Νηστεύουμε για τα δικά μας λάθη!

Γράφει ο π. Ιάσονας Κεσέν

Τώρα που μπαίνει η Σαρακοστή θ' αρχίσουμε εκείνα τα γνωστά: "αα... ευχαριστώ! Δε θα πάρω... Ξέρετε...Νηστεύω"!

Θα ανασηκώνουμε έπειτα το βλέμμα για να δούμε των άλλων την αντίδραση αναζητώντας μιαν επιβράβευση πως τάχα είμαστε ευσεβείς, πως τηρούμε τις παραδόσεις.

Πριν λίγο στο φούρνο συνάντησα μια κυρία που πήρε μια τυρόπιτα. Κοιτάει, βλέπει το ράσο και μου λεει: "έλα πάτερ! Δύο μέρες μείνανε! Μετά; Αυστηρή νηστεία! Έτσι πρέπει να κάνουμε οι χριστιανοί"!

Τίγκα ο φούρνος από κόσμο κι η κυρία με το κλασικό ανασηκωμένο βλέμμα στη "νηστευτική" της ομολογία αναζητούσε τα μπράβο των παρευρισκομένων.

Έπειτα με τη νηστεία -και τα τόσα υποκατάστατα των τροφών- μπαίνουμε στη διαδικασία των ερωτήσεων: "έχει λάδι; Ξέρετε νηστεύω! Είναι αρτύσιμο; Α πα πα! Είναι Σαρακοστή, δε τρώμε"! 

Βρε ευλογημένε, ευλογημένη, κάνε αυτό που λέει η Εκκλησία κι άσε τη διαφήμιση κατά μέρος... Δε νηστεύεις για τους άλλους, ούτε καν για τον Χριστό! Για τις αμαρτίες σου νηστεύεις!

Μια φορά, Μεγάλη Βδομάδα -αν θυμάμαι καλά- μου λέει ένας "πάτερ, πολύ Τον λυπάμαι τον Χριστό γι' αυτά που πέρασε στον Σταυρό! Ε, τι να κάνω...; Του συμπαραστέκομαι με τη νηστεία"! 

Όχι άνθρωπε. Μη λυπάσαι τον Χριστό. Τον εαυτό σου να λυπάσαι κι ο καθένας τον εαυτό του αντίστοιχα.

Δε νηστεύουμε για να "συμπαρασταθούμε" στον Χριστό. Ο ίδιος άλλωστε -λέει- ότι αν ήθελε, θα κατέβαζε τις Ταξιαρχίες των Αγγέλων για να Tου σταθούνε.

Νηστεύουμε για τα δικά μας λάθη.

O Χριστός δεν έχει ανάγκη κανενός την συμπαράσταση. Εμείς έχουμε ανάγκη την συμπαράσταση του Χριστού. Αυτός να μας στηρίζει την Σαρακοστή που έρχεται και κάθε στιγμή της ζωής μας.

Αυτός είν' ο Νικητής. Η νίκη ανήκει σ' Αυτόν, στο Αρνίον, το εσφαγμένον από καταβολής κόσμου!

Καλή Σαρακοστή!

http://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/20140-nisteuoume-gia-ta-dika-mas-lathi