀπὸ τόπους, ποὺ δὲν ἔχουν νερὸ καὶ ζητεῖ ἀνάπαυσιν, ἀλλὰ δὲν εὑρίσκει αὐτήν.Ἀνάπαυσιν εὑρίσκει, ὅταν κακοποιῇ καὶ κυριεύῃ τὸν ἄνθρωπον. 44 Τότε λέγει· θὰ γυρίσω πάλιν εἰς τὸ σπίτι μου, εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐβγῆκα.Καὶ ὅταν ἔλθη, εὑρίσκει τὸ σπίτι ἀδειανὸν καὶ σαρωμένον καὶ στολισμένον.Εὑρίσκει δηλαδὴ τὸν ἄνθρωπον ἀμέριμνον καὶ μὴ ἐργαζόμενον, ἀλλὰ διατεθειμένον νὰ δεχθῇ πάλιν τὸν παλαιὸν ἐπισκέπτην καὶ γνώριμον. 45 Τότε πηγαίνει καὶ παραλαμβάνει μαζί του πολλὰ ἄλλα πνεύματα πονηρότερα ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του καὶ ἀφοῦ ἔμβῃ πάλιν μαζὶ μὲ αὐτά, κατοικεῖ πλέον μονίμως ἐκεῖ.Καὶ γίνεται ἡ ἐσχάτη αὐτὴ κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χειροτέρα ἀπὸ τὴν πρώτην.Ἔτσι θὰ συμβῇ καὶ εἰς τὴν πονηρὰν ταύτην γενεάν, ἡ ὁποία ἐφάνη πρὸς στιγμήν, ὅτι μετενόησεν ἀπὸ τὸ κήρυγμα τῶν προφητῶν καὶ τοῦ Ἰωάννου, ἀλλὰ ὅταν ἠκούσθη τὸ κήρυγμα τοῦ Μεσσίου, ἔδειξε πάλιν τὴν αὐτὴν ἀδιόρθωτον γνώμην.