Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός ἔλαβε σάρκα, ἔγινε ἄνθρωπος καί ἦρθε νά μᾶς πάρει ἀπό τό χέρι γιά νά μᾶς ἐπαναφέρει στήν προηγούμενή μας κατάσταση.
Μᾶς ἔδωσε τό Αἷμα Του, γιά νά μπολιάσει τό δηλητηριασμένο αἷμα μας. Μᾶς ἔδωσε τήν Σάρκα Του, γιά νά ἁγιάσει τήν ἁμαρτωλή σάρκα μας καί νά μᾶς ἀνεβάσει στήν δόξα Του μαζί μέ τούς ἀγγέλους.
Ὁ Θεός δέν ὁρᾶται μέ τά φυσικά μας μάτια, ἀλλά βιώνεται ἐντός τῆς καρδίας μας. Γιά νά μπορέσει κανείς νά δεῖ τόν Θεό ἐντός τῆς καρδίας του χρειάζεται νά ἔχει καθαρή καρδιά, νά ἔχει μυστηριακή ζωή, νά ζεῖ τό μυστήριο τῆς μετανοίας, νά ζεῖ τό μυστήριο τῆς προσευχῆς καί νά γεύεται Αὐτόν τόν Χριστόν, τόν Κύριον, τόν Σωτήρα, τόν Λυτρωτή μας.
Ποιός μεγαλύτερος παράδεισος θά μποροῦσε νά δοθεῖ στόν ἄνθρωπο ἀπό αὐτήν τήν κατάσταση πού μπορεῖ νά βιώσει ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου πάνω στή γῆ; Δέν ὑπάρχει ἄλλος παράδεισος πιό μεγάλος ἀπό Αὐτόν τόν Ἴδιον τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἰσέρχεται μέσα στήν καρδιά μας ὅταν αὐτή εἶναι καθαρή…
Γέροντας Χρυσόστομος Ἁγιονικοδημίτης
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου