Ο Γέρων Θαδδαίος μιλούσε για τον πνευματικό κίνδυνο του πλούτου:
Ο σύγχρονος άνθρωπος ωθεί, θα λέγαμε, ολόκληρη την ύπαρξή του για να φθάσει σε όλο και μεγαλύτερο πλούτο, ενώ γνωρίζει ότι αργότερα όλος αυτός ο πλούτος θα του φέρει μεγάλους πονοκεφάλους.
Στη δίψα για την απόκτηση όλο και περισσότερων πραγμάτων, μέσα του πολλαπλασιάζονται και οι επιθυμίες. Θα λέγαμε ότι τέτοιος άπληστος άνθρωπος δεν έχει επιθυμία, αλλά τον κατέχει η επιθυμία. Αντί να έχει μια και μόνο επιθυμία, τη δίψα για πνευματική τελειότητα, επιτρέπει στη δίψα για τον πλούτο να κυριεύσει ολόκληρη την ύπαρξή του.
Ο πλούτος είναι αμαρτία στον βαθμό που αποτελεί σκοπό κι όχι μέσο. Ο μεγάλος πλούτος φέρνει μεγάλες ανησυχίες, που συχνά δημιουργούν ισχυρούς πονοκεφάλους που στερούν τον ύπνο. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο πλούτος καθαυτός είναι ελάττωμα.
Ο ίδιος ο Σωτήρας μας είπε: «δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών», αλλά δεν είπε ότι είναι αδύνατο.
Παρακάτω ο Σωτήρας, αναδιατυπώνοντας αυτήν τη σκέψη, είπε: «ευκοπώτερόν εστιν κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιος εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν». Αυτή η «τρύπα της βελόνας» κάποτε αποκαλείτο η «πύλη των αμνών».
Αυτή ήταν η «πύλη» μέσω της οποίας έπλεναν τους αμνούς και τα ερίφια στα λουτρά της Βηθεσδά. Μέσω αυτής έπρεπε να περάσουν οι αμνοί πριν τους προσφέρουν ως θυσία. Η πύλη (λουτρά) του Σιλωάμ βρισκόταν κοντά στην πόλη της Βηθεσδά.
Δηλαδή, όπως μια καμήλα, για να περάσει από την τρύπα μιας βελόνας από την «πύλη των αμνών», πρέπει πρώτα να αφήσει το φορτίο της και κατόπιν να γονατίσει για να μπορέσει να περάσει από την προαναφερθείσα πύλη, κατά τον ίδιο τρόπο και ο πλούσιος πρέπει ν’ απαλλάξει τον εαυτό του από τον πλούτο, δηλαδή κάποιου είδους φορτίο, και κατόπιν να σταθεί με τα γόνατα κι έτσι σ’ αυτήν τη θέση να περάσει από την «τρύπα της βελόνας».
Πριν εισέλθουν στην πύλη, περνούσαν από δυο τεχνητές κοιλότητες γεμάτες νερό και κατόπιν έφθαναν στον ναό.
Αυτά τα λουτρά του Σιλωάμ βρίσκονταν κάποτε μέσα στην πόλη. Το 70 μ.Χ., όπως γνωρίζουμε, ο Τίτος κατέστρεψε την πόλη της Ιερουσαλήμ, και πολύ αργότερα ο σουλτάνος Σουλεϊμάν από τη βόρεια πλευρά ύψωσε τείχη και από τη νότια τα χαμήλωσε, έτσι ο τάφος του Κυρίου και τα λουτρά της Βηθεσδά έμειναν μέσα στην πόλη. Μόνο που αυτά τα λουτρά δεν χρησιμοποιούνται πια.
Δεν είναι δύσκολο να είσαι καλός και άξιος χριστιανός, αρκεί να πληροίς κάποιους όρους, που θα σε βοηθήσουν ευκολότερα να διαμορφωθείς σε υποδειγματικό ορθόδοξο.
Απόσπασμα από το βιβλίο Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα «Όποιον σκέπτεσαι, σ’ εκείνον ανήκεις» των εκδόσεων Πορφύρα.
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου